'- Where we going, man?
- I don't know, but we got to go.'
- I don't know, but we got to go.'
uit 'On the road' van Jack Kerouac
Het universum vergastte ons bij wijlen op een samenloop van omstandigheden, waarbij zelfs de rationele mens knipperoogde.
07u30 p.m.
Een organisator van studentenfuiven, mij niet onbekend, belt mij op.
Of ik niet “om één uur voor een paar uur kan draaien?”
De voorziene dj kon niet van de verboden vruchten afblijven en is spoorloos verdwenen.
Dergelijke verhalen noopten mij niet langer tot een verraste reactie.
Een déjà vu zet in.
In deze tijd en dag, kende ik hierop nog slechts één respons:
ik dreef de vraagprijs op.
01u00 a.m.
De zaal is volgelopen met verwende studenten, die de 2de zit op kosten van hun ouders met een feestje inzetten.
07u30 p.m.
Een organisator van studentenfuiven, mij niet onbekend, belt mij op.
Of ik niet “om één uur voor een paar uur kan draaien?”
De voorziene dj kon niet van de verboden vruchten afblijven en is spoorloos verdwenen.
Dergelijke verhalen noopten mij niet langer tot een verraste reactie.
Een déjà vu zet in.
In deze tijd en dag, kende ik hierop nog slechts één respons:
ik dreef de vraagprijs op.
01u00 a.m.
De zaal is volgelopen met verwende studenten, die de 2de zit op kosten van hun ouders met een feestje inzetten.
Angstzweet breekt mij uit, 'comme 'd habitude' in plaatsen, waar er vooral teveel mensen zijn.
Déjà vu.
Ik denk aan mijn gage, het heeft het effect van een tranquilizer.
Mijn loyale lichtman en chauffeur start de inderhaast opgenomen nieuwe introjingle:
‘Please welcome, someone who will fuck up your mind and will take pleasure by doing so.
Especially if you are a good looking lady, fresh as the blossom of an appletree.
May we introduce to you, a shy fellow, a man with passion, a perverted mind.
Please welcome, DJ John Solitude.’
Terwijl ik de nieuwe introjingle aanhoor, denk ik bij mijzelf:
"Know thyself - and thou shall know all the mysteries of the gods and of the universe."
Wie de route van de zelfexploratie neemt, bedekt best de spiegels.
Gezichten van ex-geliefden doemen op.
Het onvermogen om in hun verlangens te voldoen en vice versa.
Het uitputtende gevecht om territorium,
de mentale uithoudingsstrijd,
de ontkenning,
tot de hoop finaal is geschift.
Déjà vu.
Ik observeer de zaal terwijl de extatische opener op volle p.a.-kracht inzet:
‘Without you’ (John O Callagan remix) van Dogzilla.
Prille twintigermeisjes beginnen te kronkelen in de slangenput. Eén heft haar armen naar het gespante, haar stijl lang haar spat als een rozet over haar glanzende schouders.
De geur van seksualiteit dampt op uit de golvende lijven.
De lichtman drukt op de rookmachine, de massa klit samen tot één witte liquide massa.
Ik garandeer de voortplanting.
04u00 a.m.
De organisator knipoogt naar mij: enkele medewerkers met teveel geld hebben een pokerwedstrijd opgezet met een setje aangekocht in Blokker.
Mijn loyale lichtman en chauffeur start de inderhaast opgenomen nieuwe introjingle:
‘Please welcome, someone who will fuck up your mind and will take pleasure by doing so.
Especially if you are a good looking lady, fresh as the blossom of an appletree.
May we introduce to you, a shy fellow, a man with passion, a perverted mind.
Please welcome, DJ John Solitude.’
Terwijl ik de nieuwe introjingle aanhoor, denk ik bij mijzelf:
"Know thyself - and thou shall know all the mysteries of the gods and of the universe."
Wie de route van de zelfexploratie neemt, bedekt best de spiegels.
Gezichten van ex-geliefden doemen op.
Het onvermogen om in hun verlangens te voldoen en vice versa.
Het uitputtende gevecht om territorium,
de mentale uithoudingsstrijd,
de ontkenning,
tot de hoop finaal is geschift.
Déjà vu.
Ik observeer de zaal terwijl de extatische opener op volle p.a.-kracht inzet:
‘Without you’ (John O Callagan remix) van Dogzilla.
Prille twintigermeisjes beginnen te kronkelen in de slangenput. Eén heft haar armen naar het gespante, haar stijl lang haar spat als een rozet over haar glanzende schouders.
De geur van seksualiteit dampt op uit de golvende lijven.
De lichtman drukt op de rookmachine, de massa klit samen tot één witte liquide massa.
Ik garandeer de voortplanting.
04u00 a.m.
De organisator knipoogt naar mij: enkele medewerkers met teveel geld hebben een pokerwedstrijd opgezet met een setje aangekocht in Blokker.
Ze willen persé ‘no limit’ spelen ‘zoals op tv.’
Ze gooien de geldbriefjes op tafels 'zoals op tv.'
Ze dwarrelen de chips over de tafel 'zoals op tv.'
En ze hebben ook nog nooit van Pascal Blaise gehoord.
Of ik niet wil meedoen?
06u00 a.m.
Ik vertrek met een mooie extra bonus bovenop mijn dj-gage.
07u30 a.m.
Zonder slaap richting Nürburgring.
11u30 a.m.
Ze gooien de geldbriefjes op tafels 'zoals op tv.'
Ze dwarrelen de chips over de tafel 'zoals op tv.'
En ze hebben ook nog nooit van Pascal Blaise gehoord.
Of ik niet wil meedoen?
06u00 a.m.
Ik vertrek met een mooie extra bonus bovenop mijn dj-gage.
07u30 a.m.
Zonder slaap richting Nürburgring.
11u30 a.m.
Op de Nürbergring gebeuren tijdens het weekend gemiddeld vijf ongelukken.
En we kwamen van heinde en verre, we schoven er zelfs voor aan.
En we kwamen van heinde en verre, we schoven er zelfs voor aan.
Sommigen om te kijken, met een zeker onbegrip.
Sommigen kwamen voor de ongelukken, zelfgenoegzaam knikkend.
Sommigen die kwamen omdat er hen niets weerhield.
Maar iedereen was er.
De hefboom opent zich:
de chauffeur schakelt naar boven, op het rechte stuk halen we een vlotte 200 km/u.
Plankgas schuif ik beide autovensters open en maak ik de autogordel los.
Het is politiek incorrect, verkwistend en totaal onverantwoord.
De luidsprekers brullen: ‘Sympathy for the devil’ van The Rolling Stones
en ik begrijp.
(onder: tijdens de openingsuren, zicht op de karavaan, net voor de hefboom opent en de stierenstampede begint)
