'When you're born a lover
You are born to suffer.'
Dave Gahan, de frontzanger van Depeche Mode, is nog géén meter verloren van zijn demonische dynamiek. Gehuld in tatoeages en zweet, getuige de nieuwe Depeche Mode DVD, een opname van hun recente ‘Playing The Angel’ tournee in Milaan, februari 2006.
Wat Depeche de tand des tijds laat trotseren is hun totaalconcept van audio, video en grafiek.
Ze treden daarmee in goed gezelschap van illustere voorgangers zoals Pink Floyd en Kraftwerk, waarvan concerten gelijk stonden aan vaak visionaire audiovisuele performances
Depeche Mode neemt zoals gewoonlijk fotograaf Anton Corbijn onder de arm om een onheilspellend melancholisch universum te creëren: van de opener ‘A Pain That I’m Used To’ tot bisnummer ‘Goodnight Lovers’ is deze DVD een streling voor de zintuigen. Muzikaal is ‘Playing The Angel’ niet hun sterkste werk maar dat wordt ruimschoots verteerd door gedreven live interpretaties.
‘John The Revelator’ wordt een sneer naar het Bush-beleid, ‘A Pain That I’m Used To’ de uitdrukking van de emotioneel uitverkochte westerling, ‘Suffer Well’ vertolkt het sadomasochistische ‘gewoon-doorgaan’ van onze hyperkinetische samenleving en er mag ook gefeest worden op het ambivalente ‘Just Can’t Get Enough’. Er is het obligate ‘Never Let Me Down Again’ en een stomend ‘Behind The Wheel’. Als finale het bloedmooie en ingetogen ‘Goodnight Lovers’ met Gahan en Gore als 'partners in crime':
‘When you’re born a lover
You’re born to suffer
Like all soul sisters and soul brothers’
‘Live In Milan’ is af: van de hoes tot de fotografie, van de belichting tot de montage, van de audio opnamekwaliteit tot het laatste beeld op uw netvlies: kunst.
