“Waarom wil jij verdomme alleen naar Las Vegas?”, zo vroeg mij een vriend.
En ik zei: “Omdat ik het omega van op de 1ste rij wil zien.”
_
Kwart na drie ’s nachts;
ik had het epicentrum van de Amerikaanse droom bereikt.
Las Vegas is geen ontsnapping,
maar de ultieme confrontatie.
De wereldeconomie IS een casino.
Elke ‘beschaafde’ westerling bouwde hieraan mee,
steen per steen,
aan Las Vegas.
“Beter eens naar het origineel gaan zien”, zo dacht ik.
De Las Vegas Boulevard ziet er uit,
alsof ze in lichterlaaie staat.
De elektriciteit puilde tot honderden meters hoog in de lucht.
Als ’s werelds allergrootste stroboscopische kerstboom,
met een vuurpijl op de top.
VIVA LAS VEGAS.
72 miljoen bezoekers per jaar,
de snelst groeiende stad van de Verenigde Staten,
de meest efficiënte geldmachine ooit gebouwd
De Europeanen waren er zelfs zo jaloers op,
dat de Europese (Economische) Unie werd gesticht.
__
In Vegas werden de megaconstructies,
de ene nog ‘bigger', ‘brighter’ en efficiënter dan de andere, continu draaiende gehouden 24/24 met airconditioning en de deuren
wagenwijd open.
Er werd in een ijltempo bijgebouwd
om vooral door te gaan, tot het opbrandde, als een komeet in de dampkring.
Yihaaaaa.
Gecultiveerde mensen vluchten naar Toscane of het Zuiden van Frankrijk,
want dat stond lekker chique en gedistingeerd.
En de volksmens ging naar Blankenberge
om naar Tien Om Te Zien te kijken.
Maar ik zeg u: kom naar Las Vegas,
ja ook u, ook u, hebt de stenen mee gebouwd.
Waarom ga ik naar Las Vegas?
Omdat de weg die we inslaan,
Las Vegas is het culminatiepunt van het westers economisch denken.
“ Ja, ‘t is toch wat met die Amerikanen”, zei de Vlaming,
en hij legde nog een saucisse op de barbecue en dronk nog een Jupiler.
__
Het Luxor casino op de Las Vegas Boulevard topte het geheel:
op een postmoderne replica van de Gizeh piramide, op grotere schaal dan het origineel,
stond een lichtbundel die zo intens is, dat er zelfs met trots over werd gezegd:
“It is so bright, you can see it from out of space.”
Het viel niet te ontkennen: Las Vegas is de overtreffende trap.
Magistraal,
visionair,
en oogverblindend. 
Las Vegas was de absolute koploper van de wedren,
de beste van de klas,
voor wie als het eerst,
als een oplichtende komeet ,
het punt van de zelfontbranding kon bereiken.
De cowboys gaan winnen,
daar is geen enkele twijfel meer aan.
Ik had het epicentrum van de Amerikaanse droom bereikt.
ik was ‘right in the middle of the action’.
in het midden van de maalstroom.
De vraag, na het zien van Las Vegas is niet:
‘Kan de mens de planeet nog redden?”
De vraag is: “Hoelang nog?”
__
ik had in 38 uur niet geslapen,
ik repte mij van de Flamingo naar Caesars Palace
(een replica van het Oude Rome) en zei:
‘Hey man, can you fix me a Margarita, please?’
De barman jongleerde prompt wat met zijn flessen,
buiten was het 102°, binnen was het aangenaam koel,
en hij serveerde mij de beste Margarita die ik ooit dronk.
Margarita is zoetzuurbitter,
moet u weten,
nét als het leven.
Schuin tegenover, voor het Bellagio,
dansten fonteinen tientallen meters hoog de lucht in,
… in het midden van de woestijn.
