Dichter

"The worst realities of our age are manufactured realities.
It is therefore our task, as creative participants in the universe,

to re dream our world.

The fact of possessing imagination
means that everything can be re dreamed.
Each reality can have it.”

Ben Okri

Mijn beroepsverleden en nieuwsgierigheid,
hadden mij het voorrecht geoffreerd,
mensen te leren kennen,
van allerlei slag-en-soort.

Junkies en politici,
academici en Jan met de pet.

Zij die het uitschreeuwden van leven,
zij die niet langer konden wachten tot het allemaal ophield.


Zij die geloofden dat er een pointe tot dit alles was,
dat zij waren uitverkoren,
hoewel misschien, in een ver verschiet.

Zij die de mens omschreven,
als een toevallige farce of een complexe amoebe,
of verheven van alles-en-nog-wat.


Maar bovenal,
viel het mij op, hoe vaak de andere,
als een vreemd wezen werd gepercipieerd,
of tot een ééndimensionaal stereotype werd herleid.

Uit zelfbehoud,
uit nauwdenkendheid.

Uit de verleidelijke gedachte,
de realiteit te benoemen en tegelijk te vervlakken.

Het eigen zijn te vergoelijken,
als een reactie op de andere.


En toen…
nam ik haar vast,
liefkozend teder en bruut gewild,
en wist…

dat ik niet meer dichter,
tot het universum
kon komen.