dinsdag, november 27, 2012

DJ John Solitude - De allerlaatste live show - interview

Optredens van DJ John Solitude en The Lightman werden NOOIT vooraf aangekondigd. Pas achteraf werden via dit weblog de locaties én fragmenten van de opnames vrijgegeven.

Voor het allerlaatste live optreden is er een uitzondering. Niet bewust maar omdat de organisatoren al drukwerk verstuurden mét de aankondiging van het optreden.

Op dit weblog publiceerden we eerder al een interview met DJ John Solitude  and The Lightman. Om het vorige interview te lezen klik hier.

Om zijn afscheid van de live DJ scéne toe te lichten volgt hierbij het laatste interview door een bevriende burgerjournalist van Indymedia, exclusief voor dit weblog.

Je kondigt op 8 december 2012 je laatste live optreden aan in The Sioux in Gent. Waarom deze allerlaatste live show?'

"Mijn compagnon 'The Lightman' en ik worden beiden een dagje ouder. Niet dat we ons 'oud' voelen maar we maakten wel de volledige evolutie van vinyl naar cd's tot het mp3 tijdperk mee. Véél van de muziek die nu de top 30 haalt spreekt mij niet meer aan. De muziek van de jaren '60 tot begin de jaren '90 blijft voor ons het stokpaardje. De hedendaagse dance scene muziek vind ik weinig geïnspireerd. Ik draai wel zulke nummers als 'crowd pleasers' maar ik zou ze niet kopen voor mijn privé-collectie.

Ik startte in Jeugdhuis De Kim in Oostende waar ik bijna 5 jaar elk weekend draaide. Dan ging het richting naar de ondertussen verdwenen dancings Yab Yum en The Griffiths waar ik 'resident DJ' was. 

Op zondag kreeg ik een radioshow op de toen nog echt vrije Radio Noordzee. Tijdens mijn hogere studies draaide ik op studentenfeestjes (De Tequila, Het Fuifkot). Daar kwamen ook nog eens performance optredens bovenop met een mengeling van live poëzie, graffiti en muziek. Occasioneel draaide ik ook al eens op een huwelijkfeestje. 

Dan volgden feestjes en blitzoptredens in privé-kring in zalen in Oostende en Gent met 'The Lightman' als duo. Internationeel werd het pas met een optreden in Berlijn in Liquidrom en een heel toevallig tot stand gekomen optreden in The Arena in New York. Tijdens de laatste optredens hadden wij steeds iets meer van: 'Hoeveel keer kunnen wij nog dit nummertje opvoeren, zonder niet steeds dezelfde platen opnieuw te draaien?"

"Jullie draaiden onlangs nog in New York. De artistieke directeur van het Liquidrom in Berlijn noemde je zelfs 'The electronic master from Belgium'. Waarom beschouwen jullie dit niet als een erkenning om door te gaan?"

Wij hadden nooit de ambitie om nationaal, laat staan internationaal door te breken. Het DJ John Solitude concept was oorspronkelijk als een grap bedoeld. Terwijl andere dj-acts erop staan om hun naam zo groot mogelijk op een affiche te krijgen, vroegen wij net aan de organisatoren dat ze géén aankondiging vooraf maakten. 

We wilden het publiek compleet verrassen met een héél eclectische set waarin zowel pop, disco, rock 'n roll, funk, jazz, evergreens, electronische dance music en zelfs een streepje klassiek en politiek speeches verwerkt waren. Met andere woorden door géén verwachting te creëren behielden we ook de artistieke carte blanche.

Wie professioneel wil doorbreken in deze wereld moet tegenwoordig beroep doen op 'agency's', managers en platenfirma's. Dat maakt de zaken allemaal heel complex en onpersoonlijk. Er iets aan verdienen of op zijn minst onze onkosten terugkrijgen was natuurlijk meegenomen maar dat was nooit het uitgangspunt. Het laatste optreden is zelfs een vriendendienst: ik verdien daar niets aan, ik heb er enkel een berg stress voor.

Naar organisatoren toe waren we tegelijk een zegen en een nachtmerrie. We gaven altijd wel present op de afgesproken tijd en plaats maar als je erop staat dat je DJ-naam zelfs niet vooraf wordt vernoemd op drukwerk, dan is dat natuurlijk vreemd in deze tijden van sterrendom. Zoiets valt niet te promoten.

Mijn collega of ik kunnen de 
intensiteit niet meer opbrengen om doorleefde sets van vijf uren af te leveren. Hooguit 2 uur en dan hebben we het gehad. Voor dit laatste optreden maak ik een uitzondering: een set van ongeveer 5 uur op vraag van de organisatoren. Zoiets heb ik zelfs in jaren niet meer gedaan."

"Jullie draaiden zowel in Berlijn als in Manhattan. Is dat een verwijzing naar Leonard Cohen's 'First we'll take Manhattan, then we'll take Berlin?"

