Verhalen uit het grote dierenbos en lezersvragen

Hier komt de vitriool, laat onszelf er in wentelen tot we oplossen tot één.

Bijtijds slagen lezers erin om mijn e-mailadres te achterhalen.

Dat hebben ze dan weer via via intimi weten te bemachtigen, onder het voorwendsel het niet verder te verspreiden. Mijn e-mailadres is inderdaad niet te vinden op dit blog omdat ik rozen met of zonder doornen weiger en al meer dan genoeg stront in mijn digitale bus krijg.

Bovendien, het interesseert mij nauwelijks wat u ervan denkt, ik wil enkel dat u het leest.

U mag er zelfs commentaar op leveren, maar vreemd genoeg durft quasi niemand dat aan van de gestaag groeiende, blijkbaar gefascineerde lezers.

I am the man you loooooove to hate.

Lees mij en negeer mij, maar kom terug want ik mis u.

Bovendien, beste cyberspace kinderen, ben ik een staatsgevaarlijk individu, terug te vinden op de lijst van subversieve elementen:

Toen ik begin de 20 was mocht ik mij al gaan verantwoorden bij de bijzondere opsporingsbrigade, omdat ik legerdienst had geweigerd en zoals destijds een bevel was -op straffe van boete en detentie- mij gaan verantwoorden bij de loopjongens van de Minister van Binnenlandse Kluchten.

Stel u voor: u vliegt in de bak omdat u weigert te leren hoe te moorden.

Ik stapte er binnen zonder 'col en plastrong' maar met mijn t-shirt 'Ni maître, Ni Dieu' om er niet veel woorden aan vuil te maken. Ik kreeg er 24 maanden nauwelijks vergoede crepeer-maar-in-armoede 'burgerdienst' voor in de plaats. Om op bevel mensen te leren vermoorden heb je niet zoveel tijd nodig -slechts 12 maanden of 10 maanden als je in het land van de Führer dienstplicht ging lopen.

Om een subversief element te worden en te figureren op de lijstjes van de B.O.B. (= Bijzondere Opsporings Brigade) zoals ik, daar hoeft u nog steeds géén bommen, dreiging met terreuraanslagen maar enkel het woord voor te gebruiken.

Cut commercial-next item. Gedachten flitsen: ik moet ze vangen.

Ooit vroeg ik aan Ronald Commers, prof aan de R.U.G.:
'Hoe is mogelijk dat iemand als u 'ethica' kan doceren?'

Echt waar, zoiets begreep ik niet. 'Uit mijn ogen', schreeuwde hij, ontmaskert, alsof ik hem een spiegel voorhield. Het leverde mij een applaus van de omstaanders op, en ingetogen gedweeheid van zij die nog examen moesten afleggen. Nu, ik was nooit officieel ingeschreven, dus kon ik nog eens lachen met zo'n schertsfiguur: hij kon mij niet buitengooien want ik zat er niet in.

Hahaha, zover had hij nog niet gedacht maar ik wel: dus stond hij machteloos.
Alsof je al voorhand de stok had weggepakt waarmee hij kon slaan.

Commers, het modelvoorbeeld van de salonfilosoof, met zijn zijden 'foulartje' en kreukvrije dandykostuumpje. Commers had wellicht nog nooit de sociale klassen waarover hij orakelde van dichtbij gezien.

Wellicht zat hij zoals zoveel broeders in de loge zelfverheerlijkende rituelen te ondergaan, te bouwen aan de toren van Babel.

De vrijmetselaars van de bouwaanvragen, de clan van drinkebroeders en postjesritselaars.

Ik ben er zelfs ooit eens voor uitgenodigd maar na een korte verkenning had ik al genoeg van die megalomane heikneuters met hun passertjes.

Waarom de vrijmetselaarsloge nooit op de lijst van sekten is verschenen in mij een raadsel, zo gaat dat: wie definities bekokstoofd voor anderen ziet zichzelve niet meer.


