Was u er niet bij en wil u luisteren naar John Solitude's live dj-set?
Klik HIER.
Klik HIER.
Een selectie van reacties op DJ John Solitude's laatste optreden.
"Wat het is? Méér dan een eeuw muziekgeschiedenis samengebald tot een vulkaanuitbarsting. Giet daarbij een flinke scheut satire en een 'fuck-you' mentaliteit en je hebt deze act."- L.V.
"Ik kreeg 10 minuten voor het optreden begon een aankondiging via mijn smart phone. Ik sprong direct in mijn auto en kreeg een verkeersboete wegens overdreven snelheid. Wie het nog niet meemaakte, doet best hetzelfde maar rij trager onderweg." - G. vd K.
"Ik informeerde voor een interview voor De Morgen. Hij zei: 'Dat flutkrantje wat zich profileert op zogenaamd links geörienteerd en progressief Vlaanderen maar wat een bolwerk is van de meest platte salon-socialistische journalistiek.' Zijn verontwaardiging was duidelijk gemeend. Ik heb nog nooit een artiest gekend die een interview weigerde voor onze cultuurkatern, hij was de eerste. Normaal wil een kunstenaar zoveel mogelijk 'exposure' maar het is duidelijk dat het JS om méér dan dan te doen is. Hij noemde mij zelfs vlakuit 'een bedrieger'. Als ik hem vroeg wie hij dan wél appreciëerde in de journalistiek antwoordde hij na lang nadenken Rik Cauwelaert. Nu ja, smaken verschillen maar Cauwelaert mag er blij mee zijn, want het is duidelijk dat ook JS aan opiniebeïnvloeding doet en dat hij een veel diverser publiek bereikt dan Cauwelaert." - V.D.
"Als ik het allemaal moet samenvatten in één woord dan noem ik het 'authenticiteit'. Het straalde van hén af. Het is niet te 'faken'. Ze geloven in wat ze doen. Het lijkt alsof ze op een missie zijn. Die overtuigingskracht, die kracht... maar vooral iets, wat ik zonder sentimenteel te worden, bijna 'liefde' zou noemen. Hun act is een boodschap, elk nummer zit vol met beeldassociaties, elk beeld is geassocieerd met de muzieknummers die ze draaien. Dit is géén DJ-act, dit is een performance-act, een bruisende aspirine van creativiteit." - A.R.
"Toen ik hun 'dj-optreden' zag en de 'playlist' hoorde, wist ik niet of ze krankzinnig of geniaal waren. Maar toen de zaal op en neer sprong in een vlaag van euforie, wist ik dat 'geniaal' een understatement is. Een demonstratie in massapsychologie." - B.G.
"Geraffineerd muziek-eclectisme: hoe kom je er op om karamellenpop als T-Pau, bombast als Wagner, intellectuele rock als Radiohead en riool gangsta-rap à la Beasty Boys , Grandmaster Flash, P. Diddy en Skee-Lo door elkaar te klutsen? Dit was géén optreden maar een belevenis: ze verbrijzelden de grenzen tussen 'hogere' en 'lagere' kunst. Ik denk zelfs dat er in hun beleving géén onderscheid is."- W.M.
"De muziek en beelden leken recht uit een hallucinogeen brein te komen. En dat alles synchroon met die orkaan van muziekstijlen. Als drugs het creatieve potentieel ook positief kunnen beïnvloeden, dan is het antwoord hiermee bevestigd. Iemand die geen psychedelische ervaring doorstond begrijpt hier niets van. Ik weet niet wat ze vooraf pakken maar het zal geen pak frieten met stoofvleessaus zijn."- Y. F.
"Ik weet niet hoe recensenten dit DJ-optreden klasseren omdat er geen precedenten zijn. Ja, '2 Many DJ's' gingen héél vér, maar DJ John Solitude en zijn compagnon tastten volledig het audiovisuele spectrum af: van Wagner, over Thelonius Monk, Elvis, Public Enemy, Aphex Twin, Radiohead, Paul Oakenfold, ... Het was een complete nachtmerrie voor de auteursrechten. Dit was geen DJ-optreden; het was een les muziekbricolage in een blender op de hoogste snelheid."- P.L.
"Waanzinnig. Van de 1ste tonen van 'Also Sprach Zarathustra' tot 'I Just Can't Get Enough'. Hij en zijn partner zijn geen dj's maar tovenaars. Ik kon er niet stil bij staan. Ik geloof niet in goden of paranormale toestanden maar toch was het voodoo: ze deelden speldenprikken uit op de voetzolen".' - L. V.
