zondag, oktober 05, 2008

VIVA LAS VEGAS - City of sin (part 3)

“You’ve got to know,
when to hold them,
know when to fold them,
know when to walk away,

and know when to run..."

“The Gambler” - Kenny Rogers


Ik ben een pokerspeler.

Ik houd van de meedogenloosheid,
de hebberigheid, de arrogantie,
én vooral het ongeduld van de spelers.

Van hun furieuze en verweerde huidplooien,
de tanden op elkaar gezet,
hun gevloek en gesakker.

Anderen gladgeschoren,
met een glimlach,
en zoetgevoosde woorden,
nog véél gevaarlijker.

Maar let vooral op de pokerspeler,
die niets zei en luisterde en zag,
de outsider, looking in.

Want ik zag de kleinste aarzeling,
liet zij die graag praten aan het woord.
ik hoorde een licht trillende stemintonatie.

'Live' poker wordt face-to-face gespeeld.
Hier zag je de tegenspeler recht-in-het-oog.
De dolk kwam altijd van voren.

En ik wikte en woog met een haviksoog.
‘k Wachtte stoïcijns en met Zen-geduld.

Op de argeloze bruten, op de bluffers,
op zij met ongeduld en met hebzucht.

Schoof toen plots mijn ganse stapel chips naar het midden,
klaar voor de grote ontmaskering.

Zonder verpinken, zonder schaamte,
zonder twijfel, zei ik,
als ontwaakt uit een winterslaap:

‘I AM ALL-IN.
SHOW ME YOUR CARDS:
BECAUSE I DO KNOW YOU HAVE NOTHING.”

___


Las Vegas is gebouwd op spelen
met een ‘negatieve verwachting’.
Op elk spel (jackpots, roulette, baccarat, 21, Keno, …)
dat een casino aanbiedt, zijn de kansen in het nadeel van de speler.

Of eenvoudiger gesteld:
hoe langer en hoe meer u speelt op bovenstaande spelen,
hoe groter de kans dat u ALLES verliest.

Zijn er manieren om dit wiskundig aantoonbaar principe te vermijden? JA: u speelt nimmer op bovenstaande spelen,
tenzij uit geld teveel hebt voor verkwistend entertainment.
___


Voetnoten van een ex-croupier én een statisticus,
mensen uit mijn vriendenkring die het kunnen weten:

21 kan wél door sommige spelers op langere termijn worden geklopt, mits een ijzeren geheugen en een enorm concentratievermogen. Maar indien het casino opmerkt dat u hiertoe in staat bent, wordt u meteen de deur gewezen, komt u op een zwarte lijst terecht én bent u in geen enkel casino meer welkom.
U hebt hiervoor zelfs niet vals gespeeld:
u heeft enkel de meest optimale spelstrategie gehanteerd
én u gebruikte hiervoor niets anders dan uw hersenen.

Een casino verwelkomt nl. enkel maar spelers die geld willen verliezen.

De achillespees van elk casino, zijn bovendien niet de zgn. ‘cardcounters’ in 21 maar hun eigen personeel, zo informeert mij een ex-croupier. Er is nl. nogal wat personeelsverloop in de casinosector en dat heeft niet enkel te maken met de barslechte verloning van het voetvolk. In tegenstelling tot wat casino’s spelers willen laten geloven, komen de tips van de spelers aan de croupiers niet linea recta bij hen terecht (wat het anders een zeer lucratieve job zou maken). Nee, er wordt nl. een pyramidale verdelingssleutel gehanteerd, waarbij de croupiers de laatsten zijn om uit de ruif te worden bedeeld.
___

Toen ik in augustus 2007 in dit weblog stelde dat poker GEEN toevalspel is (lees: winst of verlies in poker wordt op lange termijn NIET bepaald door ‘geluk’ of ‘ongeluk’) maar een zeer complex spel, waarin toegepaste kansrekening én het correct interpreteren van non verbale signalen de sleutelcomponenten zijn voor winst, kreeg ik argusogen opgezet van enkele terecht kritische lezers.

In maart 2008 werd mijn stelling (voor het eerst) wetenschappelijk bevestigd mits empirisch onderzoek door psychologie doctoraalstudent Michael DeDonno (bron: //www.sciencedaily.com/releases/2008/03/080321125835.htm )

De conclusie van Ph.D Michael DeDonno is:

“The question at the start of this study was ‘Is poker a game of luck or skill?’
The unequivocal finding is that poker is a game of skill.

