donderdag, oktober 23, 2008

Indymedia


Sp.a'er Marc Lootens uit Gent vatte kernachtig het probleem van de Vlaamse socialisten samen: “Na twintig jaar zwijgplicht krijgen zij plots spreekplicht.” bron: Indymedia http://indymedia.be/nl/node/29988


Wij zijn een netwerk van onafhankelijke schrijvers.
Uit alle lagen van de samenleving.
Soms anoniem of mét (schuil)naam.

ONZE BELANGRIJKSTE TROEVEN

- wij schrijven uit overtuiging én uit noodzaak,
- wij schrijven om te sublimeren en te kanaliseren,
- wij schrijven NOOIT uit financiële overwegingen

Dat laatste is trouwens onze belangrijkste troef.
Want ENKEL als zodanig zijn wij onafhankelijk,
en overstijgen wij de grenzen van de traditionele media.
Want een journalist in (loon)dienst van de (mainstream) media,
is per definitie gecensureerd.

WANT DE KEUZE GAAT NIET ALLEEN OVER:

- samenstelling,
- inhoud,
- verwoording,
- gekozen en aangehaalde bronnen,
- oplage, verkoop en reclame-inkomsten…

MAAR VOORAL OVER:

- wat wél of niet wordt beschreven,
- wie wél of geen stem heeft,
- wie zich wél of niet herkent in wat wordt beschreven,
- wie wél of niet begrijpt wat er wordt gezegd,
- of wat zelfs te pijnlijk is om te worden geschreven

DE KEUZE GAAT OVER:
- interpretatie,
- over bewust zijn én bewustwording,
- over duiding, maar vooral kenmerkend,
- voor al die Independent Media–schrijvers:

over die steeds sluimerende,
bijna verpletterende vraag:


WAT rechtvaardigheid is.

dinsdag, oktober 14, 2008

La Comédie Infernale

Bijtijds sturen lezers of intimi mij een e-mail.

1) "Welke camera is dat?"

Eén van de goedkoopste spiegelreflexcamera's die er zijn:
een Nikon D40 (standaardmodel, zonder extra lens).

Ik maak er een punt van, dat wie het niet kan vastleggen met de goedkoopste camera,
het ook nooit mét de duurste camera zal zien.

De enige reden waarom ik een spiegelreflex- en géén compactcamera gebruik, is dat de laatste categorie het niet toelaat om er (bvb. in de toekomst) een andere lens op te monteren.


2) "Waarom nu ook fotografie?"

Om te bewijzen dat wie artistiek is aangelegd, het op eender welke manier kan uiten,
die hem of haar het meeste aanspreekt op dat gegeven moment.


3) "Hoe zit dat met die financiële crisis?"

Een -maanden vooraf- toen bijna onbeduidend gevonden, uitgelekt bericht, wat verscheen in De Tijd van een economisch analist die moord en brand schreeuwde -en die al snel buiten spel werd gezet- van The Royal Bank Of Schotland (nu failliet), waarschuwde voor de aankomende crash en raadde al zijn vermogende klanten aan om zich ZO SNEL MOGELIJK uit de beurs terug te trekken.

Maar wie zelfs als modale burger de economische berichtgeving nauw opvolgde,
wist dat de beurshausse een toenemende luchtbel was, kunstmatig in stand gehouden
én aangevuurd door pensioen- en hefboomfondsen.

De beurs is immers géén rationeel maar een emotioneel gebeuren:
een aandeel geeft niet (langer) de reële waarde weer van een bedrijf.

Toch hebben Nationale Regeringen hun burgers (op een onrechtstreekse manier)
tot dit casino weten te verlokken via de pensioenspaarfondsen.

De reden: omdat nationale regeringen GEFAALD hebben elke burger in een degelijk pensioen te voorzien dat tred hield met de welvaart én de levensduurte, werd er een 2de en 3de pijler gecreëerd.

Dit zijn politieke keuzes: op langere termijn leiden ze ONVERMIJDELIJK tot een (nog) grotere kloof in het pensioeninkomen van zij die voldoende verdienden om geld opzij te zetten en zij die niet in deze luxepositie verkeren (bvb. omdat ze van een leefloon leven).

