Muziektrack van de dag:
"I wanna be like you" - Louis Prima and his band
"Oh, oobee doo
I wanna be like you
I wanna walk like you
Talk like you, too
You'll see it's true
An ape like me
Can learn to be human too."
Mijn lezers kennen mij als de cynische verslaggever van dingen des mensen. Een verbitterd (ex)-romanticus die het sprookje van Sneeuwwitje gaandeweg inwisselde voor Histoire d’O.
Dat Walt Disney oerconservatief was, staat buiten discussie. Kwaadtongen beweren zelfs dat “good old Walt” een pederast of op zijn minst een “closet homosexual” was.
Zelf noemde ik de Walt ooit een seriemoordenaar: generaties vulde hij met traditionele moraal én torenhoog gegrepen idealen. Mannen ontdekten gaandeweg dat vrouwen géén prinsessen waren, hoewel ze vaak erop stonden zo behandeld te worden… just for the sake of it. Vrouwen zochten tevergeefs naar de ridder op het witte paard. We hebben een leven lang nodig om van Disney beeldcultuur af te kicken. Ondertussen sidderden de witte gordijnen vrolijk onder huishoudelijk geweld en de oorlog van de seksen.
Dus ging ik om mijn beklag te maken naar het hol van de leeuw: ‘The Magic Kingdom”, Eurodisney in Parijs, om te aanschouwen wat er overgebleven was van "that good old magic".
Een arrangement van drie dagen met twee overnachtingen in een Disney “resort”: The Sequoia Lodge (afbeelding rechts) moest volstaan.
De Walt sloeg al meteen bij de ontvangst keihard toe: in The Sequoia Lodge Resort werd ik welkom geheten door “park rangers” in vol ornaat. Het aardetinten interieur en de omgeving wasemde de sfeer uit van een Amerikaans natuurpark, inclusief aangeplante mastodonte dennenbomen die het hotel omringen.
Elk “Disney resort” is volledig gethematiseerd: zo is het “Disney Hotel” een ode aan het Victoriaans tijdperk, "Newport Bay" is een replica van de Amerikaanse Oostkust, "Santa Fe" een pueblo in New Mexico (weliswaar zonder grensposten, border police en uitgemergelde migranten), New York Resort is de stek van Big Apples met heimwee…
Vanaf de ontvangst verloopt alles met een zelden geziene efficiëntie. Ik krijg twee magnetische kaarten: één voor de hotelkamer en één voor “The Magic Kingdom” wat bestaat uit vijf parken: Fantasy-, Adventure-, Frontier- en Discoveryland en de Walt Disney Studio’s. En met gethematiseerd bedoel ik niet wat decorstukjes die in allerijl zijn neergezet: attracties, costumage van de staff, catering, fauna en flora zijn volledig “in sync” met het thema.
Wie met een cowboy complex rondloopt voelt zich meteen thuis in Frontierland (inclusief o.a. Mississippi riverboat, goudzoekersrit met op hol geslagen mijnwagentjes in Big Thunder Mountain en authentieke stoomtrein).
Astronauten trekken naar Discoveryland (voor o.a. een zeer indrukwekkende rollercoaster ruimtereis in The Space
Mountain –niet voor hartpatiënten, en dat is zelfs géén overstatement), met laserpistolen spelen in Buzz Lightyears Laser Blast of een briljante Star Wars simulatie met een kloon die u meeneemt op zijn "maiden trip."
Peter Pan complicaties zijn perfect te behandelen in Fantasyland (gelieve u te wenden tot Peter Pan’s droomvlucht of het "bigger than life" Assepoester kasteel).
Dat Walt Disney oerconservatief was, staat buiten discussie. Kwaadtongen beweren zelfs dat “good old Walt” een pederast of op zijn minst een “closet homosexual” was.
Zelf noemde ik de Walt ooit een seriemoordenaar: generaties vulde hij met traditionele moraal én torenhoog gegrepen idealen. Mannen ontdekten gaandeweg dat vrouwen géén prinsessen waren, hoewel ze vaak erop stonden zo behandeld te worden… just for the sake of it. Vrouwen zochten tevergeefs naar de ridder op het witte paard. We hebben een leven lang nodig om van Disney beeldcultuur af te kicken. Ondertussen sidderden de witte gordijnen vrolijk onder huishoudelijk geweld en de oorlog van de seksen.