In both studies, participants who were instructed outperformed those who were not instructed. Given that poker is a complex skill, it is somewhat surprising that even elementary instructions and limited practice had an effect.

The reason that poker appears to be a game of luck is that the reliability of any short session is low. In a casino game of poker, about 25 hands are dealt per hour. In study 2, participants played 720 hands equivalent to about 30 hours of casino play. Study 2 met the psychometric qualification for moderate reliability of a psychometric task. What this suggests is that obtaining accurate estimates of poker ability may not be easy. Random factors disguises the fact that poker is a game of skill. However, as these studies show, skill is the determining factor in long-term outcome.”

DeDonno beperkte zich voor zijn onderzoek tot het meest kwantificeerbare element
(kennis van en toepassing van kansrekening als de cruciale factor voor winst op langere termijn).

Ik stel nu al boudweg dat, had DeDonno ook het correct kunnen interpreteren van non verbale signalen onderzocht, beide vaardigheden samen de winstverwachting in poker nog verhogen.

Bvb.: wanneer een speler enkel kansrekening toepast bij zijn spelkeuzes, blijft de speler kwetsbaar voor ‘een bluf' van de tegenspeler. Wanneer beide vaardigheden worden geïntegreerd (correcte interpretatie van non verbale signalen, gecombineerd met kansrekening), daarin schuilt de wereldklasse pokerspeler.

Professionele pokerspelers (ja hoor, die bestaan echt en ze boeren zeker niet slecht) geven immers vaak aan, dat hoewel ze zeer vaardig zijn in het toepassen van kansrekening en speltheorie,
hun finale beslissing op intuïtie (‘reading the opponent’) berust.

___

Elk jaar ontmoet de absolute top van de pokerspelers elkaar op de World Series Of Poker in Las Vegas.

Wie de pokerwereld kent, gaat eerst langs in het Bellagio: op het groene velt worden letterlijk 10.000’en $ over en weer geschoven en dat vaak op één spelbeurt (u leest het goed).

Hier speelt men ‘No Limit Texas Hold’Em’ in de meest letterlijke zin van het woord:
er is letterlijk géén maximum inzet.

Eén van de hoogste gedocumenteerde inzetten op één spelbeurt was overigens 1.000.000 $
(u leest het goed) door de wiskundige Barry Greenstein (bijnaam: "de Robin Hood of poker", gezien Barry zijn winsten aan goede doelen schenkt). http://www.barrygreenstein.com/charities/

Als u in het Bellagio speelt bent u ofwel een wereldklasse pokerspeler,
of volstrekt onwetend of onrealistisch over uw kansen.

Voor professionele pokerspelers is poker géén entertainment: het is hun inkomen.
Sommigen beoefenen dit fulltime, in andere gevallen is het een mooie bijverdienste.
Pokerhaaien zijn allesbehalve losgeslagen wilde gokkers (hoewel ze dit graag zo laten uitschijnen) maar zeer bedreven en gedisciplineerde kansrekenaars met een hoge sensitiviteit voor het opmerken en correct interpreteren van lichaamstaal.

Je hebt wereldklasse spelers zoals Johnny Chan (3-voudig wereldkampioen), Doyle Brunson -zie links- (2-voudig wereldkampioen) en Phil Hellmuth (maar liefst 12 ‘bracelets’ in wereldkampioenschappen).

Ik ben hier,
ik zit niet neer,
ik speel niet,
ik observeer,
ik leer.

KIES UW EIGEN MENTORS.

Daar zit hij: Doyle Brunson, nu 74-jaar (ooit katoenplukker) ontdekte op jonge leeftijd dat hij een enorm talent had in pokeren. Wanneer ik hem, als hij de tafel verlaat, aanspreek en vraag hoe hij zo succesvol werd, antwoordt hij:

“Calculations will only take you so far man;
my final decision ALWAYS rests upon my intuition.”


Brunson is coolness himself. Een aimabele man, met een innemende glimlach maar aan een pokertafel weet hij de menselijke zwaktes van zijn tegenstanders (hebzucht, ongeduld, roekeloosheid, bluf, egotripperij … ) als geen ander te analyseren en te wachten, soms uren, soms dagen, op het decisieve moment.

