Muziektrack van de dag: ‘Senses Working Overtime’ – XTC
‘And all the world is football-shaped
Its just for me to kick in space
And I can see, hear, smell, touch, taste
And I've got one, two, three, four, five
Senses working overtime’
Toen ik nog jong was en vol illusies stak, meer bepaald begin de twintig levensjaren, hield ik mij intensief bezig met dromen.
’t Is te zeggen: de bezigheid van de hersenen bij nachte, waarvan, schrikt u niet, wetenschappelijk aangetoond is dat het een intensievere brein activiteit vergt, dan terwijl u probeert na te denken overdag. Ironisch genoeg gebruiken wij dus onze hersenen méér tijdens onze slaap dan onze waak.
Wetenschappers namen decennia aan, dat een mens géén bewuste invloed kon uitoefenen op zijn dromen. De droomactiviteit, meer bepaald de 'R(apid) E(ye) M(ovement)'-fase werd gezien als een passieve bezigheid die een biologische functie vervulde (het herordenen en emotioneel verwerken van informatie en verlangens) maar voor de rest als een film was die voor de toeschouwer afdraaide.
Dat was buiten de waard gerekend van Stephen Laberge, phd (dat wil zeggen doctorandus) aan Stanford University.
‘And all the world is football-shaped
Its just for me to kick in space
And I can see, hear, smell, touch, taste
And I've got one, two, three, four, five
Senses working overtime’
Toen ik nog jong was en vol illusies stak, meer bepaald begin de twintig levensjaren, hield ik mij intensief bezig met dromen.
’t Is te zeggen: de bezigheid van de hersenen bij nachte, waarvan, schrikt u niet, wetenschappelijk aangetoond is dat het een intensievere brein activiteit vergt, dan terwijl u probeert na te denken overdag. Ironisch genoeg gebruiken wij dus onze hersenen méér tijdens onze slaap dan onze waak.
Wetenschappers namen decennia aan, dat een mens géén bewuste invloed kon uitoefenen op zijn dromen. De droomactiviteit, meer bepaald de 'R(apid) E(ye) M(ovement)'-fase werd gezien als een passieve bezigheid die een biologische functie vervulde (het herordenen en emotioneel verwerken van informatie en verlangens) maar voor de rest als een film was die voor de toeschouwer afdraaide.
Dat was buiten de waard gerekend van Stephen Laberge, phd (dat wil zeggen doctorandus) aan Stanford University.
Hij beweerde dat een mens, mits intensieve mentale oefeningen, zijn dromen bewust kon sturen, ja zelfs een actieve rol kon opnemen maar met het gemak dat u er zelfs uw bed niet moest voor uitkomen.
Laberge verwees hierbij naar de rituelen van, door onze zelfgenoegzame cultuur genoemd, primitieve culturen waar ‘bewust dromen’ als een normale zaak werd gezien.
Uiteraard zijn de mogelijkheden legio bvb. een man kan zich dan voornemen om ’s nachts seks te hebben met Isabelle A,, bepaalde vaardigheden inoefenen of gewoon wat rondvliegen (nog steeds één van de populairste verlangens: wegvliegen van de ganse zooi).
U kunt het al raden: daar hield ik mij dan zeer intensief mee bezig tot ik na lange en moeizame mentale oefeningen de kunst van het ‘bewust dromen’ onder de knie kreeg.
Uiteraard zijn de mogelijkheden legio bvb. een man kan zich dan voornemen om ’s nachts seks te hebben met Isabelle A,, bepaalde vaardigheden inoefenen of gewoon wat rondvliegen (nog steeds één van de populairste verlangens: wegvliegen van de ganse zooi).
U kunt het al raden: daar hield ik mij dan zeer intensief mee bezig tot ik na lange en moeizame mentale oefeningen de kunst van het ‘bewust dromen’ onder de knie kreeg.
Ik zei dan bvb. nogal snoeverig tegen vrienden: vannacht heb ik seks gehad met Isabelle en nog een paar andere vrouwelijke coryfeeën. Ik kon er ook in geur en kleur over vertellen over mijn droomveroveringen: dat ze zus en zo waren en dat die ene toch wat beter was in bed dan een andere. Uiteraard werden dit soort boude uitspraken niet serieus genomen, maar één ding was zeker: ik beleefde het ’s nachts in een verrukkelijke intensiteit dan ooit mogelijk zou zijn in het dagelijks bestaan.
Nu, om tot de pointe van deze uiteenzetting te komen: deze nacht had ik dus een droom, één die ik herinnerde, wel te verstaan, toen ik wakker werd. Want dat is al een eerste mentale hindernis die dient overwonnen: het zichzelf mentaal trainen in herinneren. Tegenwoordig vergeet ik liever, maar tot daar.
Hier komt het: vannacht had ik dus géén seks maar wel een wandeling. Zij zag eruit als een compositie van bestaande vrouwen, maar dan wel zo samengesteld dat mijn vrouwelijke medewandelaar een droombeeld van sublieme schoonheid was. Een soort Jennifer Connolly meets Isabelle Adam meets Kirsten Dunst meets Elisha Cuthbert. We liepen maar wat rond te slenteren, zonder iets te zeggen en toen gingen we verrassend genoeg luisteren naar een preek in de kerk.
Ik keek haar aan en alles werd aannemelijk, zelfs dragelijk.
Een zoveelste bewijs dat u best als de weerwind het boek van dr. Stephen Laberge koopt (ja, een echte wetenschapper, geen pseudo prietprater), om uzelf op een perfect leven te trakteren, terwijl u slaapt.
Nu, om tot de pointe van deze uiteenzetting te komen: deze nacht had ik dus een droom, één die ik herinnerde, wel te verstaan, toen ik wakker werd. Want dat is al een eerste mentale hindernis die dient overwonnen: het zichzelf mentaal trainen in herinneren. Tegenwoordig vergeet ik liever, maar tot daar.
Hier komt het: vannacht had ik dus géén seks maar wel een wandeling. Zij zag eruit als een compositie van bestaande vrouwen, maar dan wel zo samengesteld dat mijn vrouwelijke medewandelaar een droombeeld van sublieme schoonheid was. Een soort Jennifer Connolly meets Isabelle Adam meets Kirsten Dunst meets Elisha Cuthbert. We liepen maar wat rond te slenteren, zonder iets te zeggen en toen gingen we verrassend genoeg luisteren naar een preek in de kerk.
Ik keek haar aan en alles werd aannemelijk, zelfs dragelijk.
Een zoveelste bewijs dat u best als de weerwind het boek van dr. Stephen Laberge koopt (ja, een echte wetenschapper, geen pseudo prietprater), om uzelf op een perfect leven te trakteren, terwijl u slaapt.