Speculanten en hefboomfondsen verdienen geen geld mét stabiele beurskoersen,
zelfs niet met licht stijgende beurskoersen maar met (zware) koersschommelingen.

Bewijs: één van de meest succesvolle speculanten ter wereld (Warren Buffett) zag tijdens de crisis zijn miljardenimperium NIET in waarde afnemen maar zelfs stijgen met een paar ettelijke miljarden
en is nu de rijkste man ter wereld (voor Bill Gates).

De film 'Wall Street' van Oliver Stone kan in dit licht zelfs als visionair worden beschouwd.

Het roekeloze gedrag van zowel Amerikaanse als Europese banken wordt nu betaald mét belastinggeld (de kapitaalinjecties).

Speculanten lachen zich te pletter: het geld van de centrale (overheids)banken komt niet uit het luchledige gevallen: er wordt geinvesteerd in banken die in wezen op de rand van het failliet staan.
Er is ALTIJD een prijs te betalen. In het geval van de goede huisvader die van zijn bank de raad kreeg om in het Fortis aandeel te investeren wordt de prijs die te betalen is,
zelfs uitgesteld tot 2014.

Beursspeculatie gebeurt in dit tijdperk elektronisch, waarbij er verkoop- en aankoopgrenzen met een onder- en bovengrens worden gezet. Wanneer een voorafbepaalde grens wordt overschreden wordt er automatisch (en in milliseconden) verkocht, waardoor er een sneeuwbaleffect ontstaat (zowel naar boven als naar onder). In deze globale economie, waarin de financiële stromen (niet transparant) internationaal zijn, kan dat ook leiden tot een wereldwijde crisis.

Als ook finaal Jan Modaal en-goede-huisvader-die-in-Fortis-aandelen-belegt het zaakje niet meer vertrouwt en begint te verkopen (als de waarden al fel zijn gezakt), zijn de gevolgen niet meer te overzien.

Enkel Jan Modaal investeert in beleggingsfondsen (waarbij het zetten van automatische verkoop- of aankooplimieten overigens -bewust- onmogelijk is: het kan dagen duren vooraleer een particulier aandeel in een beleggingsfonds effectief wordt verkocht, waarbij het zoals in dit geval al catastrofaal kan zijn).

De Belgische Regering WEIGERT om een onderzoekscommissie in te stellen naar de management praktijken bij FORTIS (zgn. om het vertrouwen van de burger nog niet meer in het gedrang te brengen).

Lees: een LACHERTJE-van-jewelste-of-hoe-het-politieke-establishment-zeer-nauw-verbonden-is-met-de-wereld-van-de-haute-finance (wie-houdt-hier-wie-de-hand-nog-boven-het-hoofd)?


Of in het kort komt het hierop neer:

Bent u een manager die er niets van bakte en die roekeloze risico's nam,
dan wordt u aan de deur gezet met inbegrip van een miljoenenpremie voor bewezen slechte diensten.

Bent u Jan Modaal en zwoegde u via een interimkantoor in de fabriek,
dan mag u verhopen tot einde contract te mogen dienen.

LA COMEDIE INFERNALE.

zondag, oktober 05, 2008

VIVA LAS VEGAS - City of sin (part 3)

“You’ve got to know,
when to hold them,
know when to fold them,
know when to walk away,

and know when to run..."

“The Gambler” - Kenny Rogers


Ik ben een pokerspeler.

Ik houd van de meedogenloosheid,
de hebberigheid, de arrogantie,
én vooral het ongeduld van de spelers.

Van hun furieuze en verweerde huidplooien,
de tanden op elkaar gezet,
hun gevloek en gesakker.

Anderen gladgeschoren,
met een glimlach,
en zoetgevoosde woorden,
nog véél gevaarlijker.

Maar let vooral op de pokerspeler,
die niets zei en luisterde en zag,
de outsider, looking in.

