maandag, februari 26, 2007

DJ John Solitude Live - De Indische Waterlelies

Citaat van de dag: 'It is what it is. And it's all over the place.' -
- David Lynch (de geniaalste cineast van de laatste decennia)


De glinstering van de lichtjes deed uw d.j. tijdens zijn aankondiging '... he took his straightjacket off, now he is all fired up and ready to go...' , niet denken aan de Schelde maar aan de Efteling elfjes.

Ja, die elfjes van de sprookjesattractie 'De Indische Waterlelies' in het Efteling park in Kaatsheuvel, Nederland.

En de Efteling elfjes associeerde ik met kleffe naiviteit uit triest teloor gegane tijden.

Want zo'n elf heb ik nooit gevonden.

Ik vind het nog steeds een gemis dat meisjes géén vleugels hebben.

Al beweren sommige feministen wanneer het over mannen gaat, dat ze die wel hebben.

De deprimerende gedachte moest dringend platgebeukt met gabber muziek.

Dat geheel overgoten met een kitscherige zomerhit om het geheel nog wat opzichtiger te maken.

Te appeleren aan dat laat-ons-nog-wat-fuiven-en-happy-zijn-gevoel-want-het-is-zaterdag-gevoel.

Zo geschiedde het, beste beeldbuiskinderen, dat uw d.j. van dienst, Freud indachtig, via vrije associatie, in minder dan twee minuten drie platen doorheen elkaar mixte.

Enkel De Fabelkrant tune had ik niet bij, want anders had ik die er ook nog doorheen gegooid.

En toen een compleet van de kaart zijnde, spaced-out danser mij kwam vragen:

- 'WHAT THE FUCK IS THIS?'

Zei ik: 'Is dat een retorische vraag?'

Waardoor ik, en passant, nog eens mijn eloquentie ten berde bracht.

... en dacht aan het bovenstaande citaat van Lynch, waardoor de cirkel van deze bijdrage weer rond is.

En u opnieuw kunt gaan lezen.


De Indische Waterlelies tune vs Gabber vs The Ketchup Song:

hier klikken