Een titel die klinkt als een 'foorattractie', géén toeval.
Méér dan 48 uren géén slaap en daar heb ik géén wit poeder (lees: speed of cocaïne) voor nodig. Niet dat ik vooroordelen heb tegen het gebruik van dergelijke middelen. Verre van, als de vleesgeworden promotor van u-moet-alles-eens-proberen (behalve heroïne, 'crack' en pcp 'angeldust') ken ik uit eigen ervaring de effecten van al dan niet natuurlijke substanties, maar mijn brein lijkt bijtijds op spontane manier in dergelijke staat van grensverleggende opwinding te geraken.
Na twee dagen zonder slaap komt de noodlanding eraan, maar voor het zover is ga ik nog een bijdrage op mijn weblog planten, opgedragen aan de verlichten en gekwelden van geest die de polen van de extastische hemel en wanhoop hel nog kennen.
Als puber verlangde ik naar de komst van de 'grote foor' en ging ik tijdens het ineenzetten van de kramen ongeduldig op zoek naar de attractie die er het meest opwindend uitzag. Ik herinner mij nog de namen van die supersensatie attracties vol belofte op uitdagende zintuigelijke gewaardwordingen: Breakdance, Entreprise, Polyp (zie hiernaast), Boomerang, Inferno, ... alsof elke benaming de andere in spektakel wou overtreffen.
Bij valavond en twinkelende kitscherige verlichting kocht ik met de daver op het lijf mijn kaartje aan de kassa, zoals de ceremoniemeester van het kraam door de micro gebiedde: 'Aller rouler, en koop uw kaartje aan de kassa.'
En toen kwamen de adrenaline strooptochten in de pretparken: de G-kracht tartende 'whiplashlaunch' aan katapultsnelheid van de 'Sirocco' (nu 'Turbine' genoemd) in Walibi, de geschifte waanzin van de 'Boomerang' achtbaan in Bellewaarde (zie hiernaast), de wilde 'Goldmine' rit in een pseudo mijnkarretje in Phantasialand -de laatste is overigens enkele jaren geleden letterlijk volledig uitgebrand-.
Gaandeweg stelde ik mijn legamenten verder op de proef met 'skydiving' (waarvan één sprong met bijna fatale gevolgen waarna ik er wijselijk mee ben gestopt) en 'benjijumpen'. Ik keerde zelfs terug naar mijn vroegere uitvalsbasis de foor om mijzelf met een katapult schietstoel de nachtelijke horizon in te laten vuren.
Zelfs een illegale straatrace daar deinsde ik niet voor terug en ik krijg een orgasme -better than sex- bij het symfonisch gebrul, de 'torque' en de acceleratie van een 'Porsche 911 Carrera' of een Ferrari F430.
En waarom doet een mens zoiets: om in een staat van extase verzeild te geraken. Om de wetten van de zwaartekracht te tarten die ons neerdrukken als mistroostige kruipdieren.
Omdat ik een god wilde zijn in het diepst van mijn gedachten.
Zo werd ik gaandeweg een adrenalinejunkie die bijtijds zijn kick moet hebben anders word ik als een treurwilg. Het is bovendien mijn hoogst unieke hypothese -vrij voor wetenschappelijk onderzoek- dat het ultieme middel tegen depressie het opzoeken van extatische ervaringen is in de ruimste zin van het woord. Er zijn voldoende biologische aanwijzingen, vooral dan bij mannen, dat het ondergaan van grensverleggende en potentieel levensbedreigende ervaringen een fysieke en psychologische noodzaak is om een gezond evenwicht te bewaren. Alle bovengenoemde ervaringen zijn te catalogeren onder een hedendaagse hoogtechnologische substituut voor het zwieren aan lianen.
De extase ervaring, gekoesterd door wat westerlingen neerbuigend primitieve stammen noemen -ach het klassieke antropologisch centrisme van de wetenschappers-, is voor mij van levensbelang om de gruwel van utilitaire rituelen als het dagelijks schoenveters knopen, tanden poetsen en het sluiten van de huisdeur te doorbreken.