"Bij ons gebeurde het in omgekeerde volgorde. Beide optredens kwamen op een puur vertrouwelijke basis tot stand. Niets was gepland vooraf; het gebeurde organisch, toevallig. Ik interviewde de uitbater van de Liquid Therme in Duitsland voor KLEM -magazine in Nederland. Dat was de aanleiding voor het optreden in Berlijn. We konden er zelfs twee doen maar de tweede wimpelden we af. 'The Lightman' had dan weer een vriend in New York, die de uitbater kende van een prestigieuze club vlakbij Times square in New York."

Jullie bescheidenheid was altijd jullie grootste kenmerk. Maar ik woonde enkele van jullie optredens bij: het publiek reageerde zelfs vaak extatisch op jullie finales, terwijl jullie er zelf bijna stoicijns kalm en bescheiden onder bleven. Wat is de truuk?"

"Eerst en vooral: het is een illusie te denken dat wij er 'stoicijns' kalm onder bleven. Optreden was telkens een heel stresserende en zenuwslopende nachtmerrie. Wat de reactie van het publiek betreft: intuïtie om je publiek aan te voelen en een heel brede muziekkennis lijken mij de belangrijkste factoren. Zelfs met die voorwaarden vervult kan je volledig de mist ingaan. Ik maak er geen geheim van dat wij soms gebruik maakten van psychedelische middelen maar we waren nooit zo 'skyhigh' dat we ons niet meer in 'sync' voelden met het publiek. 

Technische vaardigheid om te mixen en scratchen is meegenomen maar niet noodzakelijk. Ik wil psychedelische middelen zeker niet promoten maar in ons geval bracht het wel degelijk een geestverruimende reactie teweeg. Sommige mensen zullen zeker vol angst reageren op zo'n ervaring maar bij ons bracht een gevoel van, met een zwaar woord 'spiritueel inzicht' teweeg. Alsof je het gebeuren bekijkt tegelijk 'detached' en verbonden. Onze woordenschat schiet tekort om deze ervaring te omschrijven. 

Neem nu bijvoorbeeld DJ Olivier Pieters: technisch is hij zeker géén hoogvlieger maar op zijn hoogtepunt zette hij op zijn eentje België op de kaart. De extatische toestanden die ik eind de jaren '80 meemaakte in de Boccaccio blijven bij het meest legendarische wat ik zag. Het was pas achteraf toen ik DJ Olivier Pieters in de Villa D'Yore zag draaien dat ik besefte hoe breed zijn muziekkennis wel was. In de Boccaccio kon hij overtuigend een bijna exlusieve new wave, new beat en techno set draaien alsof hij enkel dat kon maar in de Villa D'Yore draaide hij John Denver en evergreens.

Ik ga er van uit dat een dj een 'crowdpleaser' is. Je kan wel wat muziek educatie verwerken in je set en nieuwe zaken laten horen maar het grootste deel van het publiek is daar voor een leuk avondje uit. Wat deuntjes die ze herkennen, hier en daar misschien een muzikale verrassing maar daar kan je niet in overdrijven. Als ik naar een eighties parties ga, heb ik ook géén behoefte om hedendaagse muziek te horen.  

Als je een publiek wil opwinden, dan is het vooral kwestie om goed lichaamstaal te observeren: op welke platen reageren ze, op welke niet. Dan destilleer je uit je eigen voorkeur en de verlangens van het publiek een mix. Als die balans goed zit en je draait platen in de juiste sequentie op het juiste moment kan je vuurwerk krijgen.

Ik ben geïnteresseerd in groeppsychologie en het meest fascinerende is te zien wanneer er een symbiose ontstaat tussen het individu en de groep. Het verlangen tot overgave aan iets wat groter is dan ons ego zit in ieder van ons. Als iemand je dan om de naam komt vragen van een obscure plaat die tegelijk één van je favorieten is, tja... dat gaf een soort onbetaalbare voldoening. De '80s groep Blancmange kent bijna niemand hier. Maar als iemand mij de naam kwam vragen van 'The Game Above My Head', dat voelde het voor mij aan als de overwinning op het banale. Of de Patrick Cowley remix van I Feel Love: dat noem ik geniaal."

Jullie houden niet van post 80's. Niets wat bij jullie blijft hangen?

"Toch wel. Het nummer "Runaway" van Kayne West bijvoorbeeld. Een interessante mix tussen klassiek, hip-hop en pop.

Dan is er natuurlijk ook de betreurde Amy Winehouse en Nirvana.

Natuurlijk werd er ook goede muziek gemaakt na de eighties maar vaak minder geïnspireerd dan vooraf. De muziekgeschiedenis begon zich sneller te herhalen waarbij er méér en méér leentje-buur werd gespeeld bij het verleden. Recyclage.

We zijn ook fan van groepen als Underworld en de Chemical Brothers. Maar beiden halen volgens ons niet het muzikaal niveau van Kraftwerk.

