dinsdag, december 13, 2016

Beste Heren - Mannen Eau de Toilette - Parfum 2016

John Solitude ging opnieuw op zoek in de schappen van oa Planet Parfum, Paris XL, Inno, ‘l Occitane, Rituals en de Bodyshop naar de beste mannengeur of Eau de Toilette van 2016 EN kreeg deze keer zelfs volle flacons thuisgestuurd om voor u te testen.

TOP 3 HEREN EAU DE TOILETTE - EAU DE PARFUM

(zie recensies en verantwoording onderaan)

1  ENCRE NOIRE A L'EXTREME - LALIQUE (Eau de Parfum)

2  SPICEBOMB - VICTOR & ROLF (Eau de Toilette)
3  ENCRE NOIRE ORIGINAL - LALIQUE (Eau de Toilette)

Alle parfums werden in ideale omstandigheden getest ttz in de originele verpakking, niet als een kleine 'sample' verstuiver maar uit dezelfde flacon als waarin u het koopt. Zowel een verstuiving op een kartonnen teststrip als een test op de huid werden uitgevoerd.
JOHN SOLITUDE AWARD BESTE MANNEN EAU DE PARFUM


In totaal werden zo’n 60 parfums getest in sessies van 10 om vermoeidheid van de reukzin te vermijden. Na de testsessie volgde research over de samenstelling van het parfum én de opinie van experts. Bij twijfel werd hetzelfde parfum 2-maal getest, éénmaal zonder voorkennis, een 2-de maal met voorkennis van experts.


John Solitude is een onafhankelijk criticus, niet commercieel verbonden met de parfumindustrie en dient géén enkel ander belang dan de lezer te informeren. John Solitude haalt géén enkel financieel of materieel belang uit deze recensie. De waardering van een herenparfum is zeer persoonlijk; in de hiernavolgende besprekingen wordt ook objectief geargumenteerd hoe deze top 3 is samengesteld.


Om in aanmerking te komen voor de  prijs John Solitude ‘Beste Mannen Heren Parfum of Eau de Toilette 2016’ moet de geur voldoen aan de volgende 5 voorwaarden:

een uitgesproken mannelijk karakter
een originele en gedurfde compositie maw géén generieke geur
géén ultra populaire geur; de reden hiervoor is dat geen enkele man als compliment wil horen dat hij ruikt als een andere man  –bestsellers en populaire namen als bv One Million van Paco Rabanne, Eau Sauvage en Fahrenheit van Dior en ‘l Homme van Yves Saint Laurent werden uitgesloten van deelname vanwege te mainstream
verpakking, geur en uitstraling moeten naadloos één concept vormen
het parfum moet niet noodzakelijk in 2016 zijn uitgebracht; dit is een top 3 ‘all-time’ van mannelijke parfums die gangbaar verkrijgbaar zijn in de Benelux in 2015 (parfums die enkel online verkrijgbaar zijn in het buitenland werden uitgesloten van deelname)

Om de spanning erin te houden,

de top 3 in omgekeerde volgorde van 3 naar de absolute nummer 1.


Nummer 3

LALIQUE - ENCRE NOIRE

Encre Noire van Lalique is een houtachtige aromatische geur voor heren uitgebracht in 2006.


Compositie: Nathalie Lorson


Samenstelling

Topnoot: cipres
Hartnoot: vetiver
Basisnoten: muskus en Kasjmier hout

Beoordeling:

Encre Noire is een tijdloze cultklassieker. De kans is bijzonder groot dat u nog nooit van deze heren Eau de Toilette hoorde maar een kleine groep enthousiaste volgelingen zorgt ervoor dat deze Eau de Toilette al sinds 2006 op de markt is.

Lalique maakt in tegenstelling tot de grote kanonnen als Dior, Armani en Calvin Klein slechts op een bescheiden schaal publiciteit voor hun producten dus Encre Noir moet het hebben van mond-aan-mondreclame en doorgaans zeer positieve recensies van parfumexperts.


Om de kunst van Encre Noire te begrijpen is het noodzakelijk dat u na het verstuiven minstens 10 à 15 seconden wacht vooraleer aan de teststrip te ruiken anders ruikt u enkel de topnoten. Véél beter is het op uw huid te verstuiven en te observeren hoe de geur evolueert.


