DJ John Solitude - (a)live, ergens in België

"Wheels are made for rollin', mules are made to pack.
I've never seen a sight that didn't look better looking back."
- Lee Marvin

- “Nee, ik zie het gdvd niet meer zitten al die herrie, die hele en halve junkies.”
- “Kom aan, for-the-good-old-times, and-all-that-crap.”
- “Cash is een betere motivatie, jullie verdienen er ook aan niet waar...
aan die for-the-good-old-times?”
- “Hoeveel? Money talks.”
- “X cash. Eén uur maximum. Binnen én buiten.”
- “Anderhalf uur.”
- “Deal”

De avond zelf.

- “Miljaar, je ziet er verdomme afgeleefd uit, wat is er gdvd met jou gebeurd?”
- “Niks, laat het spektakel beginnen: de gladiatoren zijn binnen. Waar is de discobar? Ik zie hier
geen zak voor ogen: fikken jullie hier iets misschien?”
- “Fuck man, je kent dat: geen deftige verluchting en den elektriek is bijna niet te betalen.
’t is een dampkot daarbinnen. The air is so thick, you don’t even have to smoke.”

Ik haalde diep adem en trok de gaskamer binnen. Mijn loyale lichtman trekt een knipoog en brabbelt iets wat verloren gaat in het gebral van de bas. Ik stond versteld dat mensen hiervoor zelfs betaalden.

- “ZORG JIJ VOOR DE VERDOVING OF IK?”, schreeuw ik.

Alcohol was de ideale verdoving voor dit soort evenementen. Onze tactiek kwam er op neer zo snel mogelijk twee glazen achterover te kappen voor het beheerde tranquillizer effect.
Méér zou niet professioneel zijn, minder ondraaglijk.

De organisator was er zeker van dat ik nuchter opdaagde, mij van mijn job kweet en de zaal in beweging zette. Hoe meer omzet (lees: hoe meer er gezopen werd); hoe meer cash.

- “Wat denk je over de top in Kopenhagen?”
- “Dat draait op niets uit. Kijk naar de zwik milieumaatregelen van de laatste jaren.
Als puntje-bij-paaltje komt was een economische crisis nog het efficiëntste om de uitstoot tegen
te gaan. De Belgen vervuilen nu zelfs nog méér dan enkele jaren geleden maar we blijven wel
onder het Europese gemiddelde, joepie.”
- “ Hahaha. Yeah, yeah, we’re all fucked, we kunnen maar beter een feestje bouwen voor het hier
onderspoeld.”

Voilà: in één zin de motivatie van de nieuwe hedonistische en fatalistische generatie, oog-in-oog met het onafwendbare.

Mijn loyale lichtman zette de drank neer, plugde de jingle erin, spoot het publiek onder nog meer rook, zodat wij, noch zij elkaar hoefden aan te zien en zette de versterker nog een tandje luider.

- “Aller rouler John, die super-attractie, die super-sensatie, volle bak en volle gaaz, GEVEN MAN!”
- “Ier-zie-doar-zie, pompen met die zooi en zet de bas nog wat lager.”

Ik had het al zo vaak gedaan in the-good-old-times, dat de opwinding van het gebeuren aan mij voorbij ging. Ik zette een herkenbare aandachtstrekker op, iets wat ze vaag herkenden in hun benevelde brein en smeet er met een vingervlugge veeg een monotone bas onder. De kudde zette ze in beweging als loeiende koeien en de stampede begon.

De eclectische tour de force sloeg weer aan: een jaren '70 riedel (Lee Marvin) samensmeltend met hedendaagse techno ('I walk' van Superpitch). De tekst was tongue-in-cheek maar wellicht was er slechts een enkeling die de boodschap vatte. Ik vond the-good-old-times al een even grote illusie als de bad-new-times. Menselijke tragedie was van alle tijden en je vond het overal: achter spik-en-span gordijnen, voor altaren van nieuw gehuwden, in de ogen van hun boorling en de stenen die hun samen hielden. En dat malende, dat malende.

De troost was, dat we één zouden worden met de Dino's van de Tyrannos-soort.

De massa danste,
ik deed mijn job,een ander de zijne,
en zo gingen we samen, hand-in-hand,
naar de filistijnen.

- "Rouler, John", zei de lichtman "en vulle bak ambiance".

Klik HIER om de live intro te horen.

DJ John Solitude - live in de Overpoort, Gent

Dus ik zeg hem:

- "Ik ben stik kapot, gaan met die koehandel."
- "Zet de sequencer dan toch op", zegt hij, "ze horen toch het verschil niet".

Maar een beetje dj had een soort eergevoel:
hoewel je inderdaad véél kon automatiseren,
snapte een computer nog altijd niet wat 'timing' was.

- "Bullshit", zeg ik. "We doen het zoals gewoonlijk:
met 2 naalden, 2 schuivers én 2 oren voor het ritme.
Als het in de stront loopt, dan teken ik ervoor."

- "Ben je dat godverdomme wél zeker? Je ziet er niet in je gewone doen uit."

- "Op het oor én niets anders dan dat. Heb je mij begrepen?
Komaan, gaan mét die handel. ON WITH THE SHOW."

Mijn loyale lichtman trekt de schuiver van de dimmers naar beneden,
drukt op de rook knop én hult de zaal in stroboscopisch licht.

"Go Eisbär", zegt hij mij, "op het oor, go and get them. IT IS YOUR DESTINY."

En ik beschouwde zo'n uitspraak als de meest altruïstische daad die iemand kon stellen:
loslaten, terwijl alles schreeuwt naar vasthouden.

Het was een in deze moderne tijden,
zo'n ouderwets woord als liefde,
wat tegenwoordig bijna pathetisch klonk.

Ik kende hem,
hij kende mij.

We waren uit respect gestopt,
elkaar proberen te veranderen.

En de loyale lichtman refereerde daarmee ook naar het determinisme.
In de geest van de positivisten klonk dat als een vloek.

Maar laat mij u vertellen,
beste lezer:

De meest rationele mens,
is diegene die ten volle beseft,
dat hij of zij irrationeel is.

De meest moedige mens,
is hij of zij die nog ten volle durft te voelen.

Toon uzelf in uw meest kwetsbare naaktheid.
Dat is moed.

Durf lief te hebben,
durf passie te doorleven,
durf te handelen naar waar u 100 % achter staat,
durf laf te zijn en dat te bekennen,
zelfs al verteert het u compleet.

Maar besef ten volle,
dat wie,
gevoelloos,
afgestompt,
brutaal,
gewetenloos,
zonder mededogen,
tactisch,
strategisch,
uitgekookt,
en zonder enige gêne zijn:
truly will inherit the earth.

Dat is Darwinisme.

Het interview ...

Onder het motto: "De vraag is: WAT is de vraag?" ... en zoals aangekondigd
het langverwachte interview mét een Belgisch diplomaat.

In afspraak met de geïnterviewde én om te garanderen, dat de identiteit van onze 'insider' niet wordt prijsgegeven, kunnen we de antwoorden op onderstaande vragen NIET op dit weblog publiceren.

MAAR... we doen het voor de intimi via een link waar u mits wachtwoord, het volledige document kunt lezen.

• "Kun je bevestigen dat via het kabinet van Didier Reynders deals worden gesloten met vermogende Belgen om zwart geld terug te halen naar België, tegen nog betere uit(ver)koopvoorwaarden dan onder de fiscale amnestie? Een maatregel die destijds niet enkel door liberalen maar ook socialisten werd goedgekeurd? Geeft dit niet aan dat de overheid onmachtig is tegen de meest vermogenden of wil men niets ten gronde wijzigen aan de verhoudingen, laat staan dit toe te geven?"

• "Wat is de de rol van het CBF, als er nu pas ten gronde onderzoek wordt gevoerd naar handel mét voorkennis in Fortis-aandelen? Zelfs amateur beleggersclubjes konden toch 'tracken' hoe er massaal Fortis-aandelen werden gedumpt, nog voor de formele bekendmaking van het virtuele failliet?"
  