Na de 80's kwamen ook de digitale synthesizers opzetten. Tot nu toe is er nog steeds géén enkele digitale synthesizer die het geluid kan evenaren van een analoge synthesizer. Elektronische muziek ging dus ook in klankkleur kouder klinken dan het analoge equivalent. Waarom denk je dat pakweg Jean Michel Jarre nu terug met analoge synthesizers optreedt? Dat is niet puur uit nostalgie maar omdat de dynamiek van de klank warmer was."    



Jullie sets bevatten ook een politiek statement via de beelden, speeches en nummers die jullie altijd draaien. Is dat een bewuste keuze?

"We steken niet onder stoelen of banken dat we socialistisch geïnspireerd zijn. Wie een lange termijn toekomstvisie heeft kan volgens ons niet anders dan socialistisch geïnspireerd zijn. Daarom stemmen we beiden ook niet langer op de SP.A. (bulderende lach). De enige nog werkelijk socialistische partij in België is de PVDA. We steken ook graag de draak met openlijke en verkapte vormen van nationalisme wat volgens ons in zijn extreemste vorm altijd leidt tot racisme. Dat gevoel van 'we are the best' of de kuddegeest, ik gruw ervan verdomme.  Hoewel we beiden Vlamingen zijn qua geboorteplaats, zien we onszelf liever als wereldburgers. Je kan oplossingen in Vlaanderen niet loskoppelen van oplossingen op wereldvlak. De engdenkendheid alléén daarvan. De menselijke tragedie is globaal.

Met spijt in het hart moet ik erkennen dat Vlamingen doorgaans minder gastvrij zijn ten overstaan van vreemdelingen, dan dat wij welkom zijn in het buitenland. De grootste gastvrijheid heb ik als Vlaming niet gevonden bij Vlamingen maar nét bij buitenlanders.

Maar daarvoor ga je natuurlijk ook niet over één nacht ijs. Vroeger werd mij bijvoorbeeld verteld dat het praktisch onmogelijk was om 'aanvaard' te worden binnen een Chinese familie. Maar ook die mythe heb ik ondertussen ontkracht. Naast de culturele verschillen zijn het vooral mensen zoals jij en ik: we lijken véél meer op elkaar dan de zaken waarin we verschillen. 


En dan dat grote neoliberale verhaal: concurrentie, vrije markt economie, flexibiliteit, enfin... de grote toverwoorden van het neoliberale discours. Denk je nu werkelijk dat de doorsnee mens er gelukkig mee is om voortdurend strijd te moeten voeren met de andere? Wie wil dit eigenlijk? De grote aandeelhouders: winst op zich is niet meer voldoende, er moet méér winst zijn. De meesten zijn enkel gestreste gevangenen binnen dit economisch spel. Je kan onmogelijk nog goedpraten dat de rijkdom van deze planeet in de macht is van zo'n kleine klasse.

Ons economisch samenlevingsmodel is vervallen tot decadentie. De westerlingen ergeren zich vaak blauw dat de 'vreemdelingen' hier komen 'profiteren' van onze sociale verworvenheden. Gemakkelijkheidshalve vergeet men natuurlijk dat historisch de rijkdom van het westen gebouwd is op kolonisatie van andere landen. Indianen vinden het bijvoorbeeld absurd dat blanken zo verzot zijn op goud want je kan het niet eten. Wie heeft er dan meer verstand is dan de vraag. Wij of de indianen wie we in reservaten stopten? 


Voor wie de laatste show niet kan bijwonen: wat zijn voor jullie de essentiële nummers die elke DJ John Solitude set kenmerken?

"Okee, ik snap al waar je naar toe wil. Teveel om op te noemen maar ik beperk mij in totaal willekeurige volgorde tot een opsomming van de obligate playlist van DJ John Solitude en The Lightman. Deze nummers zijn voor ons méér zijn dan louter muziek. We beschouwen elk van deze nummers als kunst met de grootste letter K waar we nog steeds de krop in de keel bij krijgen. Dit lijstje zal tot ad infinitum aangepast worden. Maar we vinden spijtig genoeg steeds minder waardige kandidaten."

Het is een lang lijstje. Ik wil je forceren om er één nummer uit te pikken wat alles samenvat.

"Laat het dan "Casta Diva" van Bellini in de live versie van Maria Callas zijn. Als je éénmaal perfectie hoort, is alles wat er op volgt er schatplichtig aan. Elke keer als ik het hoor moet ik mij verbijten om niet bij te huilen bij het horen van zoveel schoonheid.

Op het gevaar af snobistisch te klinken maar ik hoorde méér dan 10 versies van 'Casta Diva'. Er is maar één die dit stuk perfect kan zingen en dat is Maria Callas. 

Zelfs in een live versie zingt ze deze aartsmoeilijke aria met een ingetogen emotie die het wereldse overstijgt. Als deze wereld ons ooit een glimp gunde van perfectie dan is het volgens ons 'Casta Diva'
Het was naast 'Also Sprach Zarahustra' altijd ons openingsnummer en zo zal het ook zijn op dit laatste optreden."