Zelfs al is uw eerste indruk niet verpletterend; verstuif het bv op uw pols en beoordeel over de tijdspanne van enkele uren. Dit is een geur waar uw reukzin moet aan wennen omdat het zo volstrekt eigenzinnig en uniek is. Omdat de opening vrij krachtig is hebben veel testers de verkeerde indruk dat deze geur een walm rondom u genereert maar dit klopt niet. Na 1 uur zal de geur zeker nog waarneembaar zijn voor omstaanders maar op een niet offensieve manier.


Uitgesproken mannelijk, volstrekt origineel, klasse, elegant, gedurfd en distinctief. De kans dat iemand anders deze geur (her)kent, laat staan draagt in de kamer is quasi nihil. Bereid u voor op vragen in de positieve zin als 'Wat is het?', lach dan eens en houdt het geheim voor uzelf.


Geur, verpakking en concept sluiten naadloos bij elkaar aan. De flacon is een stijlvolle zwarte inktpot met een houten deksel. De geur evoceert inderdaad een associatie met (Indische) inkt. Geen overtollige tierlantijnen in de design, pure geurkunst. prachtig design. Grote prijsverschillen tussen de verschillende retailers, vergelijken loont financieel de moeite.




Nummer 2
SPICEBOMB - VICTOR & ROLF
Spicebomb van Victor & Rolf is een kruidige, houtachtige gedurfde orginele compositie.

Compositie: Oliver Polge


Samenstelling

Topnoten: bergamot, roze peper, elemi, pompelmoes
Hartnoten: saffraan, cinnamon, paprika
Basisnoten: vetiver, tabak, leder

Beoordeling:

Bij een eerste test wordt u verrast door de aromatische topnoten, alsof u het kruidenrekje opentrekt.

Maar geef uw try-out even geduld én merk dan het aanzwellen van de zwoele warme houtachtige vetiver. Spicebomb roept een spanningsveld op tussen warme sensualiteit en een pikante prikkelende ondeugendheid in perfecte balans. Speelser én minder polariserend dan Encre Noire. Zeker geschikt voor een date of clubbing, bij voorkeur in de koudere wintermaanden.


De flacon straalt minder stijl uit dan het briljante en strakke design van de Encre Noire serie. Spicebomb wil zich nét iets te uitdrukkelijk mannelijk profileren door te kiezen voor een gestilleerde handgranaat.



Nummer 1

ENCRE NOIRE A L'EXTREME - LALIQUE
Encre Noire à l'Extreme van Lalique is de opvolger van de originele Encre Noire uit 2006 (zie recensie nummer 3). Beide versies blijven beschikbaar.

Compositie: van het vrouwelijke geurgenie Nathalie Lorson


Samenstelling

Topnoten: bergamot, cypres, elemi
Hartnoten: vetiver, orice, mirre
Basisnoten: patchouli, benzoïne, sandelhout

Beoordeling:

De extreme versie is vreemd genoeg nét minder extreem door de potente compromisloze vetiver geur van het origineel te verzachten en balanceren met sandelhout en patchouli als basistonen. Maar hierdoor wint de compositie ook aan diepte en gelaagdheid.

Als u éénmaal verslaafd bent aan de geur van Encre Noire zoals ondergetekende, dan is deze 'extreme' versie een logische aanvulling van de in 2006 origineel gelanceerde Encre Noire.

Hoewel 'extrème' de associatie oproept van een méér uitgesproken of potente Encre Noire, is deze in 2015 gelanceerde versie nét meer voor dagelijks gebruik geschikt. Het origineel was een krachtig formeel statement; de extreme versie is meer vriendelijker inswinger maar daarin zit ook de fenomenale verleiding.

Welke versie u verkiest zal afhangen van uw doelstelling. Wie zich een strak, bij voorkeur zwart formeel pak wil aanmeten én meteen een ondubbelzinnige masculine indruk wil maken kiest voor het origineel, wie liever een warmere wollenkraag én boshut imago uitstraalt zonder aan masculiniteit in te boeten, geeft de voorkeur aan de à l'extreme versie.


Beide versies zijn ABSOLUTE TOP als het erop aankomt een zeer originele geur te combineren met tijdloos design. Op ijle hoogte zwevend van de 13 in een dozijn 'generische' geuren: Encre Noire is kunst in een geurflacon. De vrouw, Nathalie Lorson die deze geurcomposities bedacht is geniaal.