Want ik zag de kleinste aarzeling,
liet zij die graag praten aan het woord.
ik hoorde een licht trillende stemintonatie.

'Live' poker wordt face-to-face gespeeld.
Hier zag je de tegenspeler recht-in-het-oog.
De dolk kwam altijd van voren.

En ik wikte en woog met een haviksoog.
‘k Wachtte stoïcijns en met Zen-geduld.

Op de argeloze bruten, op de bluffers,
op zij met ongeduld en met hebzucht.

Schoof toen plots mijn ganse stapel chips naar het midden,
klaar voor de grote ontmaskering.

Zonder verpinken, zonder schaamte,
zonder twijfel, zei ik,
als ontwaakt uit een winterslaap:

‘I AM ALL-IN.
SHOW ME YOUR CARDS:
BECAUSE I DO KNOW YOU HAVE NOTHING.”

___


Las Vegas is gebouwd op spelen
met een ‘negatieve verwachting’.
Op elk spel (jackpots, roulette, baccarat, 21, Keno, …)
dat een casino aanbiedt, zijn de kansen in het nadeel van de speler.

Of eenvoudiger gesteld:
hoe langer en hoe meer u speelt op bovenstaande spelen,
hoe groter de kans dat u ALLES verliest.

Zijn er manieren om dit wiskundig aantoonbaar principe te vermijden? JA: u speelt nimmer op bovenstaande spelen,
tenzij uit geld teveel hebt voor verkwistend entertainment.
___


Voetnoten van een ex-croupier én een statisticus,
mensen uit mijn vriendenkring die het kunnen weten:

21 kan wél door sommige spelers op langere termijn worden geklopt, mits een ijzeren geheugen en een enorm concentratievermogen. Maar indien het casino opmerkt dat u hiertoe in staat bent, wordt u meteen de deur gewezen, komt u op een zwarte lijst terecht én bent u in geen enkel casino meer welkom.
U hebt hiervoor zelfs niet vals gespeeld:
u heeft enkel de meest optimale spelstrategie gehanteerd
én u gebruikte hiervoor niets anders dan uw hersenen.

Een casino verwelkomt nl. enkel maar spelers die geld willen verliezen.

De achillespees van elk casino, zijn bovendien niet de zgn. ‘cardcounters’ in 21 maar hun eigen personeel, zo informeert mij een ex-croupier. Er is nl. nogal wat personeelsverloop in de casinosector en dat heeft niet enkel te maken met de barslechte verloning van het voetvolk. In tegenstelling tot wat casino’s spelers willen laten geloven, komen de tips van de spelers aan de croupiers niet linea recta bij hen terecht (wat het anders een zeer lucratieve job zou maken). Nee, er wordt nl. een pyramidale verdelingssleutel gehanteerd, waarbij de croupiers de laatsten zijn om uit de ruif te worden bedeeld.
___

Toen ik in augustus 2007 in dit weblog stelde dat poker GEEN toevalspel is (lees: winst of verlies in poker wordt op lange termijn NIET bepaald door ‘geluk’ of ‘ongeluk’) maar een zeer complex spel, waarin toegepaste kansrekening én het correct interpreteren van non verbale signalen de sleutelcomponenten zijn voor winst, kreeg ik argusogen opgezet van enkele terecht kritische lezers.

In maart 2008 werd mijn stelling (voor het eerst) wetenschappelijk bevestigd mits empirisch onderzoek door psychologie doctoraalstudent Michael DeDonno (bron: //www.sciencedaily.com/releases/2008/03/080321125835.htm )

De conclusie van Ph.D Michael DeDonno is:

“The question at the start of this study was ‘Is poker a game of luck or skill?’
The unequivocal finding is that poker is a game of skill.

In both studies, participants who were instructed outperformed those who were not instructed. Given that poker is a complex skill, it is somewhat surprising that even elementary instructions and limited practice had an effect.

