vrijdag, maart 17, 2006

Zo waar een lezer

Blogs worden gelezen.

Ik zal maar niet uitwijden over de statistieken van het aantal lezers die elke blog op zich trekt om niet tot gênante cijfers te komen.

Stel u hypothetisch voor dat één of ander computerblad uitpakt met een spectaculair cijfer als '10.000.000 blog lezers' wereldwijd.

Stel u voor dat er ook wereldwijd 10.000.000 individuele actieve blogs zijn.

Wat zegt dat: niks.

Misschien leest elke schrijver zijn eigen blog zodat 10.000.000 schrijvers = 10.000.000 lezers (bvb. van hun eigen blog bij tijd en stond).

En dan kunnen we nog gaan palaveren over wat de definitie van een blog, een actieve blog of een lezer is, en uitgaande van andere definities krijgen we weer andere cijfers die dan verondersteld worden dit of dat te gaan bewijzen.

Misschien is een bezoeker niet per definitie een lezer: misschien hoopte die persoon hier wel iets over educatie te vinden en krijgt hij of zij tot grote ontgoocheling een recensie over een film op zijn scherm.

Ik word er al moe van als ik eraan denk wat er eigenlijk te bewijzen valt.

Wie schrijft koestert op zijn minst het heimelijke verlangen om gelezen te worden, al is het maar door zichzelf.

En -krijg-nou-wat- er reageerde iemand op mijn recensie van de film 'The Educators'.

Vanuit cyberdraden kreeg ik bevestiging dat er iemand de recensie op zijn minst gezien en blijkbaar ook gelezen had, gezien de inhoud van de boodschap.

En ziehier hoe uw entertainer van dienst prompt hierop reageerde:

"Net jouw blog ontdekt:

Meisje zendt jongen reactie op filmrecensie van The Educators, jongen bezoekt uit curiositeit Blog van meisje. Hoe schattig … ze hebben er elk weer een lezer erbij.

Toen ik zelf startte met mijn online schrijfsels, probeerde ik ook eerst voornamelijk de dagdagelijkse persoonlijke fait divers te verwerken.

Later dacht ik, wie heeft er daar nu interesse in, in al dat ‘ik voelde mij zus en zo bij dit en dat’ en ‘vandaag heb ik een brood gekocht’. Toen gooide ik de zelfcensuur ‘wat zal Jan of Mie daar nu van gaan denken' overboord, omdat het mij eigenlijk weinig kon schelen wat Jan of Mie ervan dacht.

Maar zowaar, ’t is pas als je iemand anders zijn blog doorploegt dat er één of andere schim van een mens begint te dagen.

Verrassend: Michel Houellebecq op de literatuurlijst –en dat voor een vrouw. Dat is niet seksistisch bedoeld maar Houllebecq is nu niet meteen een vrouw vriendelijke auteur. Maar aangenaam, de scherpste der hedendaagse stemmen staat ook bij mij hoog in het vaandel. De schrijver waar je het gevoel bij krijgt dat zwaarmoedigheid een natuurlijke en zelfs vanzelfsprekende reactie is op onze hedendaagse leefwereld. Of misschien zit ik in een midlifecrisis op mijn 35ste.

Beroep meisje: socioloog.

Zowaar, ik ben uw gediplomeerd veldwerker. Ik haal de patatten uit, de cijfers en de conclusies moogt u hebben voor rapporten voor op het schap. Van die patatten zelf heb ik trouwens ondertussen ook schoon genoeg: dat ze hun drugs pakken als ze daar nu éénmaal zin in hebben.

Een maatschappelijk assistent, dat ben ik in de volksmond; vol met sappige anekdotes over het leven zoals het is, met losgeslagen randgroepjongeren –zoals dat dan heet- , idiote gemeentebestuurpolitici met een kruideniersmentaliteit en burgerlijke humanisten.


En vooral over hoe weinig eraan te veranderen is aan het leven zoals het is omdat we er te laf, te bang, te kortzichtig en te burgerlijk voor zijn.

Ik wil al lang de wereld niet meer veranderen, zij veranderde mij, en niet ten goede.

‘Mijn grootste ambitie is om helemaal niets te zijn’ en ik wou dat ik het laatste zelf geschreven had, maar Bukowski was me voor.

Ik hou van Gent als van géén ander, daarom ging ik in een andere stad wonen: Oostende.

Wonen in een stad waar je van houdt is langzaam de muren zien afbladderen. Ik kom vaak in Gent op bezoek.

Né, een telex van de man achter de blog. Een fles in de zee van cyberspace.

En nee, ik ben niet persé op zoek naar een vrouw, de laatsten lieten mij al herinneringen en nachtmerries genoeg na om een leven lang over na te kauwen. Tegenwoordig hou ik meer over fantaseren over een vrouw: dat valt beter mee, voor hen en voor mijzelf.

Maar schrijf mij hoe het echt is en ik zal het lezen, liever dan de folder van de Wibra."


Benieuwd hoeveel toekomstige lezers mij zoiets oplevert.