Tot slot, zo reageert een You Tube parfum recensent toen hij deze nieuwe Encre Noire à l'Extrème versie voor het eerst testte. Jawel, het is inderdaad zo verschrikkelijk geniaal.



zondag, september 18, 2016

FFO 2016 - Filmfestival 2016 - Le Passé Devant Nous - Hell or High Water - Planet Single - Radin!

Het FFO (Film Festival Oostende) 2016 is aan zijn 10de jaargang toe en vindt plaats van 9 tem 17 september in Kinepolis Oostende.

Hier vindt u de filmtips en -recensies van John Solitude, een onafhankelijke freelance recensent, niet commercieel verbonden met de filmindustrie.

Elke dag worden er nieuwe recensies gepubliceerd, voeg deze pagina toe aan uw favorieten om op de hoogte te blijven.

Hieronder vindt u de recensies van:
  • Le Passé Devant Nous (7,5 / 10 )
  • Hell or High Water ( 8/ 10 )
  • Planet Single - Planeta Singli ( 7 / 10)
  • Radin! ( 6,5 / 10 )
    Meer filmrecensies via de linkerbalk op dit weblog.

LE PASSE DEVANT NOUS
Regie:  
Cast: 


Als een luxe escort (Evelyne Brochu) de opvoeding van haar puberzoon moet opnemen, is dit aanleiding tot een bespiegeling over haar emotionele leegte en de kans op een hechter bestaan.

De eerste langspeler van Nathalie Teirlinck is bij uitstek 'slow cinema' en realistisch drama zonder grootste plotwendingen of morele vingertjes. 
De camera registreert personages en een situatie waarin de kijker niet tot een aha-moment wordt gedreven, in schril contrast tot mainstream Hollywood-producties die vaak betuttelend en conformistisch zijn.

Nathalie Teirlinck weet geladenheid op te roepen zonder in sentimentaliteit te vervallen. De invloeden van het meesterwerk 'Paris Texas' (Wim Wenders) is in Le Passé Devant Nous wel nooit veraf. Natassia Kinski zette al op sublieme wijze een sex-worker neer die ook plots met de opvoeding van haar zoon werd geconfronteerd. 

De ingetogen en overtuigende vertolking van Evelyne Brochu is evenwaardig aan een Natassia Kinski, maar wie zijn klassiekers kent prefereert nog altijd het origineel: Paris Texas.

Waardering: 7,5 / 10



HELL OR HIGH WATER
Regie:  
Cast:  

De naweeën van de financiële crisis geschetst vanuit de situatie van boeren in de USA. Twee broers dreigen hun ranch te verliezen aan de inhalige bank worden gedreven tot bankovervallen om hun ranch niet te verliezen. Terwijl de ene broer vooral uit financiële wanhoop handelt, stelt de andere de kick van de actie voorop.

Hell or High Water is een geslaagde poging om drama en het actiegenre te verzoenen. De invloed van Joel en Ethan Coen is nooit veraf: de uitgestrekte én desolate landschap cinematografie lijkt regelrecht geïnspireerd op 'Fargo' of 'No Country for Old Men'. Er is ook een uitstekende Jeff Bridges (The Big Lebowski) die in zijn rol van Texas Ranger gedwongen wordt tot de morele vraag als een bankovervaller en een bank beiden niet even crimineel zijn.

Een naar Hollywood-normen gedurfde en geslaagde situatieschets over het resultaat van een op hol geslagen neoliberaal beleid.

Waardering: 8 / 10



PLANET SINGLE (PLANETA SINGLI)
Regie: 
Cast: 


Een succesvolle tv-presentator neemt de gênante internetdating pogingen van een muziekleerkracht als inspiratie voor zijn show.

Het Poolse Planeta Singli kan zeker tippen aan de betere Amerikaanse romcom (romantic comedy) maar is formulematig in hetzelfde bedje ziek.

Vlot verteerbare popcorn entertainment voor de multiplexen maar ook cinema die weinig echt weet te ontroeren of verrassen waardoor het voor de vergetelheid is bestemd.

