In mijn puberteit was ik een stakker als het op het uitspreken van de juiste woorden naar de andere seks aankwam. De woorden kwamen niet op het juiste moment, of in de verkeerde volgorde, of niet de juiste, het was altijd wel wat.
Verlegen, onzeker, met complexen, de 'beta male' bij uitstek.
Aan vriendinnen géén gebrek, al wou ik er liever slechts één die ook met mij naar bed wou.
Ik was het beu te horen dat ik toch zo'n attente, luisterende, vriendelijke, ... jongen was.
Meestal, na zo'n compliment gevolgd door een stamelende en onhandige toenadering van mijn kant om méér te worden dan goede vrienden. Gevolgd door de klassieker: 'We kunnen toch goede vrienden blijven' van haar kant.
Meisjes gingen toen voor mij door als subtiele, gevoelige wezens, een soort van Maria-figuren, bij wie ik troost wou vinden. En toen keerden ze terug naar hun macho vriendjes, onbeschofte Neaderthalers die hun behandelden als een pop in de vitrine. Dan kwamen ze bij mij klagen over hun vriendjes, welke klootzakken mannen toch wel waren.
Wellicht is het daarom dat ik toen DJ ben geworden in een lokaal Jeugdhuis. Ik zou de muziek voor mij laten spreken, de teksten uit popnummers werden mijn redevoering, de discobar mijn kansel. Vijf jaar lang zou ik plaatjes draaien en ik zou géén enkel genre discrimineren: alles kon, alles mocht, alle muziek die ik als een extensie van mijn gevoelsleven beschouwde.
En nu, ruim een decennia later en enkele mislukte 'serieuze' relaties verder is een dj-sessie nog steeds mijn therapie bij uitstek. Ach, de troost in teksten van nummers als 'While You See A Chance' van Steve Winwood of 'Troy' van Sinead 'O Connor. De verlossing in een bezwerend ritme. De voldoening wanneer al die nummers met elkaar integreren tot één lange reis doorheen mijn zieleroerselen en het publiek daarin mee te nemen.
Mijn nieuwste liefdesverdriet-creatie: 'While You See A Chance' van Steve Winwood, verenigd met 'Troy' (The Push Phoenix In The Flames Mix) van Sinead 'O Connor.
Laat de schrijvers van popliedjes voor mij spreken. Laat de man die het licht bedient op de sirene drukken. Omdat hij weet dat de dj zijn donkerste uur bereikt heeft waarin de muziek voor hem treurt.
"Stand up in a clear blue morning until you see what can be
Alone in a cold day dawning, are you still free? Can you be?
And that old gray wind is blowing and theres nothing left worth knowing
And it's time you should be going
While you see a chance take it
Find romance, fake it
Because its all on you"
Gevolgd door
"Tell me when did the light die
You will rise
You'll return
The phoenix from the flame
You will learn
You will rise
You'll return
Being what you are
There is no other Troy
For you to burn"
