Naarmate ik ouder word, placht ik al eens te mijmeren over het verleden en de vraag te stellen:
Wat waren DE momenten van complete verwondering in mijn leven?
Zie hier mijn top 5 van onuitwisbare indrukken: de grote kluis van gegravuurde herinneringen opengesteld als in een museum.
Momentopnames waar sterrenstof herinnert aan kometen, voor zij uit het zicht verdwenen en mij met verlangen vervulden tot de constellatie terug oplicht.
Belevenissen die mijn leven tekenden, zoals een blauwdruk de voorstelling van een huis oproept.
Het gevoel dat je voor even op die plaats was, waar je behoorde te zijn en alles zijn weg vond:
toen er géén enkele twijfel was, maar een volstrekte zekerheid van: dit is mijn ritje op de caroussel van het universum.
Flashback 1
Zij Muriël, 17, van Luik, ik 19.
De plaats van het gebeuren: discotheek Yab-Yum, Langestraat, een ooit legendarische, nu vergane stek van het betere nachtleven in Oostende. De d.j. draaide een hoogst eigenzinnige mix van funk, disco, new wave en alles wat enigszins een aanstekelijke beat had.
Yab-Yum was toen als het ware DE plaats van de 'muziekconnoisseur' die ook over rekbare benen beschikte. De d.j. was mijn mentor en startte mijn grote ontdekkingstocht doorheen alle genres van muziek en zijn voorbeeld zou mij later inspireren om later zelf gedurende ongeveer vijf jaar elk weekend in een Jeugdhuis te draaien.
Het moment: Mike, één van mijn vrienden, had de vriendin van Muriël in het vizier. We sloten een pact zoals jongens op jacht doen: jij de vriendin, ik haar.
Vier uur 's morgens: 'Don't you forget about me' van The Simple Minds, vooraleer ik haar in mijn armen sloot en nergens anders meer wou zijn. Zij sprak nauwelijks Nederlands en ik Frans stijl 'americain préparé'. Het was géén bezwaar: we vonden elkaar in één blik van herkenning en verlangen zonder véél woorden. We hielden elkaars hand vast als gidsen. Zij moest de dag erna terug vertrekken naar Luik en we bleven bij elkaar tot op het moment van het vertrek, zonder slaap. Ik heb haar nadien nooit meer terugzien maar ze schreef haar afscheid gebeiteld in mijn herinnering.
Flashback 2
Plaats: Moortsele. 10.000 meter hoogte, een gammel klein 'Cesna' vliegtuig.
Ik vooraan de 20. Ik wou weten hoe het voelde om in vrije val, dwars doorheen het wolkendek naar beneden te storten. Het signaal: 'one, two, three go'. Een mengeling van doodsangst en pure euforie: valsnelheid boven de 200 km per uur gedurende ongeveer 30 seconden. De luchtweerstand zo hoog, dat er een zwevend gevoel optreedt.
Ik was voor even een vogel, die uitkeek over de aarde.
Flashback 3
Zij Martine, van Oostende, 19, ik begin de 20.
Plaats: het lokale jeugdhuis De Kim. Ik, een toen populaire d.j. die praktisch elk weekend een publiek van 200 a 300 man uit hun dak liet gaan. Ik zag haar terwijl ik aan het draaien was en stuurde een collega op haar af 'als ze even wou naar de discobar komen'. Ik vraag haar zonder dralen: 'Heb je zin om samen eens uit te gaan', zij zegt 'Ja' alsof het een vanzelfsprekendheid was.
In dat ene moment wist ik dat bij haar wou zijn en uiteindelijk hadden we twee jaar een relatie met elkaar. We leefden niet lang en gelukkig, maar meer dan voldoende om haar te koesteren als een doosje waarin je een steen bewaart die je aan de zee herinnert.
Flashback 4
Zij Caroline van de U.S.A., studeerde aan de Sorbonne, 23, ik 23.