Dus ging ik om mijn beklag te maken naar het hol van de leeuw: ‘The Magic Kingdom”, Eurodisney in Parijs, om te aanschouwen wat er overgebleven was van "that good old magic".
Een arrangement van drie dagen met twee overnachtingen in een Disney “resort”: The Sequoia Lodge (afbeelding rechts) moest volstaan.
De Walt sloeg al meteen bij de ontvangst keihard toe: in The Sequoia Lodge Resort werd ik welkom geheten door “park rangers” in vol ornaat. Het aardetinten interieur en de omgeving wasemde de sfeer uit van een Amerikaans natuurpark, inclusief aangeplante mastodonte dennenbomen die het hotel omringen.
Elk “Disney resort” is volledig gethematiseerd: zo is het “Disney Hotel” een ode aan het Victoriaans tijdperk, "Newport Bay" is een replica van de Amerikaanse Oostkust, "Santa Fe" een pueblo in New Mexico (weliswaar zonder grensposten, border police en uitgemergelde migranten), New York Resort is de stek van Big Apples met heimwee…
Vanaf de ontvangst verloopt alles met een zelden geziene efficiëntie. Ik krijg twee magnetische kaarten: één voor de hotelkamer en één voor “The Magic Kingdom” wat bestaat uit vijf parken: Fantasy-, Adventure-, Frontier- en Discoveryland en de Walt Disney Studio’s. En met gethematiseerd bedoel ik niet wat decorstukjes die in allerijl zijn neergezet: attracties, costumage van de staff, catering, fauna en flora zijn volledig “in sync” met het thema.Wie met een cowboy complex rondloopt voelt zich meteen thuis in Frontierland (inclusief o.a. Mississippi riverboat, goudzoekersrit met op hol geslagen mijnwagentjes in Big Thunder Mountain en authentieke stoomtrein).
Astronauten trekken naar Discoveryland (voor o.a. een zeer indrukwekkende rollercoaster ruimtereis in The Space
Mountain –niet voor hartpatiënten, en dat is zelfs géén overstatement), met laserpistolen spelen in Buzz Lightyears Laser Blast of een briljante Star Wars simulatie met een kloon die u meeneemt op zijn "maiden trip."Peter Pan complicaties zijn perfect te behandelen in Fantasyland (gelieve u te wenden tot Peter Pan’s droomvlucht of het "bigger than life" Assepoester kasteel).
Was u liever Mowgli gebleven uit The Jungle Book, hebt u Indiana Jones of Pirates Of The Caribean aspiraties: rep u naar Adventureland. Louis Prima’s ‘I wanna be like you’ brengt u meteen in de stemming, terwijl u door het tropische regenwoud loopt.
Een Hollywood-complex? Het Disney Studio park is uw ding: in Armageddon wordt u ruimteschip getroffen door meteoren, in Aerosmiths rock coaster suist u met Walk This Way op het audiosysteem IN de wagentjes door loopings en kurketrekkers.
Wie overnacht in een Disney resort krijgt onmisbare privileges: de magnetische kaart is goed voor een onbeperkt aantal ‘Fastline’ tickets. De lange wachtrijen aan de populairste attracties worden hierdoor gereduceerd tot 1/3 of minder van de normale wachttijd. Je krijgt bijna een schuldgevoel t.o.v. de dagjestoeristen die veroordeeld zijn tot wachtrijen van een half uur tot in extreme gevallen negentig minuten voor de populairste attracties. Maar… ik kan u garanderen, dat went.
Kijk, het zit zo: de 1ste dag probeerde ik nog te weerstaan onder het mompelen van de mantra "It’s all fake." maar tegen de 2de dag had Disney mij volledig bij de ballen.
Ik betrapte mijzelf erop mij kostelijk te amuseren terwijl ik in de rol van "space ranger" met een laserpistool zwaaide in Buzz Lightyears Laser Blast om de aardbol te verdedigen tegen Zurg, of door een Black Hole verdween in The Space Mountain, als een goudzoeker de verschrikkingen van Big Thunder Mountain trotseerde of mijzelf na wilde avonturen op een voortreffelijke, op houtskool gebakken T-bone steak in The Golden Nugget saloon trakteerde.
