Hoera-cijfers. Nu nog de menselijke dimensie

Boek van de dag:
'Poker voor Dummies' - Richard D. Harroch en Lou Krieger, Pearson Education Benelux, 2006

“Minder dan 6 procent Vlaamse werklozenDe Vlaamse werkloosheidsgraad zakte in mei tot 5,94 procent. Er zijn nu nog 167.302 werkzoekenden. Dat is het laagste cijfer sinds juni 2002. Voor het eerst sinds lang daalde de werkloosheid ook bij de 50-plussers. Toch waarschuwt de Vlaamse minister van Werk, Frank Vandenbroucke (sp.a), voor euforie.”

Op vrijdag 1 juni 2007 kopt de krant De Tijd met de bovenstaande inswinger.
Zoals gebruikelijk met instanties die macro-economisch de realiteit benaderen, wordt de sociale dimensie achter de statistieken angstvallig vermeden:

Kanttekeningen zoals:

• steeg het aantal mensen die van een leefloon leven? (JA)
• steeg het aantal mensen die geschorst werden door de RVA? (JA)
• steeg het armoedecijfer (ondanks de toenemende tewerkstelling)? (JA)
• steeg de ongelijke inkomensverdeling tussen rijk en arm? (JA)
• steeg het aantal mensen die nu werken voor ongeveer hetzelfde netto-inkomen als een werkloosheidsuitkering? (JA)
• steeg het aantal mensen tewerkgesteld in onzekere en uiterst flexibele hamburgerjobs? (JA)
• steeg het gebruik van anti-depressiva middelen? (JA)

… horen thuis in een ander artikel, met een andere kop, met andere cijfers uit andere bronnen, met andere indicatoren van andere belangengroepen.

Voor de aandeelhouders zijn dalende werkloosheidscijfers de topic van de dag,
voor de regeringspartijen een welkome verkiezingsstunt,
voor de man en vrouw in de straat die nu met een onzeker arbeidsstatuut wordt geconfronteerd met vaak zeer flexibele arbeidsvoorwaarden, een fluim in het gezicht.


De V.D.A.B. ontdekte door de ‘sluitende aanpak’ van werklozen dat:

• een aanzienlijk aantal ‘werkzoekenden’ laaggeletterd waren
• een toenemend aantal mensen niet meer kunnen functioneren binnen onze uiterst competitieve samenleving
• de menselijke ‘flexibiliteit’ niet groot is als van een software-programma die men ‘update’ met een druk op de knop.
  

De arbeidsduurvermindering die voorheen als remedie werd voorgeschreven, wordt nu betaald met zicht op een verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd. We zullen met zijn allen langer leven met behulp van de producten uit de farmaceutische industrie. We zijn op het punt gearriveerd dat onze menselijke bedrijvigheid en decadente verkwisting van natuurlijke bronnen een invloed heeft op de seizoenen en de klimaten.


Regeringsleiders zullen weten te verkopen dat:

• een economisch model wordt verdedigd dat in essentie niets anders nastreeft dan een verhoging van de productiviteit, verscherping van het concurrentievermogen en een toename van de consumptie
• en er tegelijk dringend een meer milieubewuste politiek dient gevoerd, willen toekomstige generaties niet met natuurcatastrofes worden geconfronteerd
  

Vice-presidenten zullen documentaires maken over 'An Inconvenient Truth' en tegelijk zelf in een kast van een huis wonen met navenante energievoorziening.

Heden planten mensen een sanseveria op hun vensterbank en noemen dat 'Back to nature.'

In Japan werden de hoera-cijfers over de veeleisende economische activiteit, gekantmerkt door het fenomeen ‘Hikikomori’: jongeren die zich volledig isoleren van de samenleving omdat ze de torenhoge verwachtingen niet meer konden inlossen. Het fenomeen wordt voorzichtig op 3,5 % van de jongvolwassenen geschat.

Toen de zender BBC hierover een documentaire maakte, werd de redactie overspoeld met reacties van jongeren die zich als ‘Hikikomori’ herkenden.

In België is volgens de krant De Morgen het anti-depressiva gebruik tussen 1996 en 2006 ongeveer verdrievoudigd van 260.000 tot 890.000 dagelijkse gebruikers.

België behoort nog steeds tot de top van de suïcidecijfers in de Europese Unie.

‘Something is rotten in the state of Denmark’ schreef William Shakespeare in ‘Hamlet.’
... maar ik dacht aan België toen ik de kop in de De Tijd las.