• "Handel mét voorkennis: is dat niet eerder regel dan uitzondering? Je zou toch anders wel naïef moeten zijn om je op de beurs te wagen? Anderzijds kun je onmogelijk een CEO of de entourage van handel met voorkennis beschuldigen als zij besluiten te dumpen / bij te kopen omdat ze nu éénmaal aan de bron staan van informatie? Die aankondiging van een onderzoek is dus een maat voor niets: iets om het beeldbuis publiek wat te sussen..."

• Naar recentere schattingen is 80 % van het bezit op deze planeet in handen van slechts 5 à 7 %. Zijn deze cijfers correct, waarop zijn ze gebaseerd én als ze correct zijn, is dan het dagelijks schouwspel van politiek en oeverloze discussies over herverdeling niet iets om het volk wat te entertainen? Vermogende Duitsers stelden recent een petitie op met als voorstel aan de overheid om méér belastingen te betalen, een 'act of common sense' of begint men gewoon te vrezen in het licht van een nieuwe crisis dat er anders werkelijk rellen van komen?"

Read it, and weep.

Wordt vervolgd

“Hela, gebeurt er hier nog iets?” vraagt mij een lezer.

Misschien is de missie van dit weblog bereikt als een laatstejaarsstudent in de journalistiek, een interview van je afneemt voor haar thesis. Over het grote waarom.

Dat interview geschiedde ondertussen: samen met een aantal andere burgerjournalisten werden wij thesis materiaal.

Misschien is de missie van dit weblog bereikt als mensen ons spontaan contacteren mét de vraag om geïnterviewd te worden.

Onze gestelde voorwaarde is en blijft: spontane –maar daarom niet minder doordachte- respons, geen ingeoefende nummertjes, geen (zelf)censuur; bij dat soort vereisten blijft hun voorwaarde vaak anonimiteit.
Het duidt op de (groeiende) kloof tussen de rol die mensen vervullen in het commerciële, publieke en private leven én hun bewustzijn als mens.

Is de respons van politieke figuren in de media dus vaak ook desinformatie, wanneer men het toetst aan de vraag om werkelijk antwoord te geven op de vraag?

Hoe er bijvoorbeeld werkelijk werd gecommuniceerd in de SP.A over het verdelen van de ministerportefeuilles; het niveau en het gênante antwoord erop is méér te vinden in een uitgelekte e-mail, dan in alle interviews samen die hierover werden gegeven. Het roept het beeld op van muffe achterkamertjes waar er heimelijk wordt gesmoesd over wie wel dan niet te elimineren, om vervolgens gezellig op een rijtje te klappen met een verwrongen glimlach op het partijcongres.

Ach, het waarlijk gruwelijke aan zo'n beeld. Een kotsreflex veert in mij op. Ziedaar, de gal.

Maar er is nog hoop voor het socialisme in de EU. In Duitsland scoorde “Die Linke” (ten koste van de gevestigde socialistische partij). Uiteraard zullen bont en neoblauw uitgeslagen socialisten al snel roepen dat “Die Linke” populisten of extremisten zijn.

De Belgische politologe Chantal Mouffe, verbonden aan het Centre for the Study of Democracy aan de Londense University, geeft in een recent interview (daterend 7 oktober in Knack) op de vraag “Hebben linkse partijen de affectieve dimensie verloren?” het antwoord: “Ja. Omdat ze ervan overtuigd zijn dat alle problemen op een strikt rationele manier kunnen worden opgelost. Dat is het beeld van de overlegdemocratie: als we met z’n allen aan tafel gaan zitten als gelijke en rationele burgers, dan vinden we altijd wel een consensus. En zo werkt politiek niet. Politiek heeft ook te maken met emoties.”

Dat als aanloop tot het hier binnenkort te verschijnen interview: wij stelden de vragen aan een Belgisch diplomaat. Geen diplomatiek voorgeschreven antwoorden maar echte respons.

Alle e-mails over interne zaken binnen het politieke establishment, organisaties, etc.
van eender welke strekking blijven uiteraard ook welkom. We zullen ze zelfs met groots plezier én ware minachting verspreiden.

Er gebeurt dus wel degelijk iets op dit weblog,

de sympathisanten én onze criticasters kunnen gerust zijn:

we gaan er zelfs nog een steviger lap op geven.

Wordt vervolgd.

Interview leerkracht levensbeschouwing

Deel 2 in onze interview reeks.

Het interview met een leerkracht levensbeschouwing of wat u nooit zult lezen in "Klasse."
Het concept: wij garanderen de geïnterviewde anonimiteit en vragen om ongezouten te antwoorden. In onze interviewreeks zullen noch politiek correct antwoorden, noch sociaal wenselijke respons ons deel zijn. Wij schrappen niets.

U geeft les levensbeschouwing aan 18-jarigen in het beroeps- en technisch onderwijs.
Hoe staat het met de morele vorming van onze jongeren?

Om eerlijk te zijn... slecht. Ik ondervind grote concurrentie van Ronald McDonald. Hun morele kennis is gebaseerd op reclame, MTV en onverschillige ouders. Wat ik uiteindelijk geef is fastfood wijsheid. Een soort scheurkalender weetjes.


Er is dus werk aan de winkel?

Voor iedere idiote uitspraak heb ik minstens 15 minuten nodig om het te weerleggen. Daar hebben ze geen geduld voor. En bijgevolg moet ik mij beperken tot slagzinnen. Bijvoorbeeld. “Homoseksualiteit is onnatuurlijk en dus verwerpelijk” Een leerling antwoordt dat liefde alles ok maakt. “Ah, ok”...zei ik bedachtzaam, . “Ik hou van mijn Deense dog en dus mag ik die kontneuken? Je antwoord is ondoordacht. Next!”

Ben je dan ontgoocheld in het onderwijs?

Neen. Ik heb een leuke aangename job. Ik vind waardevorming belangrijk. Alleen de leerlingen denken daar anders over. Ze uiten hun mening maar worden niet graag in vraag gesteld. Intussen ben ik gedegradeerd tot een cynische Socrates. Ik stel in vraag zonder teveel in te gaan op grote theoretische inzichten. Spijtig. Kijk, als je niet iedere werkdag wilt afsluiten met een Dafalgan, kun je je beter aanpassen aan het milieu waaraan je les geeft.


Het milieu?

Ja, voornamelijk de lagere sociale klasse genre baseball petje, gouden bracelets ter grootte van een fietsketting, de motorhelm om de arm, muziekoortje bungelend rond de oorschelp, tongpiercing... Algemeen Nederlands spreken ze niet. Ik ben meer bezig met opvoeding dan met kennisoverdracht. Toen ik bijvoorbeeld in het begin van het schooljaar een leerling aansprak met “meneer”... dan stootte hij zijn elleboog tegen de buur en zei alsof ik er niet was “hey, den dien zegt menere tegen mien”. De cynische Socrates antwoordde gevat “heb je misschien liever dat ik je met LUL aanspreek?”.

Wat probeer je hen bij te brengen?

Kritisch inzicht, openheid van geest, verwondering, medeleven, betrokkenheid, zelfrelativing, humor ... maar het is moeilijk. Onderwijs emancipeert, het zorgt voor sociale mobiliteit, althans dat beweren de pedagogen. De sociale situatie zou geen rol mogen spelen in het al of niet slagen in het leven. Al wat ik zie is het omgekeerde. Onderwijs reproduceert de sociale klasse. In het BSO zitten voornamelijk jongeren van de lagere sociale klasse. Opvoeding van thuis uit drukt een zware stempel op de schoolcarrière. Ze beschikken over weinig voorkennis, ze voelen niet de behoefte om hun onwetendheid aan te vullen en ze zijn volstrekt onverschillig. Kenny en Kelly gaan een gefrustreerd leven tegemoet.

Ze hebben toch een mening, zo moeilijk is dat niet?

Dat is ook een dooddoener. Ieder jaar hetzelfde. “Menere, mien mening is toch evenveel waard als joen mening? Hoe goa je gie daar punten opgeven?" Het is een uiting van luiheid. Ze willen niets leren. Ze zien het verband niet tussen feiten en waarden. Een feit is bijvoorbeeld dat roken kanker veroorzaakt en dat is een goede reden om het gebod te aanvaarden om niet te roken, indien je de waarde gezondheid hoger inschat dan de waarde genot. Ze mogen waarderen wat ze willen, maar graag met feitelijke argumenten en de juiste inschattingen over de mogelijke gevolgen.

