Net zoals elk kind van mijn generatie, ben ik beïnvloed door de populaire beeldcultuur uit mijn jeugdjaren.
Welke ambitie kon ik anders koesteren dan later ooit zelf een held te worden die ten strijde trok tegen onrecht? 'Held zijn' of 'ridder': dat was nog eens een full-time job om op je visitekaartje te laten drukken.
Wiske of de Rozemiekes, gekneveld en geboeid dienden altijd bevrijd en gered te worden door Suske of Jommeke. Maar Suske en Jommeke zitten tegenwoordig in een identiteitscrisis: ze kregen te horen van Wiske en de Rozemiekes dat zij hunzelf wel zouden redden en dat Suske en Jommeke 'male chauvinist pig's' waren als ze het wel zouden doen.
Mijn licht sadomasochistische dominante aanleg is waarschijnlijk een gevolg van zo'n beeldcultuur.
In nogal wat populaire stripverhalen spelen meisjes meestal de rol van geknevelde, wachtend op Suske, Jommeke of De Rode Ridder of ik die ze kwam redden.
Nu, een paar decennia later vind ik het idee dat meisjes geboeid zijn erotiserend in die zin dat ze tenminste niet zo gemakkelijk kunnen weglopen.
Nog altijd hou ik de deur open voor vrouwelijk gezelschap vooraleer zelf binnen te stappen, alsof een vrouw niet in staat zou zijn om zelf de klink om te draaien.
'Knight Rider', destijds een populaire tv-serie die nogal wat succes bij jongens kende had één 'catchy phrase': 'Michael Knight, a lost and lonely knight in a dark and dangerous world.'
Als puber kun je je gemakkelijk identificeren met zo'n uitgangspunt: 'Ik ben een verloren en eenzame ridder in een donkere en gevaarlijke wereld.' Nu ik erover nadenk: ik kan mij er nog steeds mee identificeren.
Of wat te denken van 'The A-Team'? Catch phrase: 'If you have a problem, if no one else can help, and if you can find them, maybe you can hire the A-Team.' Toen zocht ik in de telefoongids het nummer op van 'The A-Team' maar het was niet te vinden. Als ik het A-Team ooit vind dan is het een understatement te zeggen dat ze rijkelijk te laat zijn. Ze hebben dan waarschijnlijk ook véél werk tegenwoordig met al dat onrecht en zo, of misschien gaven ze er de brui aan na een burnout.
Ik ben nog steeds op zoek naar een prinses:
Profiel: bevindt zich af en toe in geknevelde houding -liefst schaars gekleed- en kan zelf geen klink van deur openhouden. Pist niet rechtop. Wil nog lang en gelukkig leven met mij en geen ander.
In de aanbieding: ridder, stijl Don Quichotte.