'The way you look at me,
defies gravity
And I feel your presence
running right through me
You are busy watching angels above me
I FEEL ALIVE.'
Vrijdagavond 3 november, 19u.
Nog 728 kilometer asfalt scheiden ons.
Richting Duitse autosnelwegen zonder snelheidsbeperkingen.
Aan de einder wacht het paarse beloofde land.
De Toskana Therme in de Weimar streek van Duitsland.
Van heinde en verre komen ze. Als pelgrims, als hoogtechnologische nomaden. Op weg naar het Liquidsound festival.
En op de autoboxen klinkt het extatisch geniale:
'Alive' van Josh Gabriël.
Afspraak in de Wunderwaldstrasse in Bad Sulza, broeders en zusters.
We zullen gewichteloos drijven, verlangend naar de baarmoeder.
Om vier uur 's nachts gaan we naakt in de vallei rondrennen.
Als Adam en Eva zonder schaamte zullen we het doen:
En terwijl ik één wordt met de sterrenhemel, zeg ik een welgemeende:
'Fuck you, god, het aardsparadijs is hier.'