Zijn ze dan zo afkerig van wetenschappelijke kennis?

Toch wel, theorie ligt moeilijk. Toen ik sprak over de evolutietheorie kreeg ik een opmerking van een Protestantse Afrikaan. Hij was niet akkoord met één van de bewijzen. “Ten eerste” riep hij kwaad met zijn duim omhoog “Hoe weten die zogenaamde wetenschappers dat die apin Lucy heette? Ten tweede, ei je gie nog niet stilgestaan dat die apin misschien een schop onder haar reet heeft gekregen waardoor ze is rechtgeschoten? En nu zit iedereen hier te zeveren dat wij van apen afstammen. Weet je wat menere? Ik ga vanavond bidden voor je ziel, want gij ga rotten in de hel, ik zweer je het”


Kiezen leerlingen hun levensbeschouwing uit overtuiging?

Jongeren kiezen niet uit overtuiging. Ze kiezen hun levensbeschouwing uit opportunisme. Omdat hun vrienden daar zitten, omdat je meer films toont, of omdat je een minder moeilijk examen geeft.


De cynische Socrates...
Zonder humor kun je niet overleven. Een BSO student is impulsief. “ 'k Moen pissen, menere” Het floept er zo uit. Ik antwoord dan “...en ik moet kakken”. Nadat de klas is uit gelachen breng ik wat etiquette regels bij. “Meneer, mag ik naar het toilet?” Dat is een betere vraag, wat je dan doet in het toilet behoort tot de privé sfeer. Ik wil niet horen dat je je gaat afrukken, of je diarree hebt of dat je een tap moet insteken. Het verschil tussen een hond die staat te neuken op het trottoir en de mens is het gevoel van schaamte. Ik veronderstel dat we allemaal tot de orde van de homo sapiens horen, dwz de denkende mens. Gebruik je verstand en leer! Civiliseer je zelf! ” Kijk, ofwel maak je jezelf onsterfelijk belachelijk met het moraliserend vingertje, ofwel hanteer je het snijdend mes van het cynisme. Bijtende humor blijft hangen. In zeker zin ben ik een “entertainer”, een soort Krusty the clown van The Simpsons. Een clown die zijn rol speelt zonder er nog echt in te geloven.

Zijn er ook goede momenten?

Ja. Ik verheugde me op een les omtrent seksuele voorlichting. Dat is een thema die altijd aanslaat. Ik schreef het lesonderwerp op het bord en een veertienjarig meisje slaakte een zucht van verveling. “Jezus, seks, seks en nog eens seks. Dat interesseert me geen fuck” Ik vroeg om een verduidelijking. “Tja”, zei de geblondeerde met stretch jeans, “seks is gewoon boring, toch met mijn drieëntwintigjarige vriend die als trucker werkt.” “Denk je dan dat je niets meer zult bijleren?”, vroeg ik haar. “Nope, iedere keer dat ik seks doe heb ik pijn aan mien nol. Dus ja, seks... laat maar zitten, hoe rapper dat het voorbij is hoe beter.” Kijk, dat was dan een leuk moment voor mij, ik voelde dat ik haar iets kon bijbrengen.


Wat doet dat met een mens om dag in dag uit met dit soort toestanden geconfronteerd te worden?

Om eerlijk te zijn... ik ben van een linkse rakker geëvolueerd naar een conservatieve zak. Soms begin ik te denken of het niet beter zou geweest zijn mocht de Kerk nog geloofwaardig zijn. Ik meen het. Denk je nu werkelijk dat iemand die onbelezen is uit zichzelf kan bepalen wat kan en niet kan? Tegenwoordig hoef je over geen enkele morele kennis meer te beschikken. Een doorsnee burger heeft nog één vuistregel waarmee hij kan bepalen wat kan en niet kan. Jongeren stappen 's morgens vroeg met hun MP3-speler loeihard op de trein. Durf eens te vragen om het stiller te zetten. Wat krijg je als antwoord? “Heb jij er last van?” Neen, mijn trommelvliezen zijn nog niet gescheurd. Fysieke of materiële schade is een morele afweging waard. Morele verontwaardiging telt niet mee, want dan ben je bekrompen. Ik moet tolerant zijn voor andersdenkenden. Je moet een open geest hebben. Tja, je kunt zodanig een open geest hebben dat je brein uit je kop valt.


Mensen zijn toch vrij om hun leven in te richten naar hun eigen inzichten?

Vrijheid kan onder bepaalde voorwaarden. Als je de vrijheid wilt hebben om met een auto te rijden dan moet je een rijbewijs behalen maar als je als tiener een kind op de wereld wilt zetten dan mag dat geen probleem zijn. En wie zal dan de kosten betalen? De belastingbetaler. Waar is de tijd van onze grootvaders, toen je nog een fiets ongesloten tegen de muur kon zetten?


Ben je een goede leerkracht?

Ik denk het wel. Al ben ik wat cynischer geworden en conservatiever ... ik hou van het lesgeven. Vorige week vrijdag nam ik mijn laatste examen af. Een leerling gooit zijn blad op mijn bureau met een zucht. “Hopelijk ben je er content mee” zei hij. Toen hij bij de deur kwam, als laatste leerling van de klas, de laatste leerling vooraleer de grote vakantie zou inzetten, draaide hij zich om, en zei “Menere je zie bere... ik hoop dat ik je volgend jaar terug heb.” Hij kwakte de deur dicht. Ik zat alleen in de stilte. Op de achtergrond hoorde ik gelach van leerlingen op weg naar de vakantie. Ik keek naar de bomen, de blauwe lucht... ik voelde een lichte mengvorm van tristesse en ontroering, ik wist niet waarom.

Interview beursspeculant

- "De waarheid mag worden gezegd" -
reactie op dit weblog van een Belgisch diplomaat

Voor het eerst op dit weblog publiceren wij een interview.
En wat voor een interview.

Figuren die doorgaans liever de publiciteit mijden en in de schemerzone opereren.
Bijzondere mensen die bereid waren om te praten zonder een blad voor de mond te nemen.

Compromisloos en geverifieerd als ooggetuige: het interview met een zgn. 'daytrader' (of wat u niet zo onverbloemd leest in de traditionele media).
Om begrijpelijke redenen wil X anoniem blijven. Dat doet niets af aan de authenticiteit of waarde van zijn getuigenis of de zoveel als mogelijk letterlijke en onverkorte weergave ervan: ik kreeg volledige toegang tot zijn transactiegegevens en het privélege om hem 16 uren te zien 'traden'.

X was een 'daytrader'. In mensentaal: een speculant of iemand die geld verliest of verdiend door het kopen en verkopen van aandelen. Niet van het soort wat u of ik zich daarbij voorstellen: X schreeuwde niet op de beursvloer; het klassieke beeld wat door 'de televisie' enkel wordt opgediept om wat animo in de beelden over beurshandel te brengen.

X verhandelde 10.000'en tot op topmomenten 100.000'en 'effecten'. Hij deed dat zonder schreeuwen: elektronisch, meestal in ijzige stilte en soms in minder dan één minuut via wat getrommel op zijn toetsenbord. X lachte cynisch over zij die de analyse maakten dat het kapitalisme op apegapen lag na de financiële crisis.

"Het is sterker dan ooit.", zei hij, "de economische krachtsverhoudingen zijn enkel wat door elkaar geschud. In alle opzichten is het negatief van het verhaal voor de staat en haar burgers."

- "Hebben grote investeerders en speculanten dan géén fortuin verloren
aan de financiële crisis?"

"Dat is een zoethoudertje voor de bevolking. Het idee dat grote investeerders en speculanten nog meer kwijt waren dan de zgn. 'goede huisvader' die enkel in 'groeiaandelen' belegd of in een beleggingsfondsje is een schrale troost voor zij die hun vermogen mét 40 tot 50 % zagen dalen of zich ruïneerden. De grootste vermogens waren al lang mét voorkennis uit het beursgebeuren gestapt voor de semi-crash of belegden in derivaten.

