zondag, december 04, 2005

Martine Lauwers

Als ik mijn bunker verlaat, vergezelt een Sony Mp3-speler mij.

Ik heb het nooit gehad voor I-Pod: eerst en vooral is de geluidskwaliteit inferieur aan andere Mp3-spelers maar blijkbaar is dat voor velen géén bezwaar in deze tijden van als-het-er-maar-leuk-uitziet.
Het aangename en vaak surrealistische van muziek beluisteren op buitenhuiselijke excursies, is de soundtrack die je als het ware zelf creëert bij wat je waarneemt. Zo heb ik al véél van die treffende ervaringen waarbij muziek als het ware de visuele prikkels ondersteunt, maar niets kan tippen aan de toevallige montage van gisteren.

Omstreeks 10u30 sta ik aan de bushalte te wachten aan de St-Jozefskerk in Oostende. Op de Mp3-speler hoor ik het 2de gedeelte van de 12" maxi van 'Tainted Love' van Soft Cell. De meeste lezers kennen wellicht de fuifklassieker 'Tainted Love' maar slechts weinigen kennen de schitterende langspeelversie waarin 'Tainted Love' naadloos overgaat in 'Where Did Our Love Go'. M.a.w. op de Mp3 speler klonk net het 2de deel 'Where did I love go?'.

Op dat moment passeert een zo'n klein wit persoonswagentje van Thuiszorg. Aan het stuur mijn grote jeugdliefde Martine Lauwers die ik al in jaren niet meer gezien heb. Normaal zit ik niet te gluren naar bestuurders van voorbijrijdende wagens maar nu dus wel. Zij leunt lichtjes over naar de passagierszetel. Als magneten vinden onze blikken elkaar moeiteloos gedurende ongeveer twee seconden. In dat luttel ogenblik zit een eeuwigheid verscholen. Martine Lauwers: mijn grote jeugdliefde waar ik ongeveer twee jaar een relatie mee had in het begin van mijn twintiger levensjaren.

En ondertussen klinkt de muziek 'Where Did I Love Go?' als een perfecte aanvulling op een scéne die in een film niet zou misstaan: een perfecte montage van beeld en geluid.

En ze zag er mooi en aantrekkelijk uit: nog steeds haar natuurlijke krullen en halflaag haar.

Zij zat in een rijdende wagen en ik stond plots verstard aan de bushalte en voor ongeveer twee seconden bevond ik mij tijdens die blik in een meer doorleefde wereld. Een te korte tijd om echt te reageren buiten die twee seconden intens met elkaar verbonden te zijn in één allesmovattende oogopslag.

Ik was te jong en te onbezonnen toen Martine: net als jou had ik géén ervaring met langdurige relaties. De maalstroom van het leven kwam over mij toen ik jou kende, ik zou het anders doen nu, zo'n 10 jaar later.

En ondertussen klonk 'Where Did I Love Go?' van Tainted Love op de Mp3-speler.