Uit mijn ver verleden kan ik zelfs nog een telegram voorleggen van J.P. Van Rossem met de vraag om lid te worden van Rossem. 'Niet links, niet rechts, maar averechts', dat was nog eens een leuke politieke slogan.

Toen zat ik met J.P. voor een gratis 'vormingssessie' in café 't Putje' op 't Zand' in Brugge.
J.P. stoof toe met een Rolls Royce, parkeerde de auto vlak voor de ingang in de verboden zone en toen ik hem vroeg 'Ben je niet bang dat ze je wagen wegslepen?' zei hij:

'Nee, want er ligt een kaartje van Volksvertegenwoordiger voor de venster.' en ik begreep de ironie van zijn gevatte repliek.

Nee, de wetten zijn niet voor iedereen gelijk, dat gelooft u toch heus niet?
Zoiets gaat u toch echt niet aan scholieren doceren?
Zoiets gaat u uw kinderen toch niet wijsmaken?
Enkel aan de arme economische vluchteling die een overbezette pro deo advocaat toebedeeld krijgt.

Als een zoon van een textielbaron wordt ontvoerd, dan gaat het ganse nationale speurderskorps de baan op, als de dochter van een immigrante verdwijnt dan gaat m'n ervan uit dat ze het volk misschien een dienst levert vanachter de vitrines.

Komaan, laat de vitriool komen. Sneller moet het branden, scheuren, ontploffen.

Trouwens, toen ik naast J.P. zat in de Rolls, scheurend door het zwerk, begreep ik dat een Rolls inderdaad aangenamer was om in te zitten dan een Lada. En dat er om die Rolls te bouwen ook minder mensen werden geëxploiteerd in vergelijk met het ordinaire wagentje, de citroen van de-man-in-de-straat.

Het was ook een fenomenaal zicht: zo'n ongeschoren en langharige man die luidop een boer liet in een sjiek restaurant, en zich bewust provocatief in zo'n statussymbool van het establishment verplaatste.

Veel van geleerd van die man, hoe het grootkapitaal bij hem met bakken zwart geld in kartonnen dozen kwam aanzetten en hij er op reageerde 'Smijt het maar bij de andere dozen', alvorens het hen afhandig te maken.

J.P. had een I.Q. , een belezenheid en gevoeligheid waarbij het gezamenlijk corps van hedendaagse politici verbleekte. 'Geen gezeik, iedereen rijk', dat was zijn devies en toen stopten ze hem in de bak omdat hij mensen die toch al veel te veel hadden wat lichter had gemaakt: zoiets lijkt mij evident.

En toen schreef J.P. mij, ik heb het bewaard

'De enige weg naar vrijheid is permanente revolte.'

Geniaal.

De bankovervallers zijn de ware helden. Leve de R.A.F. en de C.C.C. Blaas het allemaal op.

Voilà nog een streepje bij op de subversieve lijst, bij te houden in rapporten voor Kafka procedures in achterkamertjes.

J.P. maakte een afspraakje met zijn secretaresse dat ze hem moest opbellen terwijl hij bezoek had van gewichtige en beladen cliënten met een fictief verhaal 'over de aankoop van een privé-Jet', want zoiets schepte meteen vertrouwen in zijn klasse van cliënten.

De clan der zwarte aandeelhouders liep er meteen likkebarend in:

hier is een man die ons NOG rijker kan maken.

Denkt u nu werkelijk dat het toeval is dat er nauwelijks enige belastingscontrole die naam waardig is op grote vermogens?

Dat een arbeider of bediende tot op de laatste zuurverdiende frank wordt gecontroleerd en belast, en dat honderden bedrijven zelfs straffeloos géén belastingaangifte kunnen indienen omdat er te weinig personeel is?

En hoe de Sossen hun (arbeiders)publiek probeerden verkopen hoe zelfs jarenlange belastingsfraude in Luxemburg niet met gevangenisstraf zou worden bestraft, maar met een peulschil van een achterstallige premie, die in het niets verzinkt in vergelijk met het ontdoken kapitaal.

