In de reeks 'For President' een nominatie voor Charles Bukowski, poëet die de aardkloot verliet in 1994.Had ik nog maar net bij iemand wat verbale reclame gemaakt voor Bukowski, in de Knack Focus van deze week, editie 18 van 3 tot 8 mei 2006, staat te lezen pg. 90:
"Jean Genet en Jean-Paul Sartre noemden hem Amerika's grootste poëet. Ooit schreef de 'dirty old man': 'There are so many, who go by the name of poet. There's no workmanship, no care, simply a demand to be accepted.' "
Bukowski onderscheidt zich van het gros der hedendaagse literators door zijn ongekunstelde directheid. Hoewel Bukowski zeker een literair erfgoed absorbeerde (als ongeschoolde 'nietsnut' en 'armoezaaier' zocht hij vaak toevlucht in de bibliotheek), is zijn taal en verhaal wars van enige academische pretentie.
Bukowski lezen is als een fluim: provocerend, de schaamte voorbij, wadend doorheen de modderpoelen van vals sentiment.
Hier is een man die stelt: 'Voilà: dat ben ik: alcoholist, luierik, 'bum', verworpene, loonslaaf, ... '.
En toch is Bukowski geen gratuite 'fuck you' literatuur: zijn sociaal engagement druipt tussen de lijnen. Bukowski werd wereldliteratuur omdat hij een herkenbare stem gaf aan een grote meerderheid, geëxploiteerd door huisjesmelkers, bazen en banken, langzaam leeggezogen van persoonlijkheid, door de opgelegde vereisten van zij die over de centen beschikken en er enkel maar meer willen.
Het alcoholisme van Bukowski wordt hierdoor een antwoord op een spiritueel uitzichtloos leven, een verzet door het vluchten in de roes, een ontsnapping aan wat anders te pijnlijk reëel en uitzichtloos is. Maar ook alcoholisme als voortdurende drempelverlaging t.o.v. geijkte vormen van zogenaamde beleefde communicatie, opgelegd door de etiquette van zij die hun waarlijke bedoelingen liefst niet kenbaar maken.
Bukowski schrijft niet vanuit de 'comfy' zetel van de intellectueel die het geheel vanuit het eikehouten salon overzag; Bukowski's relaas is authentiek vanuit wat hij zelf onderging: kansarme verwachtingen voor zij die om tal van gegronde redenen 'het spel' niet konden of weigerden mee te spelen.
Het geeft te kennen dat één van de authentiekste schrijvers van de laatste decennia niet het gebruikelijk parcours van germanist of dokter in de taalkunde had doorlopen: Bukowski's referentiepunt was zijn plaats in het universum en vanuit genadeloze introspectie legde hij de westerse samenleving met een hakbijl bloot.
Aanbevolen werk: de roman 'The Postoffice' en de poëziebundel 'Septuagenarian Stew'
Citaat uit 'Septuagenerian Stew', Blacksparrow Press
My Father
My father was a truly amazing man
he pretended to be rich even though we lived on beans and mush and weenies
when we sat down to eat, he said,"not everybody can eat like this."
and because he wanted to be rich or because he actually thought he was rich he always voted Republican and he voted for Hoover against Roosevelt
and he lost and then he voted for Alf Landon against Roosevelt and he lost again saying,
"I don't know what this world is coming to, now we've got that god damned Red in there again and the Russians will be in our backyard next!"
I think it was my father who made me decide to become a bum.
I decided that if a man like that wants to be rich then I want to be poor.
and I became a bum.
I lived on nickles and dimes and in cheap rooms and on park benches.
I thought maybe the bums knew something.
but I found out that most of the bums wanted to be rich too
they had just failed at that.
so caught between my father and the bums
I had no place to go and I went there fast and slow
never voted Republican
never voted.
buried him like an oddity of the earth
like a hundred thousand oddities
like millions of other oddities,
wasted.