Enkel aanhangers van klassieke beleggingsstrategieën (nvdr.: lees op lange termijn) hebben zwaar hun broek gescheurd. De grootste verliezers van de financiële crisis zitten vnl. bij amateur lange-termijnbeleggers die aandelen en beursfondsen kochten omdat hun bankier hen dat verkocht -uiteraard ook tegen woekerwinsten.

De financiële crisis is evengoed het failliet van klassieke beleggingsstrategieën. Wie een decennia op de beurs had belegd voor accumulatie, die stond nu waar hij was begonnen of zelfs lager. Grotere spelers verloren ook, meer zelfs in absolute cijfers, maar in verhouding tot hun reeds verworven kapitaal was het van een héél andere orde in vergelijking met de kleinere spelers."

- "Derivaten?"

"Derivaten zijn afgeleide producten waarbij een effect enkel als een onderliggende waarde wordt gebruikt. Er zijn tal van financiêle producten waar de doorsnee belegger géén weet over heeft: futures, shorts, options, turbo's, speeders, ... "

- "Shorts, ik stel mij daar een korte broek bij voor?"

"Hahaha... shorting is speculeren op koersdalingen... zoals van banken.
Maar evengoed 'shorten' van olie, goud, sojabonen, eender wat..."

- "Je kunt dus als speculant ook winst maken met koersdalingen?"

"Correct. Terwijl de bankaandelen tankten, was ik aan het 'shorten': de bankencrisis was voor mij zelfs een zeer rendabele zaak. Na de rit naar beneden, maakte ik nog eens winst met de rit naar boven. Hoe steiler de koersfluctuaties, des te beter ik gedij."

(nvdr.: de geïnterviewde voorspelde correct -lang voor er hier over berichtgeving in de traditionele media over verscheen, de verkoop van Fortis aan Paribas, ondanks het naar zijn zeggen ' schijnproces' en "de onderzoekscommissie", waarbij één van de 'onafhankelijke' experts nu in dienst is van Paribas en een professor van de Sorbonne weigerde zijn handtekening te plaatsen onder het eindevaluatierapport van de commissie).

"Stel je jezelf nooit ethische vragen?"

"Mijn handel is volstrekt legaal. Ik betaal een kleine kost op elke transactie en een bijna te verwaarlozen beurstaks (nvdr.: ong. 0,170 %). Mijn bezigheid wordt gestimuleerd door de wetgeving want het is bijna taksvrij. De meerwaarde valt onder het normaal beheer van het privé-vermogen. Geen enkele politieker zal het ronduit zeggen maar ze staan zoveel als machteloos tegen kapitaalstromen.

De verhouding tussen de overheid en financiële spitstechnologie is als een muis tegen een olifant. De muis piept en het kapitaal loopt al snel weg. Het overgrote deel van de politici die in Raden van Beheer zetelen zijn op economisch vlak totaal incompetent: ze zaten erbij en keken ernaar.

Ook de Belgische banken draafden mee in het nemen van enorme risico's. Maar, je moet de politici die zetelen ook iets gunnen... hun zitpenningen. Ik durf zelfs ronduit stellen dat ik minder belastingen betaal op meerwaardes dan een minimum-loonverdiener."

"Je betaalt toch taks op het innen van een dividend?"

"Enkel de klassieke lange termijnbelegger en de amateur zit te wachten op coupons. Waarom zou ik wachten op coupons waarop ik meer roerende voorheffing betaal als op meerwaardes van de effecten en derivaten?

Het financieel elektronisch verkeer gaat steeds sneller: het zit zo in elkaar dat wie als kleine belegger zich op de beurs waagt een enorm risico loopt, want het is voldoende wanneer een zeer grote speler zich terugtrekt om een kettingreactie te veroorzaken. Ik verdien geld met koersschommelingen en niet met beursstabiliteit. Bijna alle beleggingsfondsen bestaan uit participaties van enkele grote spelers, een minderheid uit particuliere beleggers."

"Sta je nooit stil bij de effecten van jouw handel op de wereldeconomie?
Op de mensen achter de cijfers en de winsten?"

"Nee, daar is geen tijd voor. Ik speur enkel de markten af aar de beste investering met het hoogste rendement, tegen een zo laag mogelijk risico.

De grote kapitaalstroom van vermogen en investeringen naar de BRIC-landen (nvdr.: Brazilië, Rusland, India en China) heeft bvb. de levensstandaard van de bevolking verhoogd, al is dat slechts bijzaak.

Kapitaal volgt enkel de wet van het grootste rendement op de kortst mogelijke termijn. Wie anders beweert is een huichelaar. Als ik morgen enkele procenten kan verdienen met de aankoop of verkoop van aandeel of derivaat X, waarom zou ik er dan een jaar op wachten? Ik heb dit systeem niet bedacht; ik maak louter gebruik van economische wetmatigheden en geavanceerde beleggingsvormen die bovendien volstrekt legaal zijn."

"Wat is het doel van creëren van financiële meerwaarde voor wie al méér dan genoeg heeft om in een behoorlijke levensstandaard te voorzien?"

"Een goede vraag: ik behandel het als een Nintendo-spel maar dan wél met echte credits. De drijfveer zit hem in correcte voorspellingen maken over de economie en massahysterie. Ik hou wedstrijdjes met andere daytraders voor het hoogste rendement om het amusant te houden."

- "Wat heeft massahysterie er mee te maken?"

"Het is voldoende dat een aantal analisten -die er in de grote meerderheid zelf belang bij hebben, want ze beheren beleggingsfondsen of grote vermogens met een percentage- bepaalde voorspellingen doen om koersen te laten fluctueren. Andere signalen zijn grote transacties binnen het eigen beheer: CEO's die bvb. beginnen massaal hun aandelen verkopen voorspellen vaak onheil. Alles kan koersen laten fluctueren: uitspraken van prominenten, kwartaalcijfers, overnamegeruchten, ... "

- "Je zou stellen dat de film "Wall Street" niet sensatiegericht is
maar een accuraat beeld heeft over het financiële systeem?"

"Ik ben géén zo'n topspeler om het te bevestigen of ontkennen maar het klopt dat onder 'daytraders' cynisme troef is. Wanneer is genoeg genoeg en tot welke prijs? Het is een spel met nummers: records zijn er om gebroken te worden. Als je 27 % er uit haalt, dan wil je er de volgende keer 30 % uit puren. De evolutie van het beurstraden volgt de westerse tendens: alles kan efficiënter, sneller, de hoogst mogelijke winst in de kortst mogelijke tijd..."

"- Hoe zie je de toekomst tegemoet?"

"Wie rationeel stilstaat bij het gebeuren -los van politieke of andere belangengroepen die evengoed uit winstbejag andere analyses propaganderen- beseft dat ons huidig economisch model in combinatie met demografische factoren zelfdestructief is op alle vlakken."

- "Hoe kom je tot deze analyse?"

1) de bevolkingstoename is exponentieel én de levensduur wordt verlengd;
de beschik- en recycleerbaarheid van bruikbare grondstoffen is niet oneindig;
2) zelfs met de meest hoogtechnologische productievormen is het onmogelijk om in de huidige levensstandaard van de westerse landen én dat van de BRIC-landen te voorzien; economische groei wordt op alle vlakken gepromoot, terwijl de enige redding nét ligt in een drastische afname van de economische groei

3) de mens mag een inventief wezen blijken in het oog van onheil; dezelfde inventiviteit heeft tot de illusie geleid dat we de problemen zullen oplossen als er niet meer aan te ontkomen valt: als je de explosieve evolutie bekijkt dan kun je het vergelijken met een jet die regelrecht op een massief gebergte afsuist

"Vallen zulke uitspraken niet te catalogeren onder doemdenken?"

"Nee, ik beschouw het zelfs als één van de meest realistische scenario's waarvoor er weten-schappelijke onderbouw bestaat. Hoewel er mogelijkheden bestaan om zo'n doemscenario uit te stellen, zijn de nodige ingrepen zo drastisch dat het zeer sterk te betwijfelen is of we die halen in het licht van de huidige wereldeconomie. "

- "Hoe ga je om met het besef dat je meewerkt aan een doemscenario?"

"Iedere burger met een westerse levensstijl werkt mee en de BRIC-landen des te meer. Ik produceer niets en in zekere zin zou je dus zelfs kunnen zeggen dat ik minder vervuil dan de doorsnee burger"


- "Beschouw je het traden als een zinvol gebruik van je tijd?"