Maar zie ze daar eens de cannabisplanten plukken, als waren het de grootste criminelen.

Ho, ho, planten zo'n gevaarlijke substantie, terwijl er elk weekend in het café vaten met chemisch bier worden aangerukt: de drugs van de Sossen.

Trakteer ze nog een pint, voer ze zat en geef ze de voetbal, de sukkels.

Vandelanotte: zowaar ik moet u feliciteren als koning der Sofisten.

Voor de niet filosofisch aangelegden: de Sofisten waren -degelijk betaalde- redenaars die de kunst uitoefenden om eender wie die ervoor betaalde te leren hoe een anders iets wijs te maken, maakte niet uit wat, zolang het maar werd geloofd en er iemand voor betaalde.

Of zoals Kruithof het ooit zei tegen zijn studenten op café recht tegenover de Blandijn: 'Vertegenwoordiging in de studentenraad? Om te beslissen waar de Cola-automaat komt zeker?' Jawel, Kruithof ging met zijn studenten op café, niet om te zuipen maar omdat hij liever onder de studenten wou zijn, liever dan in muffe achterkamertjes waar intriges over de te verdelen postjes en budgetten werden bekokstoofd.

Maar, we dwalen af, ik zou het nog over lezersvragen hebben.


Een primeur: vragen uit de grote cybersoep, ontvangen per e-mail.

Wat betekent het pseudoniem John Solitude?

John, Engelstalig voor Jan. Leidt hieruit af de uitdrukking 'Jan Modaal'.
Solitude, Engelstalig voor (existentiële) éénzaamheid.

M.a.w. het gaat hier over de spiritueel isolate bewustzijnstoestand van Jan Modaal.

John Solitude is dan wéér een samenraapsel die klinkt als een Hollywoodster, waardoor ik meteen ook de draak met mijzelf steek.

Geef toe, zover had u nog niet gedacht.

Ik ook niet, want ik heb het nog maar pas verzonnen.


Waar haal je de inspiratie vandaan?

Ik schud het zo uit mijn zak, man.

Ik leerde blind typen maar zelfs dan nog zijn mijn gedachteflitsen mij veel te snel af om ze allemaal uit te schrijven. 's Nachts moet ik de maalstroom uitschakelen met 'Lorametazepam' wil ik regelmatig eens rust krijgen. Psychiaters noemen het 'insomnia', ik noem het gedrevenheid.


Nog andere dingen geschreven dan de columns in je blog?

> Film- en muziekrecensies op vrijwillige basis. Op vrijwillige en onbetaalde basis schrijven is de enige weg om géén enkel compromis te sluiten.

Schrijf omdat u niet anders wilt dan schrijven vanwege een onweerstaanbare drang om het woord te verspreiden buiten de geijkte en controleerde kanalen.

Zoek uw meest angstaanjagende demonen op, experimenteer met bewustszijnsverruimende middelen om u geest buiten de vastgeroeste neurotransmitoren te jagen, loop met een grote boog om de alcohol heen, creveer en ga dood in het proces en als u het overleeft, begin dan te schrijven.

Behoud de artistieke vrijheid om dt en spellingsfouten te maken: taal is een middel, geen doel an sich.

> Poëzie, maar dat draag ik enkel maar letterlijk compleet naakt voor. Zo kan ik vrouwen impressioneren met mijn groot lid, en die gevoeligheid, en zo.

> Een roman waar ik al een aantal jaren aan werk en voortdurend digitaal in de prullebak gooi omdat ik niet nodeloos nog meer Amazonepapier wil verkwisten met slechte literatuur.


Wanneer draai je nog eens als d.j.? Jouw sessies waren vroeger legendarisch.

> Hou uw gekwijl voor uw zelf man, maar toch merci.

Ik draai enkel nog voor intimi en enkel als ik volledig carte blanche krijg.

Een offer van véél geld kan ook helpen maar vraag mij nooit meer om 'Paradise by the dashboardlight te draaien' of ik sla op uw bakkes.


Voila lezers, zwelgen maar die troep.