De Soundtrack Van Mijn Leven (deel 1)

'Music was my first love ... ' , de rest kunt u zelf invullen.

Eind de jaren '80 werd ik d.j. in Jeugdhuis De Kim, waar ik een aantal jaren tijdens het weekend de bezoekers entertainde met een nogal zeer eclectische muziekkeuze. Toen zat er in het weekend geregeld nog een publiek van 200 à 300 man in de zaak.

Menig één kon er niet meer lachen dat ik toen al op mijn ééntje '2 Many DJ's' avant-la-lettre was, 'Also Sprach Zarahustra' van Strauss als intro gebruikte voor een karamelle shlager.
Ze zagen er begot de grap niet van in, maar het overgrote publiek bestond dan ook uit Johnny's en Marina's die menigmaal 'Paradise by the dashboardlight', 'I Was Made For Loving You', 'We Will Rock You', 'I Love Rock & Roll' en 'I Was Made For Loving You' kwam aanvragen.

Het was een tijd van Millet vesten, Chipie broeken en mannen wilden vooral een Golf GTI in hun garage.

Toegeven aan verzoeksnummers eindigde meermaals in complete chaos, want als het publiek op tijd werd bediend van fuifklassiekers, kreeg ik pinten voorgeschoteld alsof er geen andere drank bestond in de wereld.

Op den duur vond ik de menselijke jukebox formule om het publiek in géén tijd uit hun dak te laten gaan. Menig buitenzetter kwam mij dan ook vragen om het wat kalmer aan te doen omdat er teveel glazen sneuvelden. Het had iets van een Griekse atmosfeer waarin als mensen hun amuseren ze met plezier het servies aan diggelen gooien.

Sommigen gooiden ook zaken aan diggelen omdat hun lief er met een ander vandoor was, omdat de drank te goedkoop was om het te savoureren i.p.v. het te 'salamanderen' of simpelweg omdat op iemands gezicht timmeren een uitlaatklep was tegenover een nieuwe arbeidersweek vol hard labeur.

Toen werden er nog slows gedraaid en als d.j. gebruikte ik als populaire jongen het privélege om lukraak een meisje ten dans te vragen, te tongzoenen en bijtijds terug te spurten om een andere plaat op te leggen.

Soms werd de d.j.-booth na sluitingsuur ook nog voor andere dingen gebruikt...

Dat waren nog eens tijden, miljaar.

Uiteindelijk werd ik het spuugzat om grijsgedraaide vinylschijven op te leggen, met argusogen bekeken te worden als ik mij niet hield aan de formule van gemakkelijke party inswingers, de popmuziek verslechterde aanzienlijk in de nineties en ik gaf er de brui aan.

Ik kan 'Paradise by the dashboard light' nog steeds niet aanhoren.

Eens in de zoveel jaren maak ik nog eens een guest appearance als d.j. bvb. tijdens mijn studentenjaren in de Hogeschool o.a. in Het Fuifkot en De Tequila in Gent , maar ik heb er ook al één trouw- en één buurtfeest opzitten en voorlopig hoogtepunt was een optreden in The Liquidrom te Berlijn.

Ik neem mij voor om ooit eens de ultieme muziekset te draaien en te timen hoelang het duurt vooraleer de zaak leegloopt.

De setlist zou er ongeveer zo uit zien en niet noodzakelijk in die volgorde:

The Game Above My Head - Blancmange
Once In A Lifetime - The Talking Heads
Roses - Deus
Heroes - David Bowie
BM Double V - Vive La Fête
Run Like Hell - Pink Floyd
I Feel Love - Donna Summer
Love On A Real Train - Tangerine Dream
Personal Jezus - Depeche Mode
The Golden Path - The Flaming Lips vs The Chemical Brothers
Walking Thru Heaven - Chris & Cosy
If You Could Read My Mind - Viola Wills (The Disconet Remix)
This Is The Day - The The
The Game - The Popgun
More Than This - Roxy Music

En ik eindig met 'Bye Bye Love' maar dan wel de voortreffelijke 9 minuten versie uit de film 'All That Jazz'.

Vervolgens als de zaak compleet is leeggelopen -ik stel mij uiteraard voor dat de ultieme d.j. 'gig' plaatsvindt in het penthouse van een wolkenkrabber- neem ik de exit via het venster neuriënd 'This is the day your life will surely change'.