De typische Amerikaanse romcom klokt af op anderhalf uur, Planeta Singli toont de beperkingen van het genre als je 136 minuten wil vullen met een flinterdun uitgangspunt.

Waardering: 7 / 10



RADIN!
Regie: 
Cast:   


Francois Gautier (Dany Boon) is een succesvolle violist maar ook een gierige controlefreak die een spartaanse levenshouding aanneemt om zijn bankrekening sneller te spijzen. Als zijn dochter onverwacht bij hem intrekt staat zijn zorgvuldig georganiseerd leven op instorten.

Franse comedie ster Dany Boon speelt het hoofdpersonage met verve maar Radin! schippert in het scenario tussen slapstick comedy en drama. Op een aantal leuke gags na, mist het emotionele impact om na te zinderen.

De brug tussen comedy en drama blijft een wankele evenwichtsoefening die in Radin! niet wordt ingelost.

Waardering: 6,5 / 10

donderdag, september 15, 2016

FFO 2016 - Filmfestival Oostende 2016 - TOP 3

John Solitude is een onafhankelijke recensent, niet commercieel gebonden aan de filmindustrie.

Dit is de finale top 3 beste films die te zien waren in alle categorieën op het Filmfestival Oostende van 9 tem 17 september in Kinepolis Oostende en gelegenheidslocaties. 

Deze films komen in het najaar 2016 en voorjaar 2017 in het normale filmcircuit.

Voor de volledige recensie klik op de titel.











FFO 2016 - Filmfestival Oostende 2016 - Morgan - Genius

Het FFO (Film Festival Oostende) 2016 is aan zijn 10de jaargang toe en vindt plaats van 9 tem 17 september in Kinepolis Oostende.

Hier vindt u de filmtips en -recensies van John Solitude, een onafhankelijke recensent, niet commercieel verbonden met de filmindustrie.

Elke dag worden er nieuwe recensies gepubliceerd, voeg dus deze pagina toe aan uw favorieten om op de hoogte te blijven.

Hieronder vindt u de recensies van:
  • Morgan (  7 / 10 )
  • Genius ( 8 / 10 )
Voor méér recensies zie de linkerbalk.


MORGAN

Regie:  
Cast:  


Wie op de naam van de regisseur let (Luke Scott) en zijn klassiekers kent, denkt meteen aan de grote Ridley Scott (Alien, Blade Runner, The Martian).
Ja, Luke is de zoon van Ridley; de verwachtingen zijn dus meteen al (te) hoog gespannen.


Morgan is een androide, opgesloten nadat er een ongelukje met een wetenschappelijke medewerker gebeurde: het mens werd in haar oog gestoken.Luke Scott probeert zijn gladde sf-actiefilm te voorzien van een moraliserend ondertoontje (echo's van Blade Runner en Ex-Machina schieten je spontaan te binnen) maar komt uiteindelijk niet veel verder dan een voorspelbaar actievehikel.

Je ruikt soms de adem van Ridley in de panoramische groothoeklens sequenties, maar wie hier een Scott grand-cru verwacht komt bedrogen uit. 

Waardering: 7 / 10



GENIUS
Regie:  
Cast: 

Genius is een historische biopic over de ontmoeting tussen redacteur Max Perkin én schrijver Thomas Wolfe.

De wisselwerking én het creatieve proces waarin Perkin de jonge Wolfe aanvuurt wordt sfeervol én boeiend in beeld gebracht met een Oscar-waardige vertolkingen van Colin Firth en Jude Law.

Voor literatuurliefhebbers wordt er wellicht te weinig geciteerd uit de Wolfe boeken én ligt de nadruk teveel op de mens Wolfe, maar dit is dan ook gedramatiseerde cinema en géén documentaire.


Waardering:  8 / 10

FFO 2016 - Filmfestival Oostende 2016 - Morgan - Genius

Het FFO (Film Festival Oostende) 2016 is aan zijn 10de jaargang toe en vindt plaats van 9 tem 17 september in Kinepolis Oostende.

Hier vindt u de filmtips en -recensies van John Solitude, een onafhankelijke recensent, niet commercieel verbonden met de filmindustrie.

Elke dag worden er nieuwe recensies gepubliceerd, voeg dus deze pagina toe aan uw favorieten om op de hoogte te blijven.