Drie dagen Disney bracht mij zelfs zover dat ik op de 2de dag een echte Stetson-cowboy hoed (Made in USA) aanschafte en door het park paradeerde als The Lone Ranger. Een kind kwam zelfs op mij af om te vragen als ik “Woody” (het gelijknamige karakter uit “Toy Story”) was. Waarop ik repliceerde: “I sure am.”
Ik heb die Stetson hoed niet meer afgenomen, zelfs toen ik op de stagecoach (eh, de bus) wachtte in Oostende.
Zijn er dan géén kanttekeningen bij een bezoek aan The Magic Kingdom?
Natuurlijk is dit een zeer welgeoliede multinational money making machine.
Drie dagen Disney bracht mij zelfs zover dat ik op de 2de dag een echte Stetson-cowboy hoed (Made in USA) aanschafte en door het park paradeerde als The Lone Ranger. Een kind kwam zelfs op mij af om te vragen als ik “Woody” (het gelijknamige karakter uit “Toy Story”) was. Waarop ik repliceerde: “I sure am.”
Ik heb die Stetson hoed niet meer afgenomen, zelfs toen ik op de stagecoach (eh, de bus) wachtte in Oostende.
Zijn er dan géén kanttekeningen bij een bezoek aan The Magic Kingdom?
Natuurlijk is dit een zeer welgeoliede multinational money making machine.
De arrangementprijzen (twee overnachtingen in een Disney resort en drie dagen ongelimiteerde toegang tot de parken, inclusief Fast Pass privelege) zijn relatief democratisch in verhouding tot de “eye candy” maar de catering en merchandising in de parken zijn de echte “moneygrabbers”:
- 50 cl frisdrank: 2.70 €
- één bol ijskreem: 2.45 €
- één giant Hotdog: 4,75 €
- fastfood menu: 10,99 €
- pluchen Mickey Mouse (Made in China): 15 €
Maar de ganse Disney entourage is erop gericht u dat te laten vergeten én ze slagen daar bovendien wonderwel in.
Waart de geest van Disney nog steeds door de parken? Kunt u er magie vinden?
Is Eurodisney een werk van entertainment perfectie dat als géén ander het kind in uzelf terug kan bovenhalen?
Affirmatief. Ik ben schuldig edelachtbare. I ENJOYED EVERY MINUTE OF IT.
Maar ook zelfironie is de makers van het park niet vreemd, getuige de niet te missen openingsceremonie, elke morgen om 10u van het Walt Disney Studio park: de bezoekers worden eerst verzameld in een gigantische replica van een fifties Hollywood neon set.
- 50 cl frisdrank: 2.70 €
- één bol ijskreem: 2.45 €
- één giant Hotdog: 4,75 €
- fastfood menu: 10,99 €
- pluchen Mickey Mouse (Made in China): 15 €
Maar de ganse Disney entourage is erop gericht u dat te laten vergeten én ze slagen daar bovendien wonderwel in.
Waart de geest van Disney nog steeds door de parken? Kunt u er magie vinden?
Is Eurodisney een werk van entertainment perfectie dat als géén ander het kind in uzelf terug kan bovenhalen?
Affirmatief. Ik ben schuldig edelachtbare. I ENJOYED EVERY MINUTE OF IT.
Maar ook zelfironie is de makers van het park niet vreemd, getuige de niet te missen openingsceremonie, elke morgen om 10u van het Walt Disney Studio park: de bezoekers worden eerst verzameld in een gigantische replica van een fifties Hollywood neon set.
De lichten doven, de onzichtbare ceremoniemeester start zijn intro:
‘Spotlight on…, camera…, sound…, cast members ready, 3 … 2 … 1 … ACTION!’ , waarop de toegangsdeuren openzwaaien.
‘Spotlight on…, camera…, sound…, cast members ready, 3 … 2 … 1 … ACTION!’ , waarop de toegangsdeuren openzwaaien.
Zodra u The Magic Kingdom betreedt bent u "On set", het personeel is een "cast member".
Als perfectie niet van deze wereld is, well at least at Eurodisney they did a great job faking it.
Als perfectie niet van deze wereld is, well at least at Eurodisney they did a great job faking it.