Ik ken jullie al méér dan 10 jaar. Ik was verschillende keren toeschouwer. Het ontroerde en maakte mij extatisch tegelijk. Bedankt voor de hartverwarmende boodschap wat jullie het publiek en mij schonken."

"Een mooier compliment kan je ons niet geven. Bedankt."


Nog een laatste boodschap voor de laatste live show?

"Het is een privé party. Enkel de invités van de organisatoren én enkele vrienden van mij komen erin. Het optreden viel toevallig samen met een verjaardagsfeestje van twee van mijn vrienden, daarom het besloten karakter.

Spijtig genoeg is mijn 'compagnon de route' The Lightman er niet bij, maar zonder hem was de ganse route tot nu niet mogelijk geweest. Deze laatste show is dan ook opgedragen aan hem. 

Zoals gewoonlijk in zijn bijzijn start ik met het stuk 'Casta Diva' van 'Bellini' in de uitvoering van de enige die het ooit werkelijk kon zingen: Maria Callas. Het is muzikale perfectie en bijna niet van deze aarde. Het gaf ons altijd een kick om zoiets voor een fuifpubliek te draaien. Het stuk vat ook  het concept John Solitude perfect samen: het is onze anthem. Daarna kan ik met een krop in de keel aan de popshow beginnen."

The ultimate playlist van DJ John Solitude en The Lightman v1_0 (in willekeurige volgorde)

  • Casta Diva - Bellini (live versie door Maria Callas)
  • Also Sprach Zarathustra - Richard Strauss (directed by Herbert Von Karajan)
  • The Game Above My Head - Blancmange (Blancmange is één van de meest onderschatte groepen uit de jaren '80)
  • Blind Vision - Blancmange
  • Tanzmusik - Ralf & Florian (Kraftwerk blijft samen met Underworld ons stokpaardje. Het album 'The Man Machine' van Kraftwerk: geniaal. 'Computer World' van Kraftwerk is nog steeds de inspiratiebron van de huidige techno generatie)
  • Eisbär - Grauzone
  • Heroes (original version Christiane F. Soundtrack) - David Bowie
  • Suspicious Minds - Elvis Presley
  • Tinseltown In The Rain - Blue Nile
  • The Ballad Of Lucy Jordan - Marianne Faithfull (de sublieme fusie tussen Georgio Moroder's synths en het melancholische van de hese stem van Faithful: heerlijk)
  • I Feel Love - Donna Summer (de 12 inch remix van Patrick Cowley: hypnotische dansmuziek ten top)
  • I've Seen That Face Before (Libertango) - Grace Jones (zelfs na haar 60 'ste kan zij nog steeds live een show neerzetten waar veel hedendaags talent bij verbleekt)
  • This Must Be The Place - The Talking Heads (de 'intellectuele' groep van de eighties)
  • The Passenger - Iggy Pop
  • Dirty Boulevard - Lou Reed
  • Waiting for a sunny day - Bruce Springsteen
  • Thank You - Alanis Morisette
  • Love Is A Stranger - Eurythmics
  • Common People - Pulp
  • Creep - Radiohead
  • Fake Plastic Trees - Radiohead
  • Everybody Knows - Leonard Cohen
  • The End (live from the Hollywood bowl) - The Doors
  • Riders On The Storm - The Doors
  • Blauw - The Scene
  • Icon - Daan
  • Hopeloos - Will Tura
  • De Aarde - Urbanus
  • Ballad of Lucy Jordan - Marianne Faithfull
  • New York - Frank Sinatra
  • Running up that hill - Kate Bush
  • Coïtus Interruptus - Fad Gadget
  • Boy In The Bubble - Paul Simon
  • Runaway - Kayne West
  • Wish You Were Here - Pink Floyd
  • Us and Them (live from - Pink Floyd
  • Tusk - Fleetwood Mac
  • Hotel California - Gypsy Kings (ja, voor één keer is de cover beter)
  • Thunder - Ac Dc
  • Never Take Me Alive - Spear of Destiny
  • A Real Hero - College ft Cliff Martinez
  • Oh Superman - Laurie Anderson
  • Isolation - Joy Division
  • Addicted to Love (12" version) - Robert Palmer
  • Bad Moon Rising - Creedence Clearwater Revival
  • Sympathy For The Devil - The Rolling Stones
  • Alive - Josh Gabriel (om uit het venster bij te springen)
  • Sweet Caroline - Neil Diamond
  • Waiting For The Night - Depeche Mode
  • All Apologies (acoustic version) - Nirvana
  • Man in the Mirror - Michael Jackson (ja, we zijn er ons van bewust dat sommigen de studio versie 'klef' mogen vinden, maar als je zoals ik Jackson dit live zag neerzetten, dan wist je: het is zijn meest persoonlijke nummer en daarmee eindigde hij er ook mee, Jackson was waarlijk een verknipt muzikaal genie)
  • Rez - Underworld (waarschijnlijk samen met 'Cowgirl' één van de meest hypnotische technonummers ooit gemaakt)
  • 8 ball - Underworld
  • Escape Velocity - Chemical Brothers

zondag, november 11, 2012

Barack Obama; de overwinning speech 2012


"And as people have looked away in disillusionment and frustration, we know what's filled the void. The cynics, and the lobbyists, and the special interests who've turned our government into a game only they can afford to play"

Barack Obama - Speech on the Day He Announced his Run for President




De overwinningspeech van Barack Obama is zo geniaal dat we hem volledig op dit weblog moeten publiceren.

