The girl with the most beautiful sad smile

The girl with the most beautiful sad smile

Als ik het allemaal overzie,
dan is er slechts één constante:
ik werd voortgejaagd door onrust.

Bijtijds dacht ik,
toen ik mij voor de zoveelste keer in een gênante,
levensbedreigende,
of onmogelijke situatie bevond:
how the hell did I get here,
in the middle of the desert.

Ik had:
lange en ultrakorte ‘relaties’ gehad of wat daarvoor moest doorgaan;
vrije val parachute springen beoefend;
aan een benji koord gebengeld;
over de Nürenbergring geraasd aan 200 km/u;
geëxperimenteerd met geestesverruimende drugs.

Honderden verhalen aanhoord en gezien,
uit 1ste of 2de bron,
gevuld met tragedie,
te kort, te lang,
of net niet.

Ik heb mensen gekend:
die over geen scrupules beschikten,
die ja en nee zeiden op hetzelfde moment,
of die in zo’n staat van wanhoop verkeerden,
dat alles schreeuwde om een uitweg.

Soms vroeg ik mij af hoe ik het overleefde,
het scheelde op twee keer een haar.

IK BEGREEP DE MONSTERS EN DE ENGELEN.

En ik kende ook dat moment van puur genot,
zoals toen zij naast mij liep,
the girl with the most beautiful sad smile,
en alles daarin besloten lag.

Citeer eens... John Solitude

OVER VROUWEN

‘Vrouwen houden net zo veel van seks als mannen. Ze koppelen er enkel meer voorwaarden aan.’

‘Sommige vrouwen verstaan de kunst om zichzelf te etaleren als een bronstig konijn om dan aan te klagen dat mannen in hun verschijning geïnteresseerd zijn.’

‘Als je véél succes wil hebben bij vrouwen, dan komt het er vooral op aan zich schizofreen te gedragen: de zelfzekere macho, de tedere prins op het witte paard, de doe-het-zelver en diegene die zijn vrouw voor alles prijst.’

‘Als mannen tegenwoordig over zoveel kwaliteiten moeten beschikken, waarom zou een man die over al die kwaliteiten beschikt dan nog een vrouw willen, groots als hij is?’

‘Als vrouwen willen weten wat een man opwindt, vraag het dan aan een hoer.’

'Ziehier bij dubbele meerderheidsstemming het antwoord op de vraag waarom ze toch voor elkaar kozen:
- angst om alleen te zijn
- gegronde angst zo onaantrekkelijk te zijn, dat niemand hen nog wil
- en de rekeningen
Er waren geen amendementen zoals... omdat ik graag bij die persoon ben.'

‘Ja, ik hou van jou, maar vraag het mij morgen nog een keer.’

OVER DE SOCIALE SECTOR

‘Klaag over stresserende arbeidsomstandigheden en een hulpverlener zal je een cursus relaxatietechnieken aanpraten.’

‘Een klein kind weet wat hij graag heeft en wat niet. Maar omdat de socialisatie ons gaandeweg leert om dat te negeren, hebben we op lange termijn professionele hulpverleners nodig om nog de kloof te overzien.’

‘Verbied slaap-, kalmeer- en antidepressiva pillen en morgen breekt de revolutie uit.’

OVER WERK

‘U doet slechts uw job, en ik slechts de mijne, en zo gaan we gezamenlijk naar de filistijnen.’

‘Ikea wil de gemiddelde arbeidsduur over één jaar gespreid zien i.p.v. per week. Ikea wil ook openen op zondag en door de week langere openingsuren. Deze filosofie dient een dubbel doel: het zorgt er voor dat Ikea meer meubelen kan verkopen en ze bereiken ook een grotere doelgroep: de éénpersoonsgezinnen die ontstaan omdat hun sociaal leven steeds meer wordt ondermijnd ten gevolge van flexibele arbeidsuren.’

‘Tegenwoordig genieten vooral managers véél aanzien. Het past dan ook in de moderne tijdsgeest een ander te exploiteren om zelf voor succesvol te kunnen doorgaan.’


OVER VOORUITGANGSDENKEN

‘Decennia van vooruitgangsdenken hebben er uiteindelijk toe geleid dat we voortdurend gestimuleerd worden om meer te kopen. De mens is waarlijk een groots wezen.’

‘Een elite bezit het bruto nationaal product van meerdere landen, en een groter wordende groep wacht met spanning de rekeningen af: ziehier de vooruitgang.’


OVER POLITICI

‘Binnenkort heeft elke multinational een politieker in zijn uitstalraam.’

‘De grootste verwezenlijking van Agalev? Zij die het geld niet hebben mogen met glazen ipv plastieken flessen rondzeulen.’

