In de aanloop naar de verkiezingen

"Armoede en de zwakkeren in onze maatschappij zijn al twintig jaar geen prioriteit. Af en toe is er een kleine verhoging van sociale minima, maar dat valt in het niets bij de cadeaus die de rijken hebben gekregen."

"Ik spaar mijn partij niet. De SP.A. moet dringend een bocht maken en terugkeren naar haar corebusiness. We moeten ons niet afkeren van de middenklasse maar dienen toch de prioriteit bij de zwakkeren te leggen."

"Uit onderzoek van professor Jan Vranken van de universiteit Antwerpen is gebleken dat twee derde van onze armen niet activeerbaar is. Dat gaat om bejaarden, zieken of mensen met psychologische problemen."

- Jan Béghin - Brussels SP-A Parlementslid in "De schande van een rijk land"

Het konden uitspraken zijn van een extreem-linkse partij.
Het konden uitspraken zijn van zij die als dissidenten werden beschouwd.
Het konden uitspraken zijn van zij die het laatste decennia grote vraagtekens plaatsten bij de SP.A

Het konden uitspraken zijn van zij die hun gezond verstand,
stevig gefixeerd en verankerd in de werkelijkheid én tegen de stroom in blijven behouden.

Want een samenleving die in decadentie, escapisme en ontkenning vervalt,
is finaal zelfdestructief en op de rand van de waanzin.

Ik geloof dat zij die vooral na- of goedpraten,
geen experimenten in de sociale psychologie kennen.

Ik geloof dat zij die zich confirmeren,
omdat ze verlangen naar macht,
geen waardige machtshebbers zijn.

Ik geloof dat zij die enkel zeggen,
wat mensen willen horen,
geen waardige machtshebbers zijn.

Ik geloof in de kracht van dissidenten,
omdat ze durven zeggen dat de keizer geen kleren draagt.

Ik geloof in de kracht van jongeren om hun creativiteit,
verbeeldingskracht, hun onderzoekend vermogen,
hun opstandig- en weerbarstigheid.

Ik geloof in de kracht van jonge politici.
En ik geloof niet dat politici vooral ouder maar vooral jonger moeten worden.

Ik geloof dat zij die de jongeren niet begrijpen, geen plaats hebben,
noch als opvoeders, noch in de politiek, noch in het onderwijs.

Ik geloof niet in het principe van de vervuiler betaald.

Ik geloof omdat ik schrijf,
wat lezers herkennen, boeit, ontroert, nieuwsgierig maakt,
tegen de borst stuit of ontzet, dat dit weblog,
méér dan 16.000 'hits' sinds zijn ontstaan kent.

Ik geloof in de intimici die mij omringen en informeren,
omdat ze uit alle lagen van de samenleving komen.

En ik geloof, nee, ik weet,
dat er véél Lone Rangers zijn.

We zijn met velen en we willen verandering.

YIHAA

Fortis in solden

FORTIS IN SOLDEN

http://www.tijd.be/beurzen/60011766?ret=graph

Van alle tijden

Het is van alle tijden: de oudere generatie,
bekeek de jongeren met argusogen.

Men wist ook vaak niet, wat hen bezielde.

Enkele romantische filosofen betoogden,
dat jongeren werden gecorrumpeerd
door de oudere generaties.

Door anderen te overtuigen van de eigen denkbeelden, behoudt men de justificatie ervan.

Justificatie van de keuzes die de opvoeders maakten,
'de werkelijkheid' of tenminste hoe zij het ervaarden.

Maar 'de werkelijkheid' liet zich nooit vatten,
in alles omvattende en vaak verstarde denkbeelden.

Aan de jongeren die dit meelezen,
de velen die wij als mens hebben ontmoet,
kan ik maar één ding zeggen.

Laat jullie van niets anders overtuigen:
de oudere generatie is jullie maar één ding schuldig,
hun diepste verontschuldigingen.

Het internet is jullie meest waardevolle communicatiemiddel: de hackers
jullie bondgenoten tot vrijheid van informatie.

Communiceer buiten de geijkte kanalen
en kraak alle servers.

En wapen u vooral tegen de beerput die bovenkomt,
van die zogenaamde oudere en wijzere generatie.

Die jullie in de 1ste plaats, vooral véél hebben wijsgemaakt,
maar vooral en eerst en vooral,
zichzelf te justifiëren.