Europese politici: hieraan kan u een punt zuigen.

In tijden van toenemend racisme pleit Obama voor mededogendheid.

Het pleit voor de burgers van de USA dat zij nét hem verkozen tot werelds meest machtige man. 

Ja, er is hoop. 

Voor de vaste lezers van ons weblog: herinner u dat wij al lang voor de Obama-hype én al lang voor de eerste verkiezingtermijn een speech van Obama integraal publiceerden op dit weblog.

We voorspelden toen reeds,
nog voor hij de eerste keer werd verkozen, 

dat hij een historische president zou worden

In dezelfde grootorde van Lincoln, Roosevelt en Kennedy.

Obama is de hoop van de Verenigde Staten én de wereld na het verschrikkelijke Bush tijdperk.

De man die cynisme én de meest basale menselijke gevoelens counterde mét mededogendheid.

De man die zijn roots als migrant niet vergat.

De man die misschien teveel beloofde én te weinig realiseerde. 
Maar daar zit natuurlijk de blokkering van de Republikeinen voor véél tussen.

Barack Obama: welkom in het pantheon van de visionaire grootheden.

You are living history.

woensdag, november 07, 2012

Boodschap voor Obama


Voor Obama en de connaisseurs.

We are anonymous.
We are legion.
We are the 99 %.
Expect Us.


John Solitude supports OBAMA


Terwijl de Vlaming zich druk maakt over de NVA,
volg ik live de ganse nacht de verkiezingsuitslag in de USA.

De doorsnee Vlaming is zich meestal niet bewust,
over de enorme impact op globaal niveau,
van deze verkiezingen.

Om u een lang en complex verhaal
en de strategische toelichtingen te besparen.

Omdat ik niet naiëf ben.

Omdat het gebruikelijk cynisme,
bij deze beter achterwege blijft.

Omdat Obama het meer dan nodig heeft
in deze 'dogfight'.

Omdat de zoekmachines van Google volop draaien,
aftastend naar de publieke opinie,
op het internet.



PLEASE VOTE OBAMA
The world needs him



vrijdag, november 02, 2012

How to find an oriental girlfriend. The ultimate guide for men.

 (I'm sorry if you're speaking English. I recently published an article on this weblog in Dutch which generated a lot of traffic.  I decided to publish a follow up. This follow up article is in Dutch. If you're English speaking please use Google translate Dutch to English.)


Veel westerse mannen zijn gefascineerd door oriëntale vrouwen.

Deze fascinatie is in opera, literatuur en 
film beschreven. Denk aan 'Madame Butterfly' van Puccini (ook verfilmd), 'China Girl' de film van Abel Ferrara, 'China Girl' het popnummer van David Bowie, ...

Voor de Britten was Shangai ooit 'sin city', de Amerikaanse soldaten waren 
verslingerd  aan Vietnamese vrouwen en de Japanse 'Geisha's' blijven tot de westerse (en laat mij maar meteen zeggen verkeerd geïnterpreteerde) mannelijke verbeelding spreken.

Hoe een relatie aan te knopen met een oosterse vrouw blijft bij vele westerse mannen voor culturele misverstanden zorgen. Met een 'relatie' bedoel ik een langdurige intieme band en niet een korte seks escapade.


Hoe het te doen?

Hierna volgt uit eigen ervaring een lijstje van do's en dont's. Dit artikel is in de eerste plaats voor 
mannen bedoelt maar misschien kunnen westerse vrouwen er ook iets uit leren (de cynische glimlach hoeven westerse vrouwen en mijn ex-vriendinnen er maar bij te verzinnen).

Om misverstanden te vermijden wil ik vooraf stellen dat dit artikel geschreven is met het grootste respect naar Oosterse vrouwen toe. Het taalgebruik mag dan wel bewust vulgariseren, het is een artikel die in de eerste plaats voortkomt uit mijn levenslange fascinatie voor Oosterse vrouwen, mijn eigen pijnlijke vergissingen en finaal 'de weg' naar de vrouw van mijn dromen.


1) DO NOT. De grootste en meest voorkomende vergissing is te denken dat Japan, China, Thailand, De Filipijnen, Vietnam, Cambodia, Korea ... één grote pot nat zijn van 'Het Oosten'. De culturele verschillen tussen deze landen zijn enorm en daarmee ook de kans om met succes een relatie aan te knopen met een 'Oriental Lady'.

