Vanmorgen zat ik om 9u30 op het 'ma-tu-vu' terras van de Cromwell op de grote markt van Oostende. Ik zette een koffie tegen mijn lippen, stak een sigaret op, zat zelfingenomen rond te turen en het was een heerlijk gevoel om de ganse boel te laten verrekken.
Zowaar, ik kon mij inleven met de andere terrasgangers die precies op die plaats post vatten om 9u30 's morgens, terwijl de andere horecazaken op dat uur om klanten verlegen zitten.
De klanten van de Cromwell zitten om géén geld verlegen (de goedkoopste koffie kost 2.30 €) en de ING-bank is vlakbij.
Ook in de ING-bank waren het keurige cliënten met propere en afgemeten kleren, die 'à propos' eens kwamen informeren hoe het met hun beleggingsportefeuille zat. Ja, in de ING-bank loop je niet zomaar naar een loket: je meldt je eerst bij de balie en dan word je doorverwezen naar een glimlachende en joviale bankbediende die u van financieel advies dient. Wat te doen met uw overschot. En dat het goed ging met de Euronext en de Bel-index en zo, maar dat u toch beter uw risico spreidt, wat u-weet-maar-nooit, hahaha (samenzweerderig lachje).
De olieprijs was gezakt na de interventie van de Verenigde Naties in Israël en dat is dan weer goed voor de economie. Uiteraard zou het nog beter zijn mocht die vervelende Hezbollah helemaal opgeruimd worden, want dat veroorzaakte nogal deiningen in de koersen al die stennis.
Zoiets kunnen we vooral niet hebben, we willen een keurige opwaartse en exponentiële curve.
En met die positieve financiële analyse, nou, dan kunnen we toch met zijn allen lekker een koffie drinken op het terras van de Cromwell, want alles is ok en onze spaarcenten zijn weer toegenomen.
In de Adolf Buylstraat, ook vlakbij, het willen-maar-niet-kunnen equivalent van de Brusselse Louisalaan, kun je dan weer je geld opmaken bvb. aan een blazer van Bikkemberg (zo'n 450 €) of Boss (nog goedkoper voor zo'n 400 €). Van al dat vermoeiende zoeken naar de juiste maat voor uw vette pens en het gezeul met shoppingzakken, kunt u bijkomen in Hotel Du Parc in Art Déco-stijl.
Weer lekker op het terras met onze zakjes mooi gedrapeerd op het zitje naast ons, zodat het stof van de straat onze waren niet contamineert. Af en toe mopperend over het lawaai van de vrachtwagens die de bijgelegen winkelstraat kwam bevoorraden.
En dan praten we wat over de dingen des levens en hoe erg het gesteld is met de jeugd van tegenwoordig, dat werkschuw tuig.
En daarom zit ik op het terras van de Cromwell om 9u30 's morgens.