Ik heb zelfs doorheen de jaren een muziekrepertorium samengesteld om als soundtrack te dienen bij geesteservaringen tussen hemel en hel, zoals Aldous Huxley het zo treffend uitdrukt.
En als u bijtijds ook een extase ervaring opzoekt, waarom zou u de volgende nummers dan op maximaal volume niet door uw luidsprekers of hoofdtelefoon jagen? En neem het van een ex-d.j. met vijf jaar ervaring in het opjutten van mensen aan: de specifieke mix van het nummer, indien voorhanden keurig vermeld tussen de haakjes is in dit geval zeer belangrijk. U gaat bij voorkeur enkel deze zeer specifieke versie van het betreffende nummer downloaden, want het zijn deze producers die enkel en alleen tot doel hadden een nummer tot voortreffelijke trance hoogten te jagen.
Bij deze John Solitude's ultieme lijstje 'high energy' extasenummers, bij voorkeur te beluisteren wanneer u met valscherm of elastiek uit een vliegtuig of van een brug springt of u -bij voorkeur- een Porsche 911 Carrera plankglas vloert, of gewoon als u zin hebt om eens compleet uit uw dak te gaan. De kunst bij de extase ervaring is de complete overgave, het overwinnen van de rationalisatie om deze te vervangen door pure zintuigelijke ervaring.
En wat zocht ik dan, zo mag u vragen? Ik zocht de verlossing, de bevrijding, het loskomen en achterlaten van alles wat restrictief is. En mocht ik ooit bij één van mijn exploten het loodje leggen, weest u dan gerust: ik deed het in een staat van vervoering, niet van aftakeling.
Klaar voor de extatische soundtrack? Hier is de audiobegeleiding, liefdevol samengesteld na meer dan twee decennia experimenteren door een 'connaisseur':
- I Feel Love (Patrick Cowley Mix) - Donna Summer (sta mij toe te vermelden dat de betreffende versie van dit nummer een monument is binnen de electronische scene die meer dan twee decennia na de eerste persing nog steeds opduikt in 'conaisseurs' lijstjes; de originele vinyl plaat is onbetaalbaar dus u hoeft dus niet op mijn uiterst zeldzaam vinylexemplaar te bieden :-)
- She Has A Way (12 inch extended mix) - Bobby Orlando
- Shoot Your Shot (dance mix) - Divine
- Empire State Human - Human League
- I Need A Hero - Bonnie Tyler ('where have all the good man gone, where are all the Gods')
- Beachball (Club Mix) - Nalin & Kane (met die heerlijke 'catchphrase': 'People, get ready to fly')
- Follow Me - Jam & Spoon
- Energy Flash - Joey Beltram
- Universal Nation (original mix) - Push
- Rigor Mortis - Flesh & Bones
- Machine Sublime - Vive La Fête
- Oshama - Jake Fairley
- Monique - Kiko
- Symphony Of Love - Phi Phi & Greg D
- Calling the ships to port (album version) - Covenant
- The Difference It Makes (original version) - The MFA
- Hayling (Kosmas Epsilon Mix) - FC Kahuna
- Lifeformation (Infernal Machine Mix) - Epsilon 9 (enkel plankgas te beluisteren in de Porsche 911, Ferrari 575, Lamborghini Murcielago of BMW M-series)
- These Days (instrumental version) - Petter vs Baby Ford (het ultieme nummer bij een 'skydive')
- I Try (Junior Vasquez Twilo Zombie mix) - Macy Gray
En als u uiteindelijk, moe maar voldaan landt, en alles is rustig en vredevol dan zet u bvb. 'Anthem Part 2' van Philip Glass op. Dichter bij het aanraken van het zwerk kan ik u niet brengen, het spijt me zeer, u zult zelf moeten leren vliegen.