"Uit economisch standpunt wel; ik startte nét als iedereen met een spaarrekening. In het begin beschouwde ik het enkel als een uitdaging. Maar mij geeft het een enorm gevoel van vrijheid en de keuzes over de winners en missers staan volledig op mijn rekening."

"Raad je zo'n leven aan?"

"Het vereist een grote kennis over economie, interpretatie van financiële actualiteit, informatiewerving, een behoorlijk netwerk en een gedisciplineerd riskmanagement. Elke dag is het knokken om overeind te blijven; de condities kunnen van seconde op seconde wijzigen. Je moet bezeten zijn van dit soort activiteit om het maximum er uit te halen."

"Wat trekt er jou in aan?"

"Het is een spel. Een zeer geavanceerde vorm van gamen.
Ik probeer de highscore te halen voor het game over is."


- "Tips voor onze lezers?"

"Crucell op de AEX maar op midlange termijn (nvdr.: enkele maanden). Vermijd alles met dollars: zodra Rusland en China de dollarvaluta opgeven is het als een zinkend schip. IK had gelijk over Fortis en Galapagos no? En op langere termijn: een ETFS op water. Dat is geen grap, enkel een zeer goede investering. Ik kan er ook compleet naast zitten maar dat zijn de regels van het spel."

- "Veel geluk"
"Wie vertrouwt op geluk trekt aan het kortste eind."

Nvdr: X kocht in het bijzijn van de interviewer voor € 15.000 aandelen
op Crucell en een bedrag wat ik niet mag onthullen op een waterzuiveringsbedrijf.

Interview op 13/05/2009, resultaat transactie op 13/10/2009.

Geïnterviewde stelt dat hij bij een rendement van 15 % meteen Crucell zal verkopen. Bij een verlies van 15 % verkoopt hij ook. Hij gebruikt hiervoor een zgn. 'bracketing-limiet' -order.

In de aanloop naar de verkiezingen III

Voor Jaap Kruithof

"En op wie moet ik nu stemmen?",
vroeg mij de jongere.

Laat mij jou antwoorden, beste jongere:
'k Zag hier nog niemand die het waard is om jouw leider te zijn.

Maar als ik je een paar wijsheden mag geven:

- buitenlanders zijn vaak gastvrijer dan Vlamingen
- sommige mensen zwaaien links met hun hand maar hun portefeuille zit rechts

- "Jajaaa, maar op wie moet ik nu stemmen?" ,
vroeg mij de jongere.

- "Wat vond je van die met zijn clownneus op?"
- "Ja, dat vond ik grappig", zei de jongere.

- "En van dat meisje met haar groene jurk?"
- "Ja, dat van die planeet, dat is ok.",
zei de jongere.

- "Wil je er nog eens mee praten?", vroeg ik,
voor je zondag kiest?

Schuchter zei hij "Ja".

Ik wist dat hier en nu op dit moment,
die 2 mensen nog zijn stem konden verdienen.

Ik stapte op hen af:

- "Luister, ik heb hier een mens die het nog waard vind om met jullie te praten
na die smeerlapperij wat ik hier vanavond zag. Jullie kunnen er verdomme voor zorgen,
dat jullie nu wat tijd voor hem maken en een antwoord bieden op zijn vragen,
hoe hij ze ook stelt."

Als plots ontwaakt uit hun wereld, stemden ze beiden meteen toe.

- "Kom maar zei ik, het is ok. Vraag hen wat je wilt, let goed op wat ze zeggen
en kijk vooral goed naar hun gezicht en hoe ze zich bewegen terwijl ze het zeggen."

- Fier dat die mensen even wat tijd voor hem wilden maken,
voor hij die nooit werd gehoord, stapte hij op hen af. Ik zag dat hij zijn vragen mocht stellen,
hij fleurde op.

Ondertussen stapte ik naar buiten op een Vlaams Belanger af.

- "Ik heb al véél idioten gekend in de politiek maar jij bent er waarschijnlijk in afgestudeerd.
Wil jij die jongere die daar binnen staat eens komen vertellen,
wat je werkelijk denkt dat er met hem moet gebeuren."

- "Euh"

- "Wel, ik heb nieuws voor jou: je gaat het hem nu komen uitleggen."

- "Wie denk jij wel dat je bent?"

- "Wij zijn de indianen", zeg ik.

"De enige weg naar vooruitgang is permanente revolutie"

Het regende schandalen.

Een PS'er zag er geen graten in om tegelijk een maandloon van € 125.000 op te strijken
om in een intercommunale te zetelen én er nog het loon van een toppoliticus bij te nemen.

Er moest hier eerst op gewezen worden, dat dit in het oog van de man met de pet of miet met het vergiet
nogal onbetamelijk zou lijken?

Welke geloofwaardigheid hebben dergelijke figuren nog,
als ze tegelijk zij die op de onderste trap staan aanmanen om voor een minimumloon te zwoegen?

Antwoord: geen enkele.

Uit welingelichte bron weten wij dat dat de decadente feestjes van een voormalig ambassadeur in Parijs, jarenlang werden gedoogd door Elio Di Rupo tot het te opzichtig voor woorden werd en diezelfde ambassadeur nu met een royaal loon opzij werd gezet in Brussel.

Verhofstadt verkocht dan weer een senaatszetel voor € 50.000, volgens een voormalig penningmeester.

Fortis werd voor een peuleschil aan Paribas versjacherd en de ware machtshebbers,
vluchtten snel weg in een geblindeerde wagen.

Meer nog: zij die van onbetamelijk bestuur werden beschuldigd
(zelfs door economische analisten van het blauwe bastion De Tijd) kregen royale opzegpremies.

De enige meest menselijke en fatsoenlijke boodschap die recent uit de politiek kwam,
was van een jongere nota bene.

Politiek: het werd in dit land statistisch gezien grotendeels bedreven door mannen ouder dan 45
met overgewicht.en een éénzijdige hersenhelftonwikkeling.

Er moesten dringend:
MEER vrouwen, MEER jongeren,
MEER migranten, MEER excentriekelingen,
MEER arbeiders met minimumlonen, MEER leefloners in de politiek komen.

We hebben dringend een politieker van het kaliber als Obama nodig om dit land te redden.
Het liefst nog een transseksuele politieker die een kruising was tussen alle wereldrassen.

Het lijstje gaat verder:..

Dedecker schakelde een privé-detective in tegen voormalig partijgenoot en aartsrivaal Degucht.
Degucht verkocht snel nog een pakketje aandelen op Fortis voor het schip finaal zinkte.
's Avonds werd snel nog een familielid van Degucht op tv getrommeld, die met bevende stem verklaarde dat hij niet handelde met voorkennis.

Wellicht één van de meest hilarische scénes uit de actualiteit.
Of diepbedroevend, zo u wilt.

Dedecker had dan weer tegelijk een bedrijf in eco-vriendelijke producten en verklaarde enkele dagen later op het lokale nieuws dat hij het op zijn heupen kreeg van de groene regelneverij. Dat stond dan natuurlijk weer goed bij de Oostendse visschers die hun inkomen bedreigd zagen met die quota op de visvangst.

Het Oostendse stadsbestuur schoot dan weer elke zomer voor miljoenen vuurwerk in de lucht om de horeca en het volk te plezieren, Tegelijk zouden er uithangsborden komen dat de meeuwen voederen slecht was voor die beesten.

SP&A zwenkte snel nog naar links, hier en daar vielen zelfs uitspraken te noteren die voorheen werden toegeschreven aan extreem-linkse partijen nu The Golden Gate-brug steeds verder uit zicht was.

Welke boodschap had de SP&A nog te verkondigen aan hun kiezerspubliek? Veel SP&A'ers en salon-socialisten haalden zelfs de neus op voor volksmensen. Het was een partijtje geworden van intellectuelen én middenklassers die vaak alle voeling met de basis kwijt waren. De laatste grote socialist van de SP&A die het volk wist te beroeren was niet toevallig Stevaert; een voormalig cafébaas die met zijn metaforen over de voetbal nog één en ander wist duidelijk te maken.