The reason that poker appears to be a game of luck is that the reliability of any short session is low. In a casino game of poker, about 25 hands are dealt per hour. In study 2, participants played 720 hands equivalent to about 30 hours of casino play. Study 2 met the psychometric qualification for moderate reliability of a psychometric task. What this suggests is that obtaining accurate estimates of poker ability may not be easy. Random factors disguises the fact that poker is a game of skill. However, as these studies show, skill is the determining factor in long-term outcome.”

DeDonno beperkte zich voor zijn onderzoek tot het meest kwantificeerbare element
(kennis van en toepassing van kansrekening als de cruciale factor voor winst op langere termijn).

Ik stel nu al boudweg dat, had DeDonno ook het correct kunnen interpreteren van non verbale signalen onderzocht, beide vaardigheden samen de winstverwachting in poker nog verhogen.

Bvb.: wanneer een speler enkel kansrekening toepast bij zijn spelkeuzes, blijft de speler kwetsbaar voor ‘een bluf' van de tegenspeler. Wanneer beide vaardigheden worden geïntegreerd (correcte interpretatie van non verbale signalen, gecombineerd met kansrekening), daarin schuilt de wereldklasse pokerspeler.

Professionele pokerspelers (ja hoor, die bestaan echt en ze boeren zeker niet slecht) geven immers vaak aan, dat hoewel ze zeer vaardig zijn in het toepassen van kansrekening en speltheorie,
hun finale beslissing op intuïtie (‘reading the opponent’) berust.

___

Elk jaar ontmoet de absolute top van de pokerspelers elkaar op de World Series Of Poker in Las Vegas.

Wie de pokerwereld kent, gaat eerst langs in het Bellagio: op het groene velt worden letterlijk 10.000’en $ over en weer geschoven en dat vaak op één spelbeurt (u leest het goed).

Hier speelt men ‘No Limit Texas Hold’Em’ in de meest letterlijke zin van het woord:
er is letterlijk géén maximum inzet.

Eén van de hoogste gedocumenteerde inzetten op één spelbeurt was overigens 1.000.000 $
(u leest het goed) door de wiskundige Barry Greenstein (bijnaam: "de Robin Hood of poker", gezien Barry zijn winsten aan goede doelen schenkt). http://www.barrygreenstein.com/charities/

Als u in het Bellagio speelt bent u ofwel een wereldklasse pokerspeler,
of volstrekt onwetend of onrealistisch over uw kansen.

Voor professionele pokerspelers is poker géén entertainment: het is hun inkomen.
Sommigen beoefenen dit fulltime, in andere gevallen is het een mooie bijverdienste.
Pokerhaaien zijn allesbehalve losgeslagen wilde gokkers (hoewel ze dit graag zo laten uitschijnen) maar zeer bedreven en gedisciplineerde kansrekenaars met een hoge sensitiviteit voor het opmerken en correct interpreteren van lichaamstaal.

Je hebt wereldklasse spelers zoals Johnny Chan (3-voudig wereldkampioen), Doyle Brunson -zie links- (2-voudig wereldkampioen) en Phil Hellmuth (maar liefst 12 ‘bracelets’ in wereldkampioenschappen).

Ik ben hier,
ik zit niet neer,
ik speel niet,
ik observeer,
ik leer.

KIES UW EIGEN MENTORS.

Daar zit hij: Doyle Brunson, nu 74-jaar (ooit katoenplukker) ontdekte op jonge leeftijd dat hij een enorm talent had in pokeren. Wanneer ik hem, als hij de tafel verlaat, aanspreek en vraag hoe hij zo succesvol werd, antwoordt hij:

“Calculations will only take you so far man;
my final decision ALWAYS rests upon my intuition.”


Brunson is coolness himself. Een aimabele man, met een innemende glimlach maar aan een pokertafel weet hij de menselijke zwaktes van zijn tegenstanders (hebzucht, ongeduld, roekeloosheid, bluf, egotripperij … ) als geen ander te analyseren en te wachten, soms uren, soms dagen, op het decisieve moment.

In poker was de grootste vijand nl. jezelf. Wie poker speelde met het idee van snel geldgewin was er aan voor de moeite: zij waren koren op de molen voor zij die geoefend waren in de Zen-discipline.