Links, rechts en averechts

"In the name of the society itself,
against those aspects of the society,
which are unfaithful to it's own self-image."

Albert Camus - 'l Homme Révolté

Bijtijds vragen mensen aan één van ons,
waarom wij niet in de politiek gaan?

Dit zijn de voorwaarden:
de ridders zijn deze nacht tot een besluittekst zonder amendementen gekomen.


a) de onmiddelijke afschaffing van de kiesdrempel (hoe méér fragmentering van de macht; hoe meer splinterpartijen en dissidenten hoe beter: dat is de ware democratie)

b) het linken van het aantal verkozenen aan het effectieve aantal behaalde (partij)stemmen
(maw blanco- en ongeldige stemmen betekent letterlijk geen verkozenen én lege zitjes:
dat is de ware democratie)

c) complete opheffing van het bankgeheim (wie niets te verbergen heeft; die heeft ook niets te vrezen: dat is de ware democratie)

d) alle partijen evenveel zendtijd én toegang tot de media (grote en kleine partijen starten bij elke verkiezingsronde steeds wéér op gelijke voet; de stemmen moet je dus steeds weer opnieuw verdienen: dat is de ware democratie)

f) de bevolking heeft recht op de leiders dat het verdiend,
(zelfs al is het een clown, een nar of een fascist: dat is de ware democratie)

g) weg met de koningshuizen, leve de republiek (Van Rossem mocht dan wél een clown en een
gangster zijn: tijdens een eedaflegging 'Vive La République' roepen, dat was zijn verkiezing
méér dan waard; socialisten en liberalen die 'Vive Le Roi' roepen op een eedaflegging
die weten niet waarvoor ze staan: dat is de ware democratie)

e) weg met de multinationals;
(terug naar de ambachten: dat is de ware democratie)

Zijn wij nu links, rechts, averechts, anarchisten, postmodernisten,
rood, groen, blauw, appelblauwzeegroen of satirici?

Bwah nee: wij zijn de nieuwe generatie,
die schoon genoeg hebben van belegen partijpolitiek.

We hebben er de gevolgen van gezien:
weg ermee; ça pu, c'est pourri.

Leve de mensen;
weg met alle partijen.

Wij zijn de echte progressieven;
en wij zijn voor echte verandering.

Verkiezingen

"Anthierens noemde “ergernis” zijn “eerste natuur” en het inspireerde hem tot veel van zijn stukken en meningen. In een barokke stijl schopte hij genadeloos tegen allerlei heilige huisjes, zoals de monarchie, de Kerk en het establishment. Samen met Louis De Lentdecker en Maurice De Wilde wordt hij als de “Grote Drie” van de Vlaamse kritische journalistiek gezien." - Uit Wikipedia
__

De Fortis-deal stevent op een goedkeuring af, waarbij ook de 'nieuwe' aandeelhouders stemrecht krijgen. Lees: de 'nieuwe' aandeelhouders bestaan vnl. uit speculanten die gokken op een snelle meerwaarde (en ook de hefboomfondsinvesteerders wilden nog iets van hun geld terug zien).

De boodschap is: koop Fortis nu aan de symbolische uitverkoopwaarde van € 1 ...
maar verkoop daarna snel voor er nieuwe lijken uit de kast vallen.

__

Caroline Gennez stelde,
dat ze zich bij de SP.A niet bezig hielden met indrukken.

Ik vroeg mij af of ze dat ook dacht,
wanneer uitlekte dat kameraden van de PS,
een 'sightseeing' studiereisje naar de USA boekten.

Laat ons kort zijn: je kunt als politicus niets anders,
dan COMPLEET STOMPZINNIG zijn om zoiets te flikken,
of je jezelf nu liberaal, socialist, christen-democraat, groen of bruin noemt.

Om zoiets te doen moet je je inderdaad niets aantrekken,
van de indrukken wat zoiets kan creëren.

Wanneer het land in een diepe economische crisis verzakt, dan ga je gezellig op kosten van de gemeenschap op 'sightseeing' reis ... nog vlug voor de ganse boel naar zijn moer gaat.

Het toont ook de macht van de media en het medium televisie. Voortreffelijke montage: een paar 'candid camera' kiekjes van PS-politici, die zich vergapen aan The Golden Gate-brug, daarna een shot van een 'verbroederende' Happart.