Thailand is waarschijnlijk het bekendste als de plaats met het grootste aantal prostituees per hoofd van de bevolking. Uw kans om er een vrouw te leren kennen die met u meewil naar het westen zijn zeer groot. De seks- en datingindustrie zorgt ngl. de bron voor ongeveer 15 tot 20 % van het nationaal inkomen.

Uw kansen om een langdurige 'gelukkige' 
relatie op te bouwen mét een Thaise: heel gering. Hoewel Thailand officieel géén prostitutie toelaat is het nog steeds DE plaats voor geile westerlingen om op zijn minst seks te hebben met een Oosterse vrouw. Pattaya en Bangkok in Thailand, Manilla in De Filipijnen, Phnom Penh in Cambodia en Ho Chin Minh City in Vietnam. Cambodia is de goedkoopste maar ook de meest gevaarlijke plaats als u uit bent op goedkope (en vaak minderjarige) prostituees.

Het grote nadeel van de seks- en datingindustrie: nogal wat westerlingen hebben de naiëve overtuiging dat Thaise vrouwen de meest geile vrouwen op deze aardbol zijn. Dat het zou ingebakken zijn in hun genen. De realiteit is dat de overgrote meerderheid van Thaise of oriëntale vrouwen in de prostitutie stappen om voor zichzelf (en soms hun kinderen) in een meer menswaardige levensstandaard te voorzien. Als westerling zal u op de volgende paradox stoten: de vrouwen in de prostitutie sector spreken meestal pover Engels en zijn in hun waarden en normen vaak 'verwesterd'. Ze beseffen héél goed wat westerse mannen opwindt en zullen dan ook Oscar-waardige acteerprestaties neerzetten. Menig naïeve man die nood heeft om te geloven trapt in deze val.

De vrouwen op het platteland kennen enkel Thais of een andere locale taal en zijn meestal niet of heel laag geschoold. 
Als westerling zal het géén enkel probleem zijn om bijvoorbeeld een Thaise, Filippijnse, Vietnamese of Cambodiaanse vrouw naar hier te lokken mits u voldoende met (financiële) zekerheid zwaait.

Start u een relatie met een vrouw die uit de prostitutie komt, 
dan is de kans op een trauma zéér groot en zal u waarschijnlijk voor de rest van uw leven met de pijnlijke vraag kampen: koos deze vrouw mij omwille van de centen of omwille van mijn persoonlijkheid? Als man zouden we graag het laatste geloven, dus raad ik de optie 'Thailand' en konsoorten volledig af als u tenminste een langdurige interessante relatie zoekt. Trouwens, voor (goedkope) prostitutie gaat u nu beter naar Cambodia want Thailand is het schamele Monaco van de Oriënt aan het worden. 


2) DO NOT. Als het nu oosterse of westerse vrouwen zijn: in essentie zijn de verschillen niet zo onoverbrugbaar. Als grote stelregel geldt dat een overgrote meerderheid van de Oosterse vrouwen mééstal traditioneler of conservatiever zijn dan geëmancipeerde westerse vrouwen. Zelfs Oosterse vrouwen die een normale job of carrière hebben naar westerse normen hanteren vaak in hun privé toch een traditioneel rollenpatroon.
Familiebanden staan in tegenstelling tot het westen nog meer voorop, gevolgd door een meer klassieke rolverdeling tussen man en vrouw. Met andere woorden: de vrouw verwacht dat een man in de inkomsten voorziet, de vrouw blijft zorgen voor het huishouden en de kinderen, zelfs al heeft ze een nieuwe job. Het westerse mythische concept van 'de nieuwe man'? Daar zou men in het oosten meestal grote amandelogen bij trekken. 

Het grote voordeel ten opzichte van een westerse 
'geëmancipeerde vrouw': het huishouden doen wordt niet als denigrerend maar als het normale rollenpatroon ervaren. De vrouw is baas in het huishouden, de man op zijn (externe) werkplaats. Ga er niet van uit dat Oosterse vrouwen enkel in het huishouden doen en kinderen opvoeden geïnteresseerd zijn. U zal van een kale kermis terugkeren met zo'n instelling. U zal uw Oriental lady in de kortste keren diep ongelukkig maken als u haar enkel ziet als een huissloof of een porno actrice.


3) DO. Ik liet de opties Thailand, De Filipijnen, Vietnam en Cambodia vallen. Dit zijn naar levensstandaard toe de armere landen van het Oosten.

Wat staat u dan wel te doen? Japan, Zuid-Korea en China: daar is het te doen. Allen zijn het DE economische grootmachten van de toekomst en de levensstandaard is er (relatief) groter dan de voornoemde landen. Een vrouw 'versieren' zal in deze landen meestal moeilijker zijn, maar de kans op een werkelijk intieme relatie is groter. Ga voor een Japanse, Chinese of Koreaanse 'lady'.