Overheden werden met miljarden schulden opgezadeld na de complete ontsporing van het financiële systeem. Er werden zelfs nog meer miljarden overheidsgeld ingepompt om het overeind te houden.
Er was altijd wél iemand die uiteindelijk de prijs zou betalen voor het gelag.

De winnaars van de financiële crisis waren zeer kapitaalkrachtige spelers die mits koersmanipulatie (dit is het bewust dumpen - heraankopen van massale hoeveelheden aandelen -getuige de enorme volumes die werden verhandeld in de orderboeken) onvoorstelbare bedragen hadden opgestreken. Momenteel was er een gigantische kapitaalvlucht aan de gang richting Rusland, China en India.

De geïnformeerde volksmens kon zodra bekend werd dat Fortis zou doorverkocht worden aan Paribas
(en dat was het al, zodra het schandaaltje met de rechter uitbrak) natuurlijk maar beter ook meteen de gok wagen en meteen fors Fortis aandelen aankopen in plaats van te beleggen in pensioenfondsen. Pensioenfondsen? Als het zo doorging in België dan zou iedereen natuurlijk afhankelijk worden van pensioenfondsen.

Dit land was op weg om onbestuurbaar te worden en de oudere generatie zou met hand en tand hun opgebouwde en gevrijwaarde rechten beschermen, terwijl ze verwachten van jongeren dat zij zich zouden schikken naar een toenemend ultraliberaal systeem.

De jongeren ontspoorden in toenemende mate of hoopten vooral om snel rijk te worden.
Minister van Volksgezondheid steunde gratis kwaliteitstests van partydrugs als cocaïne en xtc.
De goegemeente reageerde geshockt toen er massaal aan het pokeren werd geslagen.

Hoe kon het verdomme ook anders met zulke voorbeelden en opvoeders?

Misschien was het daarom dat net Van Rossem, de geniale satiricus, oplichter, literator, kunstkenner, ex-heroïnegebruiker en meesterbespeler van de media, die met wellicht de beste schertsslogans ooit in de politiek:

"Geen gezeik, iedereen rijk." en "Ze zijn het dement in het parlement"
... destijds nog het meest op sympathie kon rekenen van de kiezer.

Van Rossem kende als geen ander zijn ware leermeesters. In zijn opus magnum
"Het Libertijns Manifest" prijkt nog steeds op de 1ste pagina het opschrift:
"Bedankt aan Jaap Kruithof."

In tegenstelling tot wat u zou denken beschouwde Jaap Kruithof ook Van Rossem als geniaal,
hoewel hij het uiteraard niet eens was met zijn levenskeuzes.

Het was dan ook Van Rossem die mij in besloten kring, samen met 5 anderen vorming gaf over het economisch systeem -een vorming waar ik meer uit opstak dan 3 jaar economie-.

Ach Dedecker, je bent een uiterst lichtgewicht afkooksel van Van Rossem.
Over Van Rossem kon veel worden gezegd maar hij was géén fascist. Hij lustte Dewinter en consoorten rauw.

Achter de publieke vertoning en façade van onbeschofte, decadente anarchist en herrieschopper,
schuilde in wezen een héél fijnbesnaard persoon. Moeilijk voor te stellen maar face-to-face was Van Rossem, een homo universalis die evengoed over de kunsten, politiek, economie of simpelweg
de voetbal kon praten.

Opgevoed en ontsnapt uit een arbeidersgezin, in verzet tegen de wereld.

Het bleef wachten op de grote return van Van Rossem in de politiek;
dan pas kan er weer volop worden gelachen.

In de aanloop naar de verkiezingen

"Armoede en de zwakkeren in onze maatschappij zijn al twintig jaar geen prioriteit. Af en toe is er een kleine verhoging van sociale minima, maar dat valt in het niets bij de cadeaus die de rijken hebben gekregen."

"Ik spaar mijn partij niet. De SP.A. moet dringend een bocht maken en terugkeren naar haar corebusiness. We moeten ons niet afkeren van de middenklasse maar dienen toch de prioriteit bij de zwakkeren te leggen."

"Uit onderzoek van professor Jan Vranken van de universiteit Antwerpen is gebleken dat twee derde van onze armen niet activeerbaar is. Dat gaat om bejaarden, zieken of mensen met psychologische problemen."

- Jan Béghin - Brussels SP-A Parlementslid in "De schande van een rijk land"

Het konden uitspraken zijn van een extreem-linkse partij.
Het konden uitspraken zijn van zij die als dissidenten werden beschouwd.
Het konden uitspraken zijn van zij die het laatste decennia grote vraagtekens plaatsten bij de SP.A

Het konden uitspraken zijn van zij die hun gezond verstand,
stevig gefixeerd en verankerd in de werkelijkheid én tegen de stroom in blijven behouden.

Want een samenleving die in decadentie, escapisme en ontkenning vervalt,
is finaal zelfdestructief en op de rand van de waanzin.

Ik geloof dat zij die vooral na- of goedpraten,
geen experimenten in de sociale psychologie kennen.

Ik geloof dat zij die zich confirmeren,
omdat ze verlangen naar macht,
geen waardige machtshebbers zijn.

Ik geloof dat zij die enkel zeggen,
wat mensen willen horen,
geen waardige machtshebbers zijn.

Ik geloof in de kracht van dissidenten,
omdat ze durven zeggen dat de keizer geen kleren draagt.

Ik geloof in de kracht van jongeren om hun creativiteit,
verbeeldingskracht, hun onderzoekend vermogen,
hun opstandig- en weerbarstigheid.

Ik geloof in de kracht van jonge politici.
En ik geloof niet dat politici vooral ouder maar vooral jonger moeten worden.

Ik geloof dat zij die de jongeren niet begrijpen, geen plaats hebben,
noch als opvoeders, noch in de politiek, noch in het onderwijs.

Ik geloof niet in het principe van de vervuiler betaald.

Ik geloof omdat ik schrijf,
wat lezers herkennen, boeit, ontroert, nieuwsgierig maakt,
tegen de borst stuit of ontzet, dat dit weblog,
méér dan 16.000 'hits' sinds zijn ontstaan kent.

Ik geloof in de intimici die mij omringen en informeren,
omdat ze uit alle lagen van de samenleving komen.

En ik geloof, nee, ik weet,
dat er véél Lone Rangers zijn.

We zijn met velen en we willen verandering.

YIHAA

Fortis in solden

FORTIS IN SOLDEN

http://www.tijd.be/beurzen/60011766?ret=graph

Van alle tijden

Het is van alle tijden: de oudere generatie,
bekeek de jongeren met argusogen.

Men wist ook vaak niet, wat hen bezielde.

Enkele romantische filosofen betoogden,
dat jongeren werden gecorrumpeerd
door de oudere generaties.

Door anderen te overtuigen van de eigen denkbeelden, behoudt men de justificatie ervan.

Justificatie van de keuzes die de opvoeders maakten,
'de werkelijkheid' of tenminste hoe zij het ervaarden.

Maar 'de werkelijkheid' liet zich nooit vatten,
in alles omvattende en vaak verstarde denkbeelden.

Aan de jongeren die dit meelezen,
de velen die wij als mens hebben ontmoet,
kan ik maar één ding zeggen.

Laat jullie van niets anders overtuigen:
de oudere generatie is jullie maar één ding schuldig,
hun diepste verontschuldigingen.

Het internet is jullie meest waardevolle communicatiemiddel: de hackers
jullie bondgenoten tot vrijheid van informatie.

Communiceer buiten de geijkte kanalen
en kraak alle servers.

En wapen u vooral tegen de beerput die bovenkomt,
van die zogenaamde oudere en wijzere generatie.

Die jullie in de 1ste plaats, vooral véél hebben wijsgemaakt,
maar vooral en eerst en vooral,
zichzelf te justifiëren.

Links, rechts en averechts

"In the name of the society itself,
against those aspects of the society,
which are unfaithful to it's own self-image."

Albert Camus - 'l Homme Révolté

Bijtijds vragen mensen aan één van ons,
waarom wij niet in de politiek gaan?

