Op deze blog vindt u meestal in primeur de filmrecensies van de programmatie op het Film Festival Oostende.
John Solitude is een onafhankelijke filmrecensent, niet commercieel verbonden met de filmindustrie of het filmfestival Oostende.
Hieronder vindt u de recensies van:
- Vincent: 8,5 / 10
- Loving Vincent: 8 /10
- Good Time: 8 / 10
RECENSIE VINCENT (door John Solitude)
Regie: Christophe Van Rompaey
Cast: Alexandra Lamy, Barbara Sarafian, Spencer Boogaert, Geert Van Rampelberg
Vincent is een zwaarmoedige tiener gebukt onder een stevige dosis weltschmerz. In zijn disfunctionele familie kan hij vooral rekenen op onbegrip. Redenen genoeg om zijn groot 'manifest' te schrijven voor hij met zijn suïcide de wereld tot verandering wil forceren.
Regisseur Christophe Van Rompaey verstaat de kunst om een zwaar existentieel thema (wat bovendien brandend actueel is -België kampt nog steeds met een zeer hoog suïcidecijfer-) te doorspekken met zwarte humor én onderbroekenlol om het verteerbaarder te maken voor een groot publiek. Maar nergens wordt er ingeboet op de geloofwaardigheid en de innemendheid van de protagonist.
Vincent slaat in zijn betoog nagels met koppen als hij 'de wereld' analyseert en erop los moraliseert... menig wereldverbeteraar of idealist op leeftijd zal zich kunnen identificeren.
Vincent wordt sterk geportretteerd door Spencer Bogaert, die de suïcidale tiener vertolkt als een jongvolwassene met een ethisch réveil en de ermee gepaard gaande existentiële crisis.
Samen met 'Black', 'Noces', 'C'est arriver près de chez vous' en het voltallig werk van de gebroeders Dardenne, behoort 'Vincent' tot het sterkste van de Belgische cinema. Te horen aan de reacties in de zaal was dit de echte publiekslieveling op het Oostendse filmfestival 2017.
Waardering John Solitude: 8,5 / 10
RECENSIE LOVING VINCENT (door John Solitude)
Regie: Dorota Kobiela, Hugh Welchman
Cast: Saoirse Ronan, Jerome Flynn, Aidan Turner
Loving Vincent is een huzarenstuk in de geschiedenis van de animatiefilm:
er werkte een team van meer dan 100 beeldende kunstenaars aan de olieschilderijen én hiermee is 'Loving Vincent' de eerste volledig geschilderde langspeelfilm.
De keuze om de animatie bijna volledig (op enkele stemmige zwart-wit scènes na) in de stijl van Vincent Van Gogh te behouden is begrijpelijk. De beelden zijn dan ook verbluffend mooi én brengen letterlijk het werk van de schilder tot leven. Het nadeel is dat het voortdurend fluctueren van de typische penseelstreken vermoeiend werken op het netvlies.
Voor wie niet vertrouwd is met de biografie van Vincent Van Gogh is Love Vincent een must: alle hoogtepunten uit het oeuvre van Van Gogh zitten in de animaties vervat.
Je zit vooral te staren naar de beeldenpracht; de personages en dialogen daarentegen voelen soms wat houterig aan. Maar als 'Vincent' van Don Mc Lean klinkt en je voelt een slik door de zaal gaan dan weet je dat de makers raak sloegen.
Waardering John Solitude: 8 / 10
RECENSIE GOOD TIME (door John Solitude)
Regie: Benny Safdie, Josh Safdie
Cast: Robert Pattinson, Benny Safdie, Taliah Webster
Constantin (vertolkt door Robert Pattinson in bloedvorm) faalt om samen mét zijn mentaal gehandicapte broer een bank te overvallen. Het startsein voor een hyperkinetische trip door de onderwereld op een nerveus pulserende elektronische soundtrack van Daniel Lopatin.
Good Time is een beproeving van de zintuigen: de cinematografie is claustrofobisch en de klankband is prominent aanwezig om de nerveuze gejaagdheid van de protagonist te versterken. Dat leidt soms tot 'overkill' want de kijker wordt nauwelijks een adempauze gegund.
Good Time trekt en sleurt aan de conventies van het Heist- en thrillergenre:
nagelbijtende cinema maar bij sommige kijkers zullen de synapsen dermate overbelast worden, dat ze na de eerste act de rest van de film in een staat van verdoving of mét hoofdpijn beleven.
Good Time werd genomineerd voor de Palme d'Or op Cannes.
Waardering John Solitude: 8 / 10