Hieronder vindt u de recensies van:
  • Morgan (  7 / 10 )
  • Genius ( 8 / 10 )
Voor méér recensies zie de linkerbalk.


MORGAN

Regie:  
Cast:  


Wie op de regisseursnaam let (Luke Scott) en zijn klassiekers kent, denkt meteen aan de grote Ridley Scott (Alien, Blade Runner, The Martian).
Ja, Luke is de zoon van Ridley; de verwachtingen zijn dus meteen al (te) hoog gespannen.


Morgan is een androide, opgesloten nadat er een ongelukje met een wetenschappelijke medewerker gebeurde: het mens werd in haar oog gestoken.Luke Scott probeert zijn gladde sf-actiefilm te voorzien van een moraliserend ondertoontje -androïden zijn ook een beetje mens én moeten dus met respect worden behandeld (echo's van Blade Runner en Ex-Machina schieten je spontaan te binnen) maar komt uiteindelijk niet verder dan een voorspelbaar maar vlot ingeblikt actievehikel.

Je ruikt de adem van Ridley in de panoramische groothoeklens sequenties, maar wie hier een grand-cru verwacht uit Château Scott komt bedrogen uit. 

Waardering: 7 / 10



GENIUS
Regie:  
Cast: 


Genius is een historische biopic over de ontmoeting tussen redacteur Max Perkin én schrijver Thomas Wolfe.

De wisselwerking én het creatieve proces waarin Perkin de jonge Wolfe aanvuurt wordt sfeervol én boeiend in beeld gebracht met een Oscar-waardige vertolkingen van Colin Firth en Jude Law.

Voor literatuurliefhebbers wordt er te weinig geciteerd uit de Wolfe boeken én ligt de nadruk teveel op de mens Wolfe, maar dit is dan ook gedramatiseerde cinema en géén documentaire.


Waardering:  8 / 10

FFO 2016 - Filmfestival Oostende 2016 - Into The Forest - Perfect Strangers

Het FFO (Film Festival Oostende) 2016 is aan zijn 10de jaargang toe en vindt plaats van 9 tem 17 september in Kinepolis Oostende.

Hier vindt u de filmtips en -recensies van John Solitude, een onafhankelijke recensent, niet commercieel verbonden met de filmindustrie.

Elke dag worden er nieuwe recensies gepubliceerd, voeg dus deze pagina toe aan uw favorieten om op de hoogte te blijven.

Hieronder vindt u de recensies van:
  • Into the Forest ( 7 / 10 )
  • Perfect Strangers ( 7,5 / 10 )
  • Cézanne et Moi ( nog te bepalen na de screening )
Voor méér recensies zie de linkerbalk.


INTO THE FOREST

Regie: 
Cast: 


Eerder bespraken we op dit weblog 'Captain Fantastic'. Mét voorsprong één van de toppers op het Oostends filmfestival. Klik hier voor de recensie van Captain Fantastic.

'Into the Forest' speelt op hetzelfde thema maar is op maat gesneden van een popcorn tienerpubliek.


Ellen Page (Inception) leeft samen met haar vader en zus in de wilde natuur,
in een huis voorzien van alle moderne technologische e-snufjes. Alles is vredig in het semi-aardparadijs tot de stroom uitvalt en het gezin op survivalmode moet overschakelen.


Terwijl Captain Fantastic een snijdende statement was over confirmatiedruk, tapt Into The Forest uit het brave en moraliserend veilige Hollywood-vaatje. 
Er is tiener romance en sentimentaliteit en Ellen Page kan ondanks de ontbering nog altijd meteen op een glamour poster.

Op de eerste naaktscène van Ellen Page na, zullen bible-belt liefhebbers dit makkelijk verteren met de ingelepelde pro-life moraal.

Waardering: 7 / 10



PERFECT STRANGERS (PERFETTI SCONOSCIUTI)
Regie:  
Cast: 


Een etentje onder schijnbaar intieme vrienden verandert in plaatsvervangende schaamte, wanneer één de uitdaging voorstelt om de gsm's op tafel te leggen en open kaart te spelen over de binnenkomende oproepen en Facebookberichten.


Het publiek reageerde geanimeerd op deze vlotte tragische komedie met voldoende geslaagde gênante scènes die zo in The Office kunnen.

Naast de hoge lol-factor is er ook een rake uppercut over het homoseksualiteit taboe, zelfs in zogenaamd 'progressieve' kringen.