In poker was de grootste vijand nl. jezelf. Wie poker speelde met het idee van snel geldgewin was er aan voor de moeite: zij waren koren op de molen voor zij die geoefend waren in de Zen-discipline.

___

Poker was de rokerige achterkamertjes en het stigma van ordinair kaartspel ontstegen en kreeg nu langzaam maar zeker de erkenning, wat dit zeer complexe spel verdiende. In Amerikaanse universiteiten, zelfs de meest prestigieuze werden pokerstudies opgezet.

Tot de top van de pokerwereld behoren nu afgestudeerden uit M.I.T. (Massachusetts Institute of Technology) Chris Ferguson en uit Harvard Andy Bloch.

___


4 vooroordelen over poker

Poker is een toevalspel

Hoewel de kaarten die een speler krijgt toebedeeld worden bepaald door toeval, zijn het de spelkeuzes (fold –kaarten weggooien-, call –meegaan met het bod- of raise –het bod verhogen) die bepalen wie op langere termijn wint of verliest met poker.

Wie op langere termijn wint of verliest berust NIET op toeval maar op kennis, vaardigheid en spelattitude. In poker is –net als een wetenschappelijke studie aantoont- een kort aantal spelbeurten niet voldoende significant om uitspraken te doen over de strategie van een speler. Het is de aaneenrijging van spelbeurten waarin een speler voordurend zijn kansen beter dan de anders spelers weet correct in te schatten die de winner op lange termijn bepaalt.


Poker is hetzelfde als eender welk ander casinospel

Incorrect: bij elk casinospel zijn de kansen op elke speelbeurt mathematisch in het nadeel van de speler (met uitzondering van sommige spelsituaties in 21). In poker schommelen de kansen per spelbeurt. Een bedreven pokerspeler weet de speelbeurten waarop de kansen mathematisch in zijn voordeel zijn optimaal te benutten en de spelbeurten waarop hij of zij mindere kaarten krijgt toebedeeld aan zich voorbij te laten gaan. De wiskundige wet van de grote aantallen zorgt voor de rest: het is immers de opeenstapeling van "you got to know when to fold them" en "you got to know when to hold them" die voor de rest zorgt.


Pokerspelers zijn wilde gokkers

Succesvolle pokerspelers zijn allesbehalve roekeloos,
de entertainmentspelers zijn dat meestal wel.

Poker is hetzelfde als Lotto

Poker is een strategisch spel, Lotto is dat niet.
Een Lotto-speler is in de zuiverste betekenis van het woord een (sociaal geaccepteerde) gokker.
De Lotto-speler doet een geldinzet op een spel, waarvan de uitkomst volledig buiten de invloed van de speler ligt. In poker is de strategie van de speler meebepalend voor de uitkomst.

Lotto is dus een gokspel in de zuiverste zin van het woord, poker is dat niet gezien aantoonbaar is dat pokerspelers die een correcte spelstrategie hanteren winst maken.
Er bestaat geen mathematische strategie om de winstkansen in Lotto te verhogen,
in poker bestaat dit wel.

De strategie van de Belgische Nationale Lotterij (nota bene een overheidsinstelling) is overigens niets anders dan een gokcultuur aanmoedigen via een nimmer aflatende stroom reclame voor krasbiljetten en supertrekkingen. Het invullen van een Lotto-formulier of het krassen van een biljet vraagt van de speler niet de minste inspanning, succesvol poker leren spelen vraagt dat wel.

Poker moet verboden worden
Onzin. Correcte informatie én toezicht op het eerlijk verloop van het spel is nodig.

Poker is als een metafoor voor het leven:
De uitkomst is deels gebaseerd op de toebedeelde kansen én hoe men mét die kansen omgaat.
Het is een wijze man of vrouw die zich bewust is van zijn of haar kansen en uitgaande van de spelsituatie de juiste spelkeuze weet te maken. Of om in het pokerjargon uit te drukken:
- 'fold' (opgave)
- 'call' (meegaan
- 'raise' (leiden)

En ik herinner mij die wijze woorden van "Ouchi";
een beroepsspeler aan wie ik ooit eens vroeg waarom hij zo graag speelde.
Ouchi antwoordde:

"Mais toute la vie
est un jeu, mon ami.'