Dit zijn de voorwaarden:
de ridders zijn deze nacht tot een besluittekst zonder amendementen gekomen.


a) de onmiddelijke afschaffing van de kiesdrempel (hoe méér fragmentering van de macht; hoe meer splinterpartijen en dissidenten hoe beter: dat is de ware democratie)

b) het linken van het aantal verkozenen aan het effectieve aantal behaalde (partij)stemmen
(maw blanco- en ongeldige stemmen betekent letterlijk geen verkozenen én lege zitjes:
dat is de ware democratie)

c) complete opheffing van het bankgeheim (wie niets te verbergen heeft; die heeft ook niets te vrezen: dat is de ware democratie)

d) alle partijen evenveel zendtijd én toegang tot de media (grote en kleine partijen starten bij elke verkiezingsronde steeds wéér op gelijke voet; de stemmen moet je dus steeds weer opnieuw verdienen: dat is de ware democratie)

f) de bevolking heeft recht op de leiders dat het verdiend,
(zelfs al is het een clown, een nar of een fascist: dat is de ware democratie)

g) weg met de koningshuizen, leve de republiek (Van Rossem mocht dan wél een clown en een
gangster zijn: tijdens een eedaflegging 'Vive La République' roepen, dat was zijn verkiezing
méér dan waard; socialisten en liberalen die 'Vive Le Roi' roepen op een eedaflegging
die weten niet waarvoor ze staan: dat is de ware democratie)

e) weg met de multinationals;
(terug naar de ambachten: dat is de ware democratie)

Zijn wij nu links, rechts, averechts, anarchisten, postmodernisten,
rood, groen, blauw, appelblauwzeegroen of satirici?

Bwah nee: wij zijn de nieuwe generatie,
die schoon genoeg hebben van belegen partijpolitiek.

We hebben er de gevolgen van gezien:
weg ermee; ça pu, c'est pourri.

Leve de mensen;
weg met alle partijen.

Wij zijn de echte progressieven;
en wij zijn voor echte verandering.

Verkiezingen

"Anthierens noemde “ergernis” zijn “eerste natuur” en het inspireerde hem tot veel van zijn stukken en meningen. In een barokke stijl schopte hij genadeloos tegen allerlei heilige huisjes, zoals de monarchie, de Kerk en het establishment. Samen met Louis De Lentdecker en Maurice De Wilde wordt hij als de “Grote Drie” van de Vlaamse kritische journalistiek gezien." - Uit Wikipedia
__

De Fortis-deal stevent op een goedkeuring af, waarbij ook de 'nieuwe' aandeelhouders stemrecht krijgen. Lees: de 'nieuwe' aandeelhouders bestaan vnl. uit speculanten die gokken op een snelle meerwaarde (en ook de hefboomfondsinvesteerders wilden nog iets van hun geld terug zien).

De boodschap is: koop Fortis nu aan de symbolische uitverkoopwaarde van € 1 ...
maar verkoop daarna snel voor er nieuwe lijken uit de kast vallen.

__

Caroline Gennez stelde,
dat ze zich bij de SP.A niet bezig hielden met indrukken.

Ik vroeg mij af of ze dat ook dacht,
wanneer uitlekte dat kameraden van de PS,
een 'sightseeing' studiereisje naar de USA boekten.

Laat ons kort zijn: je kunt als politicus niets anders,
dan COMPLEET STOMPZINNIG zijn om zoiets te flikken,
of je jezelf nu liberaal, socialist, christen-democraat, groen of bruin noemt.

Om zoiets te doen moet je je inderdaad niets aantrekken,
van de indrukken wat zoiets kan creëren.

Wanneer het land in een diepe economische crisis verzakt, dan ga je gezellig op kosten van de gemeenschap op 'sightseeing' reis ... nog vlug voor de ganse boel naar zijn moer gaat.

Het toont ook de macht van de media en het medium televisie. Voortreffelijke montage: een paar 'candid camera' kiekjes van PS-politici, die zich vergapen aan The Golden Gate-brug, daarna een shot van een 'verbroederende' Happart.

Om ziek van te worden.

Daarna de opsomming van het kostenplaatje,
gevolgd door de cynische mededeling dat ook de echtgenotes mee mochten op studiereis.

En waarom ook niet nonkel George en tante Josephine, begôt?

De genadeklap voor de PS: het gebeurde in enkele luttele minuten op 'prime television'.
Het zou de voorstanders van een Vlaamse republiek nog een pak meer stemmen opleveren.

En uiteraard zouden de PS-adepten het geheel ontkennen, minimaliseren of zich in het ergste geval zelfs totaal niet bewust zijn, waardoor al die commotie ontstond.

Tiens, tiens: mais alors?

Of hoe was het mogelijk dat burgers aanstoot konden nemen over de berichtgeving van gouden handdrukken voor drie bestuurders van Fortis -waarvan één die enkele maanden in dienst was.
En één die -noblesse oblige- besloot, dat naast een pensioenbonus, de ook nog eens voorziene riante ontslagsom niet hoefde.

Ga zoiets gaan verkopen aan de man op straat.
Hoe decadent hoefde het nog te worden?

In elk geval NOG MEER tot er geen plaats en geen licht meer was voor meer
of tot er verdomme verandering in kwam. -dixit Samuel Beckett.

Wanneer komt er een einde aan die waanzin?

De verkiezingen waren in aantocht: het traditionele stoelendansritueel met héél wat billengeklets,
wat nu zowaar op een scéne uit Thomas Vinterbergs 'Festen' begon te lijken.

De partijen herinnerden zich terug hun kleuren -al hadden sommigen daar wat meer moeite mee dan anderen.

De VLD hoefde zich niet veel te herinneren (ze drukten er de notionele interesten door), de SP.A zat met een zware identiteitscrisis (het was dan ook een reactionaire partij geworden en meer dan de helft van hun kiezerspubliek verdween richting Vlaams Belang of Dedecker), GROEN had overschot van gelijk door te blijven roepen dat we onmogelijk op hetzelfde élan konden doorgaan, DEDECKER en VLAAMS BELANG deden waar ze goed in waren: op een volkse manier communiceren (ongeacht of zij nu wel dan niet het beste voor hadden met 'het volk'; ze bleven de sterkste communicatoren en tot spijt van wie het benijd -ze konden het sterkst intappen op wat het gros dacht van het burgerlijk klootjesvolk der Vlamingen).

Maar ook de overheidsinstellingen gingen serieus uit de bocht.

- Scheiding der machten? Iets wat je de scholieren leert.
- Belastinginning? België belandde op het grijze zone lijstje van de OESO. En wie snel en braaf via Tax-On-Web zijn belastingsaangifte aandiende, kreeg het overschot dit jaar nog wat later terug.
- De toezichtsorganen op het bankwezen? Het nut ervan is méér dan bewezen na Kaupthing en Fortis.
- (Poker)gokwoede? De Nationale Loterij moedigde zelf gokgedrag aan, mits een spervuur van krasbiljetten en superloterijen. Pikant detail: vanaf september zou de Nationale Loterij zelf online gokspelen organiseren -benieuwd waar die 'sociale controle', het argument van de Kansspelcommissie- dan blijft (wat er in de 1ste plaats ook al nooit was in de krantenwinkels of casino's).

__

Ik nam ooit jongeren mee naar een gemeenteraad:
ik wou hen het democratisch besluitvormingsproces tonen.

Ze kregen platvloersheid van het laagste allooi te zien.
Politici die elkaar professioneel én persoonlijk tekeer gingen.
Die op beschaafde wijze met elkaar de vloer aanveegden.

Eén jongere vroeg mij in verwarring: 'Op wie moet ik nu stemmen?'
Ik vroeg: 'Met wie van hen zou je nog willen spreken?'

Hij zei "geen één" en daarmee was alles gezegd. Ik kon hem geen ongelijk geven.

Maar, géén nood; in hetzelfde nieuwsbericht werd volgens een recent onderzoek ook nog vermeld dat uit een bevraging bleek dat de burgers 'gelukkig' waren.

Wellicht even gelukkig, als de burgers uit het visionaire werk 'Brave New World' van Aldous Huxley. Eindeloos in slaap gewiegd met de reclameblokken op VTM en met een stevige dosis anti-depressiva en de nieuwe reclamefolders op schoot.

Vragen van lezers

"Waarom tegen de Fortis-deal?"