Om ziek van te worden.

Daarna de opsomming van het kostenplaatje,
gevolgd door de cynische mededeling dat ook de echtgenotes mee mochten op studiereis.

En waarom ook niet nonkel George en tante Josephine, begôt?

De genadeklap voor de PS: het gebeurde in enkele luttele minuten op 'prime television'.
Het zou de voorstanders van een Vlaamse republiek nog een pak meer stemmen opleveren.

En uiteraard zouden de PS-adepten het geheel ontkennen, minimaliseren of zich in het ergste geval zelfs totaal niet bewust zijn, waardoor al die commotie ontstond.

Tiens, tiens: mais alors?

Of hoe was het mogelijk dat burgers aanstoot konden nemen over de berichtgeving van gouden handdrukken voor drie bestuurders van Fortis -waarvan één die enkele maanden in dienst was.
En één die -noblesse oblige- besloot, dat naast een pensioenbonus, de ook nog eens voorziene riante ontslagsom niet hoefde.

Ga zoiets gaan verkopen aan de man op straat.
Hoe decadent hoefde het nog te worden?

In elk geval NOG MEER tot er geen plaats en geen licht meer was voor meer
of tot er verdomme verandering in kwam. -dixit Samuel Beckett.

Wanneer komt er een einde aan die waanzin?

De verkiezingen waren in aantocht: het traditionele stoelendansritueel met héél wat billengeklets,
wat nu zowaar op een scéne uit Thomas Vinterbergs 'Festen' begon te lijken.

De partijen herinnerden zich terug hun kleuren -al hadden sommigen daar wat meer moeite mee dan anderen.

De VLD hoefde zich niet veel te herinneren (ze drukten er de notionele interesten door), de SP.A zat met een zware identiteitscrisis (het was dan ook een reactionaire partij geworden en meer dan de helft van hun kiezerspubliek verdween richting Vlaams Belang of Dedecker), GROEN had overschot van gelijk door te blijven roepen dat we onmogelijk op hetzelfde élan konden doorgaan, DEDECKER en VLAAMS BELANG deden waar ze goed in waren: op een volkse manier communiceren (ongeacht of zij nu wel dan niet het beste voor hadden met 'het volk'; ze bleven de sterkste communicatoren en tot spijt van wie het benijd -ze konden het sterkst intappen op wat het gros dacht van het burgerlijk klootjesvolk der Vlamingen).

Maar ook de overheidsinstellingen gingen serieus uit de bocht.

- Scheiding der machten? Iets wat je de scholieren leert.
- Belastinginning? België belandde op het grijze zone lijstje van de OESO. En wie snel en braaf via Tax-On-Web zijn belastingsaangifte aandiende, kreeg het overschot dit jaar nog wat later terug.
- De toezichtsorganen op het bankwezen? Het nut ervan is méér dan bewezen na Kaupthing en Fortis.
- (Poker)gokwoede? De Nationale Loterij moedigde zelf gokgedrag aan, mits een spervuur van krasbiljetten en superloterijen. Pikant detail: vanaf september zou de Nationale Loterij zelf online gokspelen organiseren -benieuwd waar die 'sociale controle', het argument van de Kansspelcommissie- dan blijft (wat er in de 1ste plaats ook al nooit was in de krantenwinkels of casino's).

__

Ik nam ooit jongeren mee naar een gemeenteraad:
ik wou hen het democratisch besluitvormingsproces tonen.

Ze kregen platvloersheid van het laagste allooi te zien.
Politici die elkaar professioneel én persoonlijk tekeer gingen.
Die op beschaafde wijze met elkaar de vloer aanveegden.

Eén jongere vroeg mij in verwarring: 'Op wie moet ik nu stemmen?'
Ik vroeg: 'Met wie van hen zou je nog willen spreken?'

Hij zei "geen één" en daarmee was alles gezegd. Ik kon hem geen ongelijk geven.

Maar, géén nood; in hetzelfde nieuwsbericht werd volgens een recent onderzoek ook nog vermeld dat uit een bevraging bleek dat de burgers 'gelukkig' waren.

Wellicht even gelukkig, als de burgers uit het visionaire werk 'Brave New World' van Aldous Huxley. Eindeloos in slaap gewiegd met de reclameblokken op VTM en met een stevige dosis anti-depressiva en de nieuwe reclamefolders op schoot.