4) DO. Als u een Japanse schone aan de haak kan slaan, dan zal ik u persoonlijk komen feliciteren. Een vriend van mij slaagde erin maar het pad loopt nog steeds niet over rozen. In Japan is de levensstandaard groter dan in China en Korea MAAR Japan is een zeer sterke gesloten cultuur.
Met andere woorden: als u géén Japans spreekt, niet heel sterk bent vertrouwd met Japanse cultuur of geen bijna bovenmenselijke inspanning wilt leveren om u eigen te maken met Japanse cultuur 
dan behoort u tot de uitzonderingen als u een Japanse vrouw kunt veroveren. 

Zelfs als u erin slaagt een Japanse vrouw te veroveren, dan is de kans zeer groot dat u voor de familie nog steeds als een buitenstaander of een 'Gaijin' wordt omschreven. 'Gaijin' heeft niet enkel de letterlijke vertaling van 'vreemdeling' maar heeft ook een pejoratieve bijklank. De verdoken betekenis van 'Gaijin' is: 'U hoort er niet werkelijk bij.', zelfs niet als u een Japanse vrouw huwt. U blijft dus voor de familie levenslang 'Gaijin'. De buitenstaander.

De oplossing van het vraagstuk is CHINA.



5) DO. China is historisch en in tegenstelling tot Japan een minder 'wreed' land (als we het tenminste niet over Mao hebben). Terwijl Japan historisch voornamelijk op verovering gericht was, probeerde China voornamelijk hun eigen land te vrijwaren tegen aanvallen van buitenaf. Voornamelijk de puriteinse Britten gebruikten het historisch als hun lusthof (Shangai). Ook de Japanners vielen binnen.

De meeste westerlingen zijn vertrouwd met China via de Chinese restaurants. Het is 
een illusie om te denken dat u hier in de Chinese restaurants authentieke Chinese keuken proeft. Als goede 'commercanten' hebben de Chinesen ingespeeld op de westerse smaak en hun keuken aangepast naar westerse normen. De werkelijke kracht van de Chinesen is hun aanpassingsvermogen wanneer ze in andere culturen verblijven, terwijl ze tegelijk hun eigen cultuur en gebruiken sterk kunnen bewaren. 

Authentieke Chinese keuken is volledig anders dan de verwesterde variant. Zo bestaat er bijvoorbeeld in China zelfs géén zoetzure 
saus.

MAAR de Chinese vrouwen zijn minstens even mooi of zelfs mooier (enfin, smaken verschillen) dan Thaise of Filipijnse 
vrouwen en vooral de jongere generatie staat méér open naar het westen.

In tegenstelling tot pakweg Thailand en de Filippijnen is 
prostititutie er niet zo wijd verspreid EN wat nog interessanter is en in tegenstelling tot Japan: als u huwt met een Chinese wordt u door de familie als één van hen aanzien. Zeer traditionele families zullen een relatie tussen een westerling en een Chinese vrouw ontraden of proberen te voorkomen. Gematigd traditionele families hebben bij oorsprong hun reserves tegen 'mixed' relaties maar éénmaal gehuwd bent u voor hén Chinees. 

Een enorm en wereldverspreid netwerk gaat voor u open !!!


6) DO. Westerlingen denken vaak dat de geschiedenis niet verder gaat dan Griekenland of Egypte. De Oriënt, in het bijzonder Japan en China hebben een zeer rijke en fascinerende cultuurgeschiedenis, waarbij westerlingen verbleken. Socrates de oorsprong van de filosofie? Een Chinees zal er eens hartelijk om  lachen. Verdiep u in het Confucianisme en Taoisme.


7) DO. De Fransen denken nog steeds dat ze op hun eentje de culinaire keuken bedachten. De realiteit is dat het eten in Azië meestal gezonder is dan de westerse keuken, vaak ook verfijnder en met meer respect voor het behoud van smaken in de ingrediënten. Ook meer gevarieerd als u tenminste tot de betere klasse behoort, U houdt bij voorkeur wel van rijst en noedels en deinst er niet voor terug om ook oa schorpioenen, spinnen, diverse insecten, schildpadden en honden op te eten. 

In tegenstelling tot wat u denkt eten de Chinesen ook aardappelen en kennen ze tegenwoordig ook Mc Donalds en Kentucky Fried Chicken.



8) DO NOT. Chinese, Japanse of Koreaanse vrouwen zijn over het algemeen totaal niet te vergelijken met de vrouwen uit de seksindustrie van Thailand, De Filipijnen, Vietnam of Cambodia.

Japan heeft wel een meer geliberaliseerde houding ten overstaan van seksualiteit, terwijl China conservatiever is. In China is prostitutie bij wet verboden al komt het wel voor in voornamelijk verwesterde steden zoals Hong Kong en Macau. Japan ontwikkelde als reactie op een sterk geregulariseerde samenleving allerlei 'afwijkende' vormen van seksualiteit zoals sadomasochisme en 'bukake'. Sommige 'animes' hebben een sterk seksueel getinte ondergrond.