Plaats: nogmaals de discotheek Yab-Yam, Langestraat Oostende.
Mijn vriend stapt met knikkende knieën op haar vriendin Thérese af, ik sta te observeren hoe deze poging tot contact zal uitdraaien. Maar, ik kreeg hiertoe nauwelijks de tijd want Caroline stapt op mij af. Ze had een onweerstaanbare mix van temperament en verlegenheid. 48 uren zonder slaap.
Ze had een vriend in Parijs, maar het leek haar weinig uit te maken: één week later zat ik met haar koffie te drinken in Mont Martre, Parijs. Ze koos uiteindelijk voor de meest praktische oplossing -terug naar de U.S.A.-, maar ik weet dat toen België, Frankrijk en de U.S.A. allemaal voor even één waren.
Flashback 5
Een vriend van mij studeerde filosofie en raakt via de lessen culturele antropologie gefascineerd door de rites van Mexicaanse indianen, waarbij er psychedelische natuurmiddelen (paddestoelen, cactussen en sommige kruiden) worden gebruikt om tot een verruimde bewustzijnstoestand te komen.
Ter voorbereiding lezen we:
- Aldous Huxley ('The Doors Of Perception')
- Carlos Castaneda ('The Teachings of Don Juan: A Yaqui Way of Knowledge')
- Dr. Timothy Leary ('The Psychedelic Experience')
- Dr. Stanislav Grof ('Realms Of The Human Unconscious - observations from LSD research')
In de golden sixties doopten nogal wat vooraanstaande psychologen en kunstenaars LSD (het chemische equivalent van het natuurmiddel psylocibine paddestoelen en mescaline cactussen) als de ultieme trip naar zelfonderzoek, het openen van de deuren van de perceptie en de overstijging van het ego.
Na véél research en de juiste connecties vinden in de onderwereld van het nachtmileu, bemachtigen we enkele 'papertrips' ('slang' in het drugmilieu voor vloeipapier, gedoopt in l.s.d).
Een half uur na inname zal niets ooit nog hetzelfde zijn: plots begreep ik de essentie van de Boeddhistische filosofie 'Alles is één' want klank, kleur en ego vloeiden symbiotisch in elkaar over: een gegeven dat psychologen 'synergie' noemen. Als je zonder angst loslaat, bevind je je voor even in de smeltkroes van het nirvana. Het universum als één kloppend hart van Yin en Yang.
Spiritueel ingestelde natuurvolken noemen de ervaring 'de weg van de sjamaan', hedendaagse westerse onderzoekers -met uitzondering van enkele dissidente wetenschappers- noemen het pejoratief 'een psychose'.
Ter verantwoording en waarschuwing voor psychonauten in spe:
Deze ervaring is absoluut NIET aan te raden voor conservatieve, angstige of instabiele personen en is zeker niet te gebruiken puur voor entertainment doeleinden. LSD is ZEKER NIET geschikt als een partydrug en het is onverantwoord om dit (illegaal) middel in te nemen zonder degelijke research en psychologische voorbereiding vooraf (zie bovenstaande literatuurlijst).
Een observator die nuchter blijft en een veilige rustige (natuur)omgeving is een noodzaak.
Onderga deze ervaring enkel met personen waar je je voor 100 % vertrouwt bij voelt en die bij voorkeur reeds een psychedelische ervaring hebben ondergaan. LSD is een potentiëel zeer gevaarlijke ingrijpende psychologische gebeurtenis bij roekeloos gebruik, maar een middel voor zij die zonder vooroordelen het menselijk bewustzijn in alle facetten wensen te verkennen en zichzelf kunnen openstellen voor een grensverleggende psychologische ervaring.
En zo kom ik terug naar de roots waaruit ik ontsproten ben: een kind uit de generatie van de sixties.
Zij die nog droomden, idealen en principes hadden en voor wie een utopie géén lelijk woord was.
