Films over het thema 'liefde' zijn een gewaagde onderneming voor elke cineast.Enerzijds het risico om te vervallen in karikaturale, traditioneel rolbevestigende 'feel good movies' met 'happy endings' (de overgrote meerderheid van de Hollywood droomfabriek, met Walt Disney op kop), anderzijds ontspoorde experimenten, waar voornamelijk het machtsaspect wordt benadrukt (voornamelijk van Franse en Italiaanse makelij, stijl 'Romance X', 'Histoire d'O).
Zijn er dan regisseurs die erin slagen een geloofwaardige film over 'liefde' (hoe u het ook wilt invullen) enigszins realistisch op doek te brengen?
Rainer Werner Fassbinder, Woody Allen en Bunuel zijn mijn genomineerden voor titels in de categorie 'liefde, zoals het is', maar mijn oscar gaat met voorsprong naar Krzysztof Kieslowski.
'A Short Film About Love', uit de cyclus 'De tien geboden' van de Poolse cineast en genie Krzysztof Kieslowski, is de ultieme prent over verlangen, liefde, verlies en hoop.
Verlangen ontkleedt als een rollenspel, waarin de beide karakters verstrikt geraken in hun projectie over de andere en wat zij als 'liefde' invullen. Het tastend en delicaat evenwichtsspel om elkaar te ontmoeten ergens in het midden. Het verlies aan balans en de hoop op iets wat de weegschaal overstijgt.
Vanavond zal ik hem nog eens opnieuw bekijken, ik heb er reden toe.
'A Short Film About Love' bekijken is mijn meest persoonlijke agnostische ritueel, zoals gelovigen De Bijbel raadplegen wanneer ze verlangen naar de verwachte maar uitblijvende verlossing.