Freud zou een leven lang nodig hebben om de seksualiteit in Japan te doorgronden. In China is seksualiteit minder nadrukkelijk aanwezig in de cultuur. Door de kolonisatie van Engeland is Shangai wel in het verleden uitgegroeid tot een 'city of sin'.



9) DO. Ik ben een atheïst maar mocht ik één levensbeschouwing moeten uitkiezen dan geef ik de voorkeur aan het Boeddhisme. Het is zonder twijfel de minst wreedaardige levensovertuiging. In China wordt het Boeddhisme wel degelijk gedoogd. Het Tibet-vraagstuk gaat voornamelijk over territorium én niet over de Boeddhistische levensbeschouwing (zoals de westerlingen vaak denken). 

Ook het katholicisme heeft een sterke opgang gemaakt in China, waardoor de kloof kleiner wordt met de doorsnee conservatieve Vlaming.
Voor de echte linkse rakkers onder u: het politiek systeem in China is nog steeds het communisme.


10) DO. Waar wacht u als Vlaming met een droom van een oriëntaalse schone nog op? 

Als u deze zoektocht werkelijk 'au serieux' neemt dan maakt u géén gebruik van datingsites of de seksindustrie maar gaat u wel regelmatig eten in een bij voorkeur klein Chinees restaurant. Bouw vertrouwen op met het personeel en de eigenaars. In China is het bijna onvoorstelbaar dat mensen alleen eten, dus zal u na meerdere bezoeken wel eens de vraag krijgen of u geen partner hebt. Laat op een diplomatische manier doorschemeren dat u geïnteresseerd bent in Oosterse cultuur en Oosterse vrouwen. Chinese restaurantuitbaters hebben een gigantisch netwerk én als men u een waardige en beleefde klant acht, dan kan u via via in contact treden met een Oosterse 'lady'. Een 'introductie' in het milieu is onontbeerlijk. Een rechtstreekse aanpak bij Chinese vrouwen leidt er meestal toe dat ze gereserveerd en beleefd afwijzend zullen reageren. 

Als u echter het vertrouwen kan winnen van één Chinees, dan gaat de oriëntaalse wereld pas echt voor u open.


11) DO NOT. Praat in uw e-mails en internetverkeer NIET over politiek. De Communistische Chinese Partij controleert het internet en dus ook individuele uitwisselingen met buitenlanders. Ik kan dit uit eigen ervaring onderschrijven: e-mails kunnen worden onderschept en kritiek op de Communistische Partij kan als subversief worden gezien. 

Bewaar politieke discussies voor face-to-face gesprekken.


12) DO. Mijn persoonlijke ervaring wijst uit dat een Chinese vrouw meestal héél beleefd, respectvol, elegant, geduldig, traditioneler en conservatiever is dan menig westerse vrouw. Chinesen drukken mij ook op het hart dat een Chinese vrouw 'loyaler' is dan een westerse vrouw. 


Hoewel de emancipatie van de vrouw ook opgang maakt in China, heeft men er minder last van de feministen. U weet wel; die manwijven die aan geen vent raken of één slechte ervaring veralgemenen.
Ja, de feministen die rechtop willen pissen én een man willen laten hurken. Ja, de feministen die niet willen dat een man nog man is en de westerse man in een identiteitscrisis storten. 


Ja, in China mag u als man nog man zijn: sake en bier drinken, thuiskomen en verwachten dat het eten klaar is, ... uw Chinese vrouw zal het allemaal met liefde en toewijding doen op voorwaarde dat u zorgt voor brood op de tafel. Chinese vrouwen zijn echter baas in het huishouden: ga hen niet vertellen hoe te koken of hoe het huis te poetsen. Meer én meer bestaat het Chinese huishouden ook uit tweeverdieners, waardoor ze hoogst waarschijnlijk binnenkort met hetzelfde aantal hoge relatiecrisissen te maken krijgen als het westen. 

De traditionele conservatieve Chinese vrouw zal u levenslang beminnen als u tenminste haar ook respecteert. Door de toegenomen handel met China én de intrede van het westen is vooral de jongere generatie méér nieuwsgierig geworden naar westerse mannen.


13) DO. Dit is uw moment als man om de westerse vrouw een hak te zetten. Mannen: verweert u tegen de feministen en durf nog man te zijn. De Oosterse schonen van China laten het geloof in het beloofde land bestaan.

Bon, en dan als afsluiter waarschijnlijk de hamvraag voor mannen: 

Is seks met een Oriëntaalse Lady dan werkelijk zoveel opwindender dan met de gemiddelde westerse vrouw? 

Ik kan daar kort op antwoorden naar de westerse vrouw: YOU WERE NEVER EVEN CLOSE HONEY.