‘We zullen afzien door steeds meer stresserende en onzekere werkomstandigheden maar op zijn minst zullen we het met propere longen doen.’

‘Ik moet tegenwoordig vooral voor snel, efficiënt, dynamisch en flexibel doorgaan, maar oh wee als ik op weg naar huis een snelheidsovertreding bega.’


OVER VRIJZINNIGHEID

‘Als ik moet kiezen tussen een imaginaire God of de mens om te aanbidden, dan zou ik rationeel gezien voor de 1ste kiezen.’


OVER WALT DISNEY

'I'm pretty fucking far from Walt Disney'
(vrije bewerking van een dialoog uit Pulp Fiction van Quentin Tarantino)

'Control' - De Filmgoden (Openingsfilm Oostends filmfestival)

'I feel it closing in. Day in, day out.'

Ian Curtis - leadzanger Joy Division

Oostende had na zijn theater- nu ook zijn filmfestival.

Detail: Oostende heeft in het niet-toeristisch seizoen geen theaterzaal die naam waardig.

Lees: de Kinepolis-groep die een multiplex aan de Oostendse renbaan neerpootte,
kon dringend wat publiciteit gebruiken.

De openingsfilm ‘Control’ van Anton Corbijn, liet ook mij op de 1ste dag van de voorverkoop naar Kinepolis rennen. Een gedurfde keuze dat moet gezegd, voor een multiplex wiens aanbod normaal bestaat uit de top 10 blockbusters.

‘In aanwezigheid van Anton Corbijn’ zo blokletterde de affiche.

De openingsentree voorspelde weinig goeds: in goedkope Hollywood-stijl lag de rode loper uitgerold waar een trits would-be vip’s over banjerden met de pretentie eigen aan hen die teveel met hun smoel op tv komen. Het Oostendse klootjesvolk aanzag het als het koningshuis die met vlag en wimpel in een gehucht arriveerde.

Eerste surprise: de betalende festivalbezoekers die komen om een film te zien, niet om te gaan ma-tu-vu’en in de ons-kent-ons champagnezaal, worden afgeleid naar zaal 3 (één van de kleinere zalen van het complex).

Zonder enige inleiding of verwelkoming, start de film. Des te beter: zo denk ik.
Het laatste wat ik nu wel wou horen of zien was een Oostendse politieker.

En dan was er ‘Control’. Een stemmige, sobere zwart-wit biografie over Ian Curtis, leadzanger van Joy Division. Ja, die van de new wave cultband uit de eighties, waarvan de meesten zich wellicht enkel nog de hit ‘Love will tear us apart’ herinneren.

In een rauwe, van vals sentiment of mythologiserende bespaarde toon, portreteert Anton Corbijn de getormenteerde rise-and-fall levensgang van Curtis. Hij-die-wou-ontsnappen aan de existentiële uitzichtloosheid van de sociale woonblokken en in de expressie van zijn wanhoop een brug te ver ging.

Curtis was 23 toen hij zich verhing als een van emotie uitgeperste en uitgeputte man.

De aftiteling loopt, de (betalende) bezoekers in Zaal 3 zitten uiteraard te wachten op Corbijn om hem een applaus te geven, want het fotografisch oeuvre van Corbijn is kunst met de grote K.

Géén Corbijn te zien, ook géén presentator. Bedankt voor uw € 7.50 bijdrage aan het Kinepolis imperium, zo schreeuwt het in stilte (and now get the fuck out).

De genodigden die naar een andere zaal werden afgeleid zitten ondertussen te wachten op de champagne op het 1ste verdiep, uiteraard ontoegankelijk voor gewone bezoekers zoals u-en-ik. Misschien was Corbijn daar wel ‘aanwezig’.

Het laatavond VTM-nieuws van 6 september 2007 heeft het over 'vijf zalen waarin Corbijn de film van een inleiding voorzag'. Wellicht voor die gratis genodigden, maar niet voor zij die op de 1ste dag naar de cinema rennen om tickets.

Laat mij u dit vragen, waarde organisatoren van het Oostendse filmfestival: worden dit soort evenementen nog georganiseerd voor mensen die komen om een film te zien en hiervoor zelfs willen betalen of als een society feestje dat vooral op tv moet komen?

De rest van de programmatie van het Oostende filmfestival is wellicht al te downloaden,
wat ik de lezer dan ook aanraad te doen.

U kunt met de € 7,50 die u bespaart zelfs al driekwart van een champagnefles aankopen om thuis te drinken, lekker voor uw hometheatre.

Zo sponsort u tenminste niet, zij die het voor niets aangeboden krijgen.