Zaterdagnacht

“Ik eindig zoals Presley of Jackson maar dan zonder de wereldfaam en de rijkdom”,
denk ik, terwijl de lichtman mij aanspoort om alle registers open te trekken.

Ik voel een scherpe pijn inzetten in mijn rechter frontale hersenkwab
maar “the show must go on”, zegt de uitbater.

Een dikke 250 man in de club.

Klaar om compleet loos te gaan.

De buitenwipper vertelt mij dat hij
bij de fouille 6 messen en "ander spul" afhandig maakte.

De lichtman zal doen zoals hij gewoonlijk doet:
een dik rookgordijn aanleggen
en een videomontage met apocalyptische beelden starten.

Milieurampen, ultrageweld en hongersnood.
Een bombastische intro creëren.

Terwijl ik in het pandemonium naar het mengpaneel tast,
zegt de lichtman “release the beast” en start de introjingle.

Ik ben in het moment.
Ergens, maar niet hier.

De muziek zwelt aan,

de bas mokert.

Ik zie een ontlading als een golf door het publiek trekken.
Een Tuborg fles zwiept door het zwerk.

Nog een geluk, nog een geluk dat,
ik niet op de plaats stond waar het glas landde.

Dat kon de ontvanger niet zeggen.

En de volgende 2 uren,
doe ik waarvoor ik wordt betaald:
in entertainment voorzien voor de massa.

Zelfs als,

ja zelfs al,

er buiten iemand wordt neergestoken.

De lichtman zei achteraf:
"Nog een geluk dat het niet binnen was".


Meegenieten van de intro: klik hier.

Interview - schoolopdracht

"Wanneer verschijnt er hier nog iets?", zo vraagt ons een lezer.

"Scherp jullie cyberpen godverdomme", zo roept een andere ons toe.

Wij beschouwen het als een eer wanneer een 14-jarige bij de schoolopdracht
om een interview af te nemen, deze hyperlink opgaf.

De rol van interviewer proberend te vermijden,

draaien we deze keer de rollen om.

We spraken af dat B.C. elke vraag mocht stellen en enkel als hij dat wou,
zijn schoolopdracht op dit weblog zou verschijnen.

Maar de openingsvraag konden we niet omzeilen:

- "Waarom gaf jij deze hyperlink op voor je huistaakopdracht?"

- Ik surf soms naar dit adres omdat ik 'curieus' ben wie dit allemaal schreef.

- Heb je al eens gehoord over mensen die een fles met een briefje in zee gooien,
zonder hun naam erop?

- Ja, ik vind het raar.

- Heb je zelf al iets geschreven waar je je naam niet durfde onderzetten...
een briefje naar een mooi meisje of zo?

- Euh, ja ...

- Wel, dit weblog is een beetje hetzelfde: het is voor mensen met een boodschap naar andere mensen, zonder dat ze hun naam eronder zetten.

- Waarom zetten ze hun naam er dan niet onder?

- Een beetje zoals waarom jij je naam niet schreef onder het briefje naar het meisje.

- Ik moest van mijn leraar vragen wat jij vond van die mijnheer Assange in het nieuws.

- Hij doet een beetje zoals dit weblog: hij geeft aan mensen de mogelijkheid om een fles in zee te gooien. Alleen is de zee nu het internet.

- Maar waarom willen die mensen een fles in zee gooien?

- In de hoop dat andere mensen het lezen. Een beetje zoals jij het briefje schreef naar het meisje: heb jij het nog dat briefje?

- Ja.

- Hou het goed bij, dan kan je het misschien ooit nog eens afgeven.

- Met mijn naam eronder zeker, dat durf ik niet.

- Je hebt zelf nét het antwoord gegeven op de vraag waarom dit weblog bestaat.
Het is voor mensen die flessen in zee gooien, zonder hun naam erop.

- Waarom noemt dit weblog "The Lone Ranger"?

- Heb jij al ooit eens een cowboyfilm gezien?

- Jajaah, met die indianen en zo?

- En weet jij wat een ambassadeur is?

- Euh ...

- Een ambassadeur is een vertegenwoordiger van de regering van zijn land
voor andere landen.

- Zo iemand met een kostuum dan?

- Ja, zo iemand met een kostuum en een chauffeur.

- En heb je gehoord wat de Amerikaanse ambassadeur op tv zei?
Hij zei dat alle mensen in Amerika immigranten zijn.

- Ook de indianen?

- Nee, de indianen waren er al lang voor de cowboys.

- Maar de cowboys zijn toch 'de goeie' hé?

- Misschien is het niet zo eenvoudig. Heb jij al ooit eens een cowboyfilm gezien waarin de indianen 'de goeien' zijn?

- Nee

- En wat als jij nu een cowboy bent maar je houdt meer van indianen?

- Euh... dat zou moeilijk zijn.

- Wel, daarom is de titel van dit weblog "The Lone Ranger". Het was de eerste tv-serie waarin een cowboy en een indiaan samen vechten. Het deed er niet toe of de anderen cowboys of indianen waren.

- Maar is die ambassadeur dan één van de slechten?"

- Misschien is het niet zo eenvoudig. Als de ambassadeur zegt dat alle mensen in Amerika immigranten zijn en jij weet dat het niet zo is, ben jij dan juist of mis?

- Juist.

- Zou jij dat durven zeggen tegen die ambassadeur, dat het mis is?

- Nee, gij. Ben je zot? Dat durf ik niet.

- Wel, dit weblog is voor al die mensen. Mensen zoals jij.

- En heb ik dit nu goed gedaan, dat interview?

- Heb je de vragen kunnen stellen waarop jij een antwoord wou weten?

- Ja.

- En wil je nu dat ik dit erop zet?

- Enkel maar als ze niet met mij gaan lachen.

- Dat kan ik jou niet garanderen. Zou je liever de fles in zee gooien of niet?

- Gooien.

- Heeft jouw leraar je al gezegd, dat je goede vragen stelt?

- Ja, hij zei dat ik vooral moest durven doorvragen tot ik het antwoord wist.

- Weet je nu al wat je gaat doen met je briefje naar dat meisje?

- Ik weet niet ... misschien afgeven. Maar misschien zal ze niet willen antwoorden.

- Zal ze antwoorden als je het haar niet geeft?

- Nee, natuurlijk niet.

Voor de leerkracht moraal van B.C. en voor alle mensen met flessen.