'Oh, deep in my heart, I do believe
We shall overcome, some day'
Wie de historiek van de filosofie doorneemt, kan niet rond de analyse dat wat ooit een levenshouding, een practicum was, weerspiegeld in het oog en de daad van de filosoof, nu verzeild is geraakt in een intellectueel spelletje, een favoriet tijdverdrijf in burgerlijke salons en logetempels, een fait divers voor cocktailparty's, om zich vol te voelen met ledigheid.
Mijn grootste held, sinds jaar en dag, is Socrates. Hij die onversaagd voor lijf en leden de essentiële vragen durfde te stellen, niet bevooroordeeld door rang of stand, hij die elke onzinnige constructie doorprikte, verlangend naar iets dat tijdloos, dat authentiek was.
Socrates, opgelegd om te zwijgen met de dreiging van executie door de goegemeente, koos om de gifbeker te drinken.
Opgedragen aan de cavalier seul, der Einzelgänger, de rebel met een cause, de kritisch-analytische geest, de incontournables, de vragenstellers aller landen, verenigt u.
Incontournable
Nee, 't is niet gemakkelijk, noch een keuze.
't Is een overtuiging, een drang, al klinkt dat raar
De 'ja-knikkers' te schofferen
De schapeblikken erbij te nemen
De wolven te zien, geen rechtsomkeer maken
Geen zelfbehoud te vragen
De analyse te maken
Om te vinden, zelfs wat u niet zint
De vraag te stellen
En ontziet vooral uw zelve niet
Om te vinden
Wat tijdloos is.