Perfect Strangers werd in Oostende geprogrammeerd in de 'Taste of Europe'-competitie en is nu al de gedoodverfde winnaar, uitgaand van de reactie van het publiek.


Waardering: 7,5 / 10

FFO 2016 - Filmfestival Oostende 2016 - Anesthesia - Little Men - Parents

Het FFO (Film Festival Oostende) 2016 is aan zijn 10de jaargang toe en vindt plaats van 9 tem 17 september in Kinepolis Oostende.

Hier vindt u de filmtips en -recensies van John Solitude, een onafhankelijke recensent, niet commercieel verbonden met de filmindustrie.

Elke dag worden er nieuwe recensies gepubliceerd, voeg dus deze pagina toe aan uw favorieten om op de hoogte te blijven.

Hieronder vindt u de recensies van:
  • Anesthesia ( 7 / 10 )
  • Little Men ( 7,5 / 10 )
  • Parents ( 8 / 10 )
Voor méér recensies zie de linkerbalk.


RECENSIE ANESTHESIA

Regie: 
Cast:   


Anesthesia catalogeer ik onder de noemer 'patchwork' drama.
Geef de kijker verschillende simultane plotlijnen die op het eerste zicht niets met elkaar te maken hebben en vlecht het tot een bombastische knallende finale. Soms is deze formule mét succes toegepast in meesterwerken als 'Crash' van Paul Haggis of 'Short Stories' van Robert Altman.

Maar in Anesthesia lijkt de formule geforceerd alsof kortverhalen persé aan elkaar moesten gebreid worden.

Sam Waterston speelt de sterren van het dak als een professor die zijn pensioen ziet naderen en van zijn laatste lezingen begeesterende levenslessen maakt. Kristen Stewart is de student met weltschmerz die vertrouwen zoekt in de wijze prof. Daarnaast lopen er nog wat verloren zielen rond zoals de geslaagde zakenman en zijn broer de wasted junkie.

De plotlijnen dienen elkaar niet tot versterking en omdat de kracht vooral in de hoofdplot zit, werkt het lappendeken principe eerder storend dan boeiend.


Een gemiste kans want de prestatie van Sam Waterston is voer voor een Oscar-nominatie.

Waardering: 7 / 10



RECENSIE LITTLE MEN
Regie: 
Cast: 


Little Men is een klein bescheiden low-budget drama over de impact van de stijgende huurprijs op de overlevingskans van een kleine ambachtelijke kledingzaak in New York. Voor de nieuwe eigenaars is het pand een kans om zichzelf sneller te verrijken, voor de huurder een levenswerk wat verloren gaat. 

Aan welgemeende maatschappelijke ambitie én relevantie ontbreekt het regisseur Ira Sachs niet maar het tempo ligt te laag en het kleinschalige verhaal nodigt niet meteen uit om een groot bioscoopscherm anderhalf uur lang te vullen.
Little Men kon niettemin rekenen op de sympathie en het eerste spontane applaus van het Oostends festivalpubliek.

Waardering: 7,5 / 10




RECENSIE PARENTS
Regie: 
Cast: ,


Wanneer zoonlief het huis verlaat kampt zijn moeder met het lege-nest-syndroom. Geen nood, in Parents worden beide ouders teruggevoerd naar hun eigen jeugd en krijgt moederliefde letterlijk gestalte.

Debutant regisseur Christian Tafdrup goochelt kwistig met metaforen en het Oedipus-complex en baadt Parents in een sobere maar indrukwekkende cinematografie.

Het juk van de loodzware Skandinavische cinema kan de regisseur niet helemaal afgooien en de adem van August Bergman lijkt nooit veraf.

Na Parents vroeg een toeschouwer mij 'wat dit allemaal te betekenen had'?

Ik antwoordde haar dat je dit soort films vooral moet ondergaan, zonder enige logica achter de lineariteit te zoeken en wie dat kan ontdekt een licht bestofte én gedurfde kleine parel.

Waardering: 8 / 10

dinsdag, september 13, 2016

FFO 2016 - Filmfestival Oostende 2016 - Juste la Fin du Monde - Remainder - The Infilitrator

Het FFO (Film Festival Oostende) 2016 is aan zijn 10de jaargang toe en vindt plaats van 9 tem 17 september in Kinepolis Oostende.