Stel de juiste vraag:

Waarom zou een rechter van CD&V-strekking een arrest weigeren te ondertekenen,
wat in het verlengde moest liggen van een politieke beslissing?

Antwoord:

Omdat ze weigerde (nog langer) de rol te spelen die haar toebedeeld was: niet te ondertekenen, waarvan ze de inhoud zelfs niet (volledig) kende, zelfs niet onder druk van twee collega-rechters.

Catch 22.

De situatie aan het licht brengen, desnoods via haar man die een zeer uitgebreid politiek netwerk heeft, zou worden geïnterpreteerd als een schending van het beroepsgeheim
(met tuchtprocedure).

De situatie niet aan het licht brengen, door blindelings te ondertekenen wat haar werd voorgeschoteld zou een zware deontologische fout zijn.

De rechter in kwestie IS "the whistleblower".

Stem nee tegen de Fortis deal

STEM NEE
TEGEN

DE FORTIS DEAL

STEM VOOR
DE SCHEIDING DER MACHTEN

Christine Schurmans For President Christine Schurmans For President

Christine Schurmans For President Christine Schurmans For President

Christine Schurmans For President Christine Schurmans For President

Christine Schurmans For President Christine Schurmans For President

Jaap Kruithof (1929 - 2009)

“Met droefheid moet ik melden dat Jaap Kruithof, een van onze grootste en meest geëngageerde denkers en strijders voor een rechtvaardige samenleving,
deze morgen is overleden in rusthuis Avondvrede in Boechoute.

Dit is een groot verlies voor de linkerzijde in Vlaanderen.

Het is aan ons om Jaap Kruithof te blijven eren en her-denken
in onze dagelijkse strijd voor een andere wereld.

Want we zullen hem missen. "

Erik Goeman

Vragen van lezers

"Any intelligent fool can make things bigger, more complex, and more violent.
It takes a touch of genius -- and a lot of courage -- to move in the opposite direction."

- Albert Einstein

___

“According to Rosenthal (1986), it is the risk of getting hurt and losing everything that is exciting for them (i.e., "living on the edge"), which he described as omnipotent provocation (Rosenthal, 1986). Such omnipotent provocation is akin to a deliberate flirting with fate (and danger)
to prove one is in control.”

– M.D. Griffiths
___

"Reason only satisfies man's rational requirements,
desire on the other hand accompanies everything,
DESIRE IS LIFE."

Uit “Notes from the underground” - Fiodor Dostojewski

---

“Waarom wordt er hier geschreven?”

- uit woede, uit weerzin, uit zelfironie, uit desillusie,
- uit een gevoel van alles-wat-niet-echt-is-moet-tegen-de-vlakte,
- uit dissectie, uit ontmaskering,
- uit kanalisatie en sublimatie,
- uit voelen van, te veel voelen, uit geven om,
- uit verlies, uit verbondenheid
- uit kwetsbaarheid, uit moed,
- uit communicatie, uit verlangen,
- OMDAT VERLANGEN LEVEN IS


Bent u gek omdat u “anders”, "raar" of "vreemd" bent?
NEE, het is een teken van moed.

Bent u dom als u de actualiteit niet meer volgt,
omdat uw maag erbij omdraait en u erbij wilt kotsen uit complete weerzin?
NEE, het is een teken van hoogsensitiviteit.

Bent u intelligent omdat u véél boeken las?
NEE, wie pocht met véél boeken te hebben gelezen refereert vaak. Het is vaak ook een teken geen eigen identiteit, noch visie te hebben ontwikkeld. Op cocktailfeestjes en recepties is het vnl. een teken van 'kijk hoe gedistingueerd en ontwikkeld' ik ben.

Bent u een kunstenaar als u een machine fabriceert, die stront maakt en dat in zakjes verkoopt?
JA (ik zou het zelfs geniaal, hoewel wat goedkoop noemen maar het feit dat nét zoiets succes had,
is de ultieme ironie)

Bent u een compleet losgeslagen en onhandelbare jongere als u ontsnapping zoekt in drugs, weerzinwekkende stunts en schier onverklaarbaar gedrag voor alles–wat–uw–incompetente-opvoeders-en-pedagogen-u-aandeden. NEE

Was het aantal zelfdodingen en complete zelfontsporing onder jongeren,
in sommige gevallen het ultieme protest? JA

Bent u moedig als u de dingen en de fenomenen in vraag durft stellen? JA

Bent u nog moediger als u durft zeggen: hier, dit is wat ik voel, op uw meest kwetsbare, dit is wie ik ben? JA

Zult u massa's weerstand krijgen als u de vrijheid van meningsuiting en informatie,
het verbod op censuur en het neerhalen van heilige huisjes tegen alles in blijft verdedigen? JA


“Waarom de symboliek van de ridders van de ronde tafel?”

De symboliek van de ronde tafel verwijst in de context van dit weblog naar “gelijkheid”,
ongeacht de sociale klasse, huidskleur, politieke overtuiging, geslacht of bezittingen van de aanzittenden.


Het gebruik van de symboliek van "de ridders van de ronde tafel”
is ironisch, I presume?

JA: historisch waren ridderorden steeds in dienst van de heersende klasse (de adel),
de mogelijkheid aan te zitten was gebaseerd op ongelijkheid of een vazal zijn in dienst van de heersende klasse. De mythische erecode die “de ridders van Koning Arthur” hanteerden was,
hoewel romantisch, een compleet absurd beginsel in sterk contrast met hun missie: de kruistochten.

Het symbool van dit weblog “The Lone Ranger” (een cowboy, voorgesteld als held) is een scherts. Cowboys waren vooral sterk in indianen afslachten (niet meteen een beeld wat geassocieerd wordt met heldendom). Het is zelfironie. Lees "The Hero With A Thousand Faces" van Campbell. Verhalen die het meest appeleren aan mensen hebben diep hun wortels in mythologie.


"Wie zijn de bijdragers?"

Zijn twee inspirators postbodes die zweren bij Bukowski? JA.

Scoorde een bijdrager van dit weblog bijna het maximum in toegepaste psychologie met achteraf de melding van de Hogeschool docent in kwestie (Eric Vanrentergem) dat het maximum geven
‘simply not done’ was: JA

Noemde diezelfde docent de hoofdbijdrager van dit weblog hem
“zijn beste student in de geschiedenis van het departement SOAG”: JA

Is een andere inspirator van dit forum letterlijk een professionele pokerspeler (een zgn. ‘grinder’)
die simultaan tegen 49 tegenstanders tegelijk poker kan spelen en daar een relatief lucratieve bezigheid van maakt: JA

Is een andere inspirator van dit forum een autodidact in de ICT, die computers kan de- en remonteren in een handomdraai zonder dat hij daar ooit-wat-dan-ook-van-formele-opleiding-voor-volgde: JA

Is nog een andere inspirator een Belgisch diplomaat die zich uit de kansarmoede worstelde,
maar zich nu ontworteld en vervreemd voelt, omringd door grote luxe en een trofee-vrouw? JA

Is nog een andere inspirator een voorheen mishandelde jongere die nu leraar moraalwetenschappen werd en op een fantastische manier jongeren weet te betrekken op wat hij doet:
JA (hij boeide ooit zijn studenten met de "theorie van de mutten": als u niet weet wat dat betekent dan hebt u simpelweg géén voeling met hedendaagse jongerencultuur en dan kunt u ook geen pedagoog zijn)

Is nog een andere inspirator die hén allen omspant en hen de groeten doet: JA

Bestaan de ridders van de ronde tafel echt,
zijn ze niet een werk van fictie?

Nope, ze zijn wel degelijk echt.


Waarom slaat “The Who” hun instrumenten stuk na elke sessie?
Het was een (artistieke) expressie dat ze faalden uit te drukken wat ze voelden.
Dat is waarom 2 Many DJ's hun laatste plaat wegkeilen.


Zijn we allen gevoelige, fragiele en sensitieve mensen?
Zijn we zoekend en tastend?

Geloven wij dat ons gezamenlijk motto:
"to explore strange new worlds and civilisations is?"

Het is wat de bijdragers van dit weblog verenigt.
Het is verdomme hun ultieme gemene deler.

JA.