"Ik hoorde muziek die ik nooit eerder hoorde. Ik zag beelden die mij bekend voorkwamen maar die ik niet kon thuisbrengen. Het kon mij eigenlijk allemaal geen zak schelen zolang ik mij maar amuseerde. Ik had niet te klagen. Go DJ John Solitude." - P.M.
"Waarom optreden met een papieren recyclagezak over je hoofd? In een wereld waarin alles wordt bepaald door image-building, lijken ze spugen in het gezicht van management. Hun act is een nachtmerrie voor elke promoter: ze zijn hun eigen managers. Niemand weet wie ze zijn of wanneer of waar ze de volgende keer opdagen. Mocht ik weten waar ze volgend weekend zijn, dan boekte ik nu al maar ze hebben ook schijt aan het woord boeking. Toen ik één van de 2 probeerde te benaderen voor een te onderhandelen contract, kreeg ik een uitgestoken middelvinger. Geld is niet hun hoogste drijfveer, want anders had ik ze al binnengehaald. Hierbij nog een uitnodiging met de beste voorwaarden en mijn complimenten." - H.S.
"Wat ze doen lijkt geïmproviseerd maar is volgens mij tot in de puntjes voorbereid. In een modder van drek brachten ze een parel van perfectie. Drugs hebben er niets mee te maken: voor wat zij brengen is een nuchter brein waarin de neurotransmittoren volop vuren nodig." - L.C.
"Als je het mij vraagt krijgen ze evengoed Paradiso in Amsterdam of het Sportpaleis in Antwerpen plat. Maar van wat ik opving hebben ze lak aan pretentie of sterrendom en treden ze niet op in Antwerpen als protest tegen het grote aantal Vlaams Belang-stemmers in die stad. Het gaat compleet in tegen de multiculturele mix waarvoor ze staan." -B.B.
"Ze dagen op en verdwijnen als schimmen in een rookgordijn: geheimhouding is het sleutelwoord van hun act. Maar waar ze geweest zijn, lieten ze hun stempel na. Onuitwisbaar. Een nieuwe standaard in DJ-performances is gebeiteld.' - R.H.
"Hun manifesto is de politieke ondertoon van hun act. In hun visuals duiken regelmatig verwijzingen op naar de actualiteit. 'You are not living in a democratic society.' is één van de slogans die regelmatig op de schermen flitste. Hun act is infotainment doorspekt met maatschappijkritiek; ze lijken héél goed te begrijpen dat je 'het volk' niet het meest efficiënt bereikt met columns of analyses. Ze ridiculiseren ook de kern van het westers economisch systeem. De visuals waarbij ze de beurskoersen lieten fluctueren en kelderen op 'I Want Money' was voor mij de essentie gevat in één beeld. Grandioos. Superlatieven te kort. Entertainment en educatie in een perfecte balans." - P.B.
"Ik kwam hier gewoon, hetzelfde als gewoonlijk verwachtend. Dit was ongewoon. Maar ik heb mij rot geamuseerd." - H.G.
"Wat ik vond? Het is een absurde mix tussen de meest uiteenliggende muziek- en visuele stijlen maar op één of andere manier vloeide alles samen tot één geheel. Waar het allemaal op slaat, ik weet het niet. Ik heb er waarschijnlijk niks van begrepen maar toch bleef het boeiend om te horen en te zien. Als ik wist waar hun volgende optreden was, dan was ik erbij." - R.C.
"Hun optreden is een lach en een traan. Een stoomtrein die voortdurend dreigt te ontsporen. Entertainment met een boodschap van de bovenste schap. Grote klasse." - N.P.
"Ik weet niet wie ze zijn maar het is duidelijk dat ze erudiet en maatschappijkritisch zijn. Ze verpakken hun boodschap als entertainment en hebben daardoor waarschijnlijk méér invloed dan eender welke parlementariër." - T.R.
"Niemand houdt dit moordend tempo vol. Het publiek volgde tot sommigen er letterlijk bijna bij neerstuikten. In elke 5 minuten van hun set hoorde ik minstens 10 platen. Ik vroeg mij voortdurend af wanneer DJ John Solitude zou instorten. Het gebeurde nét niet. Maar het is die grens wat zij waarschijnlijk telkens opzoeken. Respect. Keep it up bro. Stay alive. The audience loves you." - N.D.