Hier vindt u de filmtips en -recensies van John Solitude, een onafhankelijke free lance recensent, niet commercieel verbonden met de filmindustrie.

Elke dag worden er nieuwe recensies gepubliceerd, voeg dus deze pagina toe aan uw favorieten om op de hoogte te blijven.

Hieronder vindt u de recensies van:

  • Juste La Fin du Monde (6,5 / 10 )
  • Remainder ( 7,5 / 10 )
  • The Infiltrator ( 8 / 10)

Meer recensies via de linkerbalk.


RECENSIE JUSTE LA FIN DU MONDE
Regie: 
Cast:  

 

Wie van Franse 'intellectuele' praatfilms houdt waarin familie- en relatietwisten centraal staan, in de stijl van Eric Rohmer of François Ozon, zal een vette kluif hebben aan Juste La Fin du Monde.

Wanneer Louis, een schrijver mét een doodsdrift terugkeert naar zijn disfunctionele familie leidt het voornamelijk tot anderhalf uur geruzie en bitter weinig toenadering. 


Regisseuse Fabienne Berthaud gooit je meteen vanaf scène 2 in een stroom van kolkende en soms genânte dialogen. Voor de kijker is het vooral een opdracht uit te maken wat er aan de hand is.

'Juste La Fin du Monde' is sitcom voor intellectuelen; de acteurs doen vreselijk hun best, het presenteert zich met véél meer 'serieux' dan een aflevering van Familie of Thuis, maar wat overblijft is een vaak irritant én vervelend gegeven.
Het beklijft niet, het zeurt op pretentieuze wijze.

Wat de jury in Cannes bewoog om dit vehikel de Gouden Palm te geven is mij een raadsel (of het zegt véél over de kwaliteit van de andere inzendingen.

Het verzamelde professionele critici korps op IMDB beloonde Juste La Fin du Monde met een zeer magere 48/100 score.


Waardering: 6,5 / 10



REMAINDER
Regie: 
Cast:  

  
Omer Fast heeft een achtergrond in video installaties en komt uit een artistieker milieu dan La La Land én dat is te merken aan zijn eerste langspeler Remainder.

Wanneer een man een object op zijn hoofd krijgt en zijn geheugen verliest is dat aanleiding tot een surrealistisch geïnspireerde trip naar zijn verleden. Met een fikse financiële schadevergoeding huurt de man een privé-detective in die als opdracht krijgt flarden uit zijn herinnering letterlijk in scène te zetten.

Remainder is een moedige poging om cliché's in de verhaalstructuur van de doordeweekse psychologische thriller te doorbreken. Bij cinefielen roept Remainder wél meteen een flashback op naar het superieure 'Memento' van Christopher Nolan.

Hoewel Remainder vaak drijft op geïnspireerde sfeerschepping, zal het voor een popcorn kijker een beproeving blijken: de plot is complex met slechts sporadische aanknopingspunten en sommige kijkers stelden meteen na de voorstelling 'dat ze er niets van hadden begrepen'.

Géén spek naar ieders bek maar een ambitieuze cinefiel vindt hier zeker iets om te smullen.

Waardering: 7,5 / 10



THE INFILTRATOR
Regie: 
Cast:  


Acteur 'Bryan Cranston' zal wellicht voor eeuwig verbonden blijven met het personage 'Walther White' uit de serie Breaking Bad.

Zijn rol in The Infiltrator kan je 'typecasting' noemen. In The Infiltrator neemt Cranston de rol op van informant en infiltrant Robert Mazur. Als hij de ingeving krijgt dat het beter is de cash te volgen dan de drugs, leidt dat tot de opperste échalons van het Columbiaans drugsmilieu en uiteraard Pablo Escobar. 

The Infiltrator baadt in heerlijke caramelkleurige 70s cinematografie, met een pompende soundtrack en drugbaronnen die uit een pulp novel lijken te komen. Véél clichés maar ook soms hilarische en puntige fuck-you dialogen staan garant voor bijna 2 uur makkelijk verteerbaar amusement.

Zeker geen grensverleggende cinema maar voor wie onderhoudend vermaak zoekt, kan op slechtere plaatsen zoeken.


Waardering: 8 / 10