___

Poker was de rokerige achterkamertjes en het stigma van ordinair kaartspel ontstegen en kreeg nu langzaam maar zeker de erkenning, wat dit zeer complexe spel verdiende. In Amerikaanse universiteiten, zelfs de meest prestigieuze werden pokerstudies opgezet.

Tot de top van de pokerwereld behoren nu afgestudeerden uit M.I.T. (Massachusetts Institute of Technology) Chris Ferguson en uit Harvard Andy Bloch.

___


4 vooroordelen over poker

Poker is een toevalspel

Hoewel de kaarten die een speler krijgt toebedeeld worden bepaald door toeval, zijn het de spelkeuzes (fold –kaarten weggooien-, call –meegaan met het bod- of raise –het bod verhogen) die bepalen wie op langere termijn wint of verliest met poker.

Wie op langere termijn wint of verliest berust NIET op toeval maar op kennis, vaardigheid en spelattitude. In poker is –net als een wetenschappelijke studie aantoont- een kort aantal spelbeurten niet voldoende significant om uitspraken te doen over de strategie van een speler. Het is de aaneenrijging van spelbeurten waarin een speler voordurend zijn kansen beter dan de anders spelers weet correct in te schatten die de winner op lange termijn bepaalt.


Poker is hetzelfde als eender welk ander casinospel

Incorrect: bij elk casinospel zijn de kansen op elke speelbeurt mathematisch in het nadeel van de speler (met uitzondering van sommige spelsituaties in 21). In poker schommelen de kansen per spelbeurt. Een bedreven pokerspeler weet de speelbeurten waarop de kansen mathematisch in zijn voordeel zijn optimaal te benutten en de spelbeurten waarop hij of zij mindere kaarten krijgt toebedeeld aan zich voorbij te laten gaan. De wiskundige wet van de grote aantallen zorgt voor de rest: het is immers de opeenstapeling van "you got to know when to fold them" en "you got to know when to hold them" die voor de rest zorgt.


Pokerspelers zijn wilde gokkers

Succesvolle pokerspelers zijn allesbehalve roekeloos,
de entertainmentspelers zijn dat meestal wel.

Poker is hetzelfde als Lotto

Poker is een strategisch spel, Lotto is dat niet.
Een Lotto-speler is in de zuiverste betekenis van het woord een (sociaal geaccepteerde) gokker.
De Lotto-speler doet een geldinzet op een spel, waarvan de uitkomst volledig buiten de invloed van de speler ligt. In poker is de strategie van de speler meebepalend voor de uitkomst.

Lotto is dus een gokspel in de zuiverste zin van het woord, poker is dat niet gezien aantoonbaar is dat pokerspelers die een correcte spelstrategie hanteren winst maken.
Er bestaat geen mathematische strategie om de winstkansen in Lotto te verhogen,
in poker bestaat dit wel.

De strategie van de Belgische Nationale Lotterij (nota bene een overheidsinstelling) is overigens niets anders dan een gokcultuur aanmoedigen via een nimmer aflatende stroom reclame voor krasbiljetten en supertrekkingen. Het invullen van een Lotto-formulier of het krassen van een biljet vraagt van de speler niet de minste inspanning, succesvol poker leren spelen vraagt dat wel.

Poker moet verboden worden
Onzin. Correcte informatie én toezicht op het eerlijk verloop van het spel is nodig.

Poker is als een metafoor voor het leven:
De uitkomst is deels gebaseerd op de toebedeelde kansen én hoe men mét die kansen omgaat.
Het is een wijze man of vrouw die zich bewust is van zijn of haar kansen en uitgaande van de spelsituatie de juiste spelkeuze weet te maken. Of om in het pokerjargon uit te drukken:
- 'fold' (opgave)
- 'call' (meegaan
- 'raise' (leiden)

En ik herinner mij die wijze woorden van "Ouchi";
een beroepsspeler aan wie ik ooit eens vroeg waarom hij zo graag speelde.
Ouchi antwoordde:

"Mais toute la vie
est un